Jean-Pascal SalomezIn de diepe focus achter mijn computer, speurend naar het laatste Scheepvaartnieuws, doorbreekt plotseling een vreugdevolle kreet mijn concentratie. Ik draai mijn hoofd naar het geluid en zie Neha, stijf en statig, in het hoekje van haar park naar buiten turen.
Deze onverwachte onderbreking van haar normale routine is prachtig en onvergetelijk. Zonder aarzeling pak ik mijn camera en leg dit moment vast, Neha’s eerste ‘stand-up’. Goddelijk, zoals ze voor het eerst verbaasd en bewonderend naar de wereld om haar heen kijkt. De vreugdekreet lijkt een signaal te zijn geweest, een uitnodiging om deelgenoot te worden van haar ontdekking.
Neha heeft een buitengewone invloed op mij. Ze is anders, draagt een geschiedenis met zich mee die verborgen ligt achter haar naam. De keuze voor haar naam was geen willekeurige beslissing. Neha heeft op jonge leeftijd al kennisgemaakt met lijden, en nu, zie ik haar stralen, lachen, glunderen.
Het meest ongelooflijke is dat ze er nog steeds is, mijn lieve kleine Neha. Ze is een levendig bewijs van veerkracht en vreugde, ondanks de uitdagingen die ze heeft doorstaan. Het beeld van haar eerste verwonderde blik zal voor altijd in mijn geheugen gegrift blijven.
Copyright
