Jean-Pascal Salomez
In de dans van technologisch licht,
Waar oorlogsmachines opdoemen in ’t zicht.
Een kritische blik, een pleidooi voor vree,
Geweven in woorden, door Salomez, Jean-P.
Geweldloosheid fluistert in ’t elektronenrijk,
Waar disruptie dreigt en diplomatie wijkt.
GPS-gestuurde kogels, dubbelzinnig hun traan,
Chirurgisch precisie, toch onbedoelde pijn slaat aan.
Stealth-technologie, een schaduwrijk toneel,
Verbergt daden in een onzichtbare steeI.
Vragen rijzen over de ethiek der strijd,
Een transparantie die zich in nevelen hult, subtiel.
Laserlicht flitst als een gewelddadig beraad,
Doch pleiten we voor wetenschap die vrede zaait.
Autonome systemen, dansend als marionet,
Dwingen ons tot reflectie, op wat menselijkheid belet.
In cyberspace, een digitale oorlogsstrijd,
Roept op tot samenwerking, niet tot nijd.
Vrede online, een utopisch verlangen,
Toch blijft het doel, een wereld zonder verlangen.
Oorlogszuchtige leiders, in ’t spotlicht van kritiek,
Geld verspild, levens verwoest, een tragisch paniek.
Vrede verdient te zegevieren, in ’t menselijk lijden,
Economie van welzijn, internationale verblijden.
De illusie van onaantastbaarheid, een existentieel schouwspel,
Waar dictators heersen, als koningen fel.
Uitgenodigd tot reflectie, buiten hun kaders, verken,
De kracht van verandering, in de illusie, een vonk, een kern.
In de diepten van psyche en existentie,
De mensheid gevangen in haar eigen consistentie.
Een gedicht geweven door de pen van Salomez,
Een uitnodiging tot denken, een roep om bewustzijn, een gedurfde express.
