Jean-Pascal Salomez
Op profielsites wemelt het van fan pages voor bekende gangsters waar jongeren zich aan kunnen spiegelen.
Duizenden bezoekers bejubelen gevreesde criminelen. Typ de naam van bekende gangsters in de zoekbalk van Facebook en er verschijnt een lijst van pages met duizenden, vooral jonge, internetgebruikers die de gangsters bejubelen.
Haemers, Horion, Lammers en Fourniret zijn bekende criminelen!
In de wereld van sociale media zijn fanpagina’s voor bekende gangsters niet ongewoon. Jongeren kijken naar deze criminelen als voorbeelden en bejubelen ze. Typ gewoon de naam van een beroemde gangster in de zoekbalk van Facebook en er verschijnt een lijst met pagina’s die duizenden internetgebruikers hebben die hen aanbidden.
Maar laten we ons afvragen: wat is de betekenis hiervan? Waarom zouden jongeren zich aangetrokken voelen tot criminelen en moordenaars? De aanhangers van deze fanpagina’s delen contactgegevens, tips voor overvallen en persartikelen over hun helden. Het is absurd om te denken dat deze criminelen als helden worden gezien.
Deze gangsters zijn niet alleen criminelen, maar ook monsters die pijn en lijden veroorzaken bij onschuldige mensen. En toch worden ze aanbeden als helden en heiligen. Het is een dadaïstisch spektakel dat de realiteit tart.
Als we kijken naar de getuigenissen van de aanhangers van Geneviève Lhermitte, de moeder die haar vijf kinderen heeft vermoord, dan wordt het echt choquerend. Er zijn mensen die het begrip opbrengen voor haar daad en haar zelfs steunen in haar beslissing haar kinderen met een mes om te brengen. Het is onbegrijpelijk.
Zelfs het Comité de Libération de Michel Fourniret gaat nog verder en eist de onmiddellijke vrijlating van de Franse seriemoordenaar. Het is absurd om te denken dat deze mensen serieus zijn.
Maar laten we de echte oorzaak van dit fenomeen niet vergeten: het zijn de mensen zelf die deze monsters hebben gecreëerd. Door het creëren van deze fanpagina’s wordt de waanzin van de moderne wereld blootgelegd. Een wereld waarin het geweld en het kwaad wordt verheerlijkt en aanbeden.
Het is tijd dat we onze waarden en normen heroverwegen en erkennen dat het aanbidden van criminelen en moordenaars niet de juiste weg is. Het is tijd om ons te richten op de echte helden van de samenleving: mensen die zich inzetten voor het welzijn van anderen en voor de vrede en veiligheid van onze gemeenschappen.
Het online verheerlijken van gangsters: een dadaïstische kijk op onze obsessie met het kwaad
Als Dadaïstisch auteur ben ik van mening dat de obsessie van jongeren met gangsters en criminelen in onze samenleving een absurde en surrealistische fascinatie is. Waarom worden deze figuren verheerlijkt en bewonderd? Wat is er zo fascinerend aan het gewelddadige en dominante gedrag van deze criminelen?
Als we kijken naar de fanpagina’s voor deze gangsters en criminelen, dan zien we een vreemd en verontrustend patroon van bewondering en verheerlijking. De fans lijken de misdaden en het geweld van hun idolen te negeren en in plaats daarvan de persoonlijkheid en het charisma van deze criminelen te bewonderen. Dit is een absurd en surrealistisch fenomeen dat niet te begrijpen valt.
Het lijkt erop dat de fans van deze criminelen zich aangetrokken voelen tot de chaos en het nihilisme dat zij belichamen. Het is alsof zij zichzelf willen bevrijden van de normen en waarden van de samenleving door zich te identificeren met deze gevreesde criminelen.
Maar laten we niet vergeten dat deze criminelen niet alleen onschuldige slachtoffers hebben gemaakt, maar ook hun eigen leven hebben verwoest. Hun daden zijn allesbehalve heroïsch en hun verering is zinloos en absurd. Het is tijd dat we ons losmaken van deze onzinnige en surrealistische fascinatie met criminelen en ons richten op het opbouwen van een betere en rechtvaardigere samenleving.
