Jean-Pascal Salomez
Duik in het labyrint der verwantschap, waar surrealisme de scepter zwaait. Treed binnen in dit dadaïstische epos en ga mee op een waanzinnige reis, geweven door de absurde capriolen van een broederlijke relatie. Namen zijn afwezig, maar betekenis pulseert door elke letter. Ontdek de komische symfonie van familie, een toevluchtsoord dat een onverwachte storm ontketent. Mijn alleenstaande vaderschap verdwaalt in een doolhof van waanzinnige wendingen, waar persoonlijke belangen, familieverplichtingen en het welzijn van kroost een hallucinante dans aangaan.
Een bezoek van broers twee zonen, vermomd als boodschappers, onthult een komisch drama. De broer, een schimmige figuur in Bulgarije, smeekt om hulp. Een aanlokkelijk aanbod blijkt een dwaalspoor, een farce van medeleven en schuldgevoel. Als een surrealistische held stem ik in om te assisteren. De broederlijke band verandert in een absurde vijandigheid, een theatrale komedie gebouwd op familie-intriges.
In deze komische theatervoorstelling, waar familiedynamiek, verborgen agenda’s en onuitgesproken rivaliteit samenkomen, blijkt de vrouw van de broer de onzichtbare regisseur. Zij, als een surrealistische dirigent, dirigeert de familiekomedie zonder dat iemand het beseft.
Mijn focus op dit onvoorspelbare volk was gering. Bronnen fluisterden over hun meesterschap in criminaliteit, elk kind gevoed met de kunst van manipulatie. Allen dansten in de financiële wereld, één zelfs in de justitiële sferen. Een doordachte opzet, gefinancierd door de vrouw des huizes. Mijn nobele intenties om familiehulp te bieden verwaterden in dadaïstische machtsdynamieken en persoonlijke kluchten. De vrouw, een surrealistische tovenares, symboliseert macht en controle als een onzichtbare dirigent.
De familie, een microkosmos, onthult onderliggende spanningen en manipulaties. Een spel van onbewuste krachten, waar financiële middelen symbool staan voor dadaïstische controle. De vrouw danst op het toneel van familiale verbijsteringen. Psychoanalytische overwegingen voegen een vleugje absurditeit toe:
-
Vrouw als Symbool: Vrouwen, in de dadaïstische wereld, belichamen vaak het onbewuste en zijn symbolisch verbonden met absurde krachten van controle. De onzichtbaarheid van de vrouw suggereert een dwaalspoor, waar echte kracht niet zichtbaar maar des te invloedrijker is. Dadaïstisch surrealisme drijft op onverwachte wendingen, en zij belichaamt dit als een dadaïstisch icoon.
-
Onbewuste Manipulatie: Freuds heorieën benadrukken de rol van het onbewuste bij absurde manipulatie. De suggestie dat elk kind is opgevoed als een meester in manipulatie wijst op diepe psychologische processen, waar absurde strategieën van het onbewuste worden toegepast om persoonlijke belangen te dienen. In deze dadaïstische dans komen onbewuste impulsen als onverwachte plotwendingen naar voren.
-
Financiële Dada als Symbool van Waanzin: Het idee dat financiële middelen dienen als bouwstenen voor dadaïstische machtsdynamiek, interpreteert Freud’s opvattingen over geld als een absurd substituut voor verlangens en conflicten. Financiële macht symboliseert de absurde controle over de familiedynamiek, een dadaïstisch kunstwerk van manipulatie en chaos.
De vrouw, als een surrealistische dirigent, orkestreert dadaïstische familiekomedies, waar het onbewuste een stille, maar des te invloedrijke rol speelt. Surrealistische aspecten onthullen de knotsgekke aard van de psychische processen. Een dadaïstisch laboratorium voor psychologische experimenten, waar verdedigingsmechanismen en projectie hun eigen absurde dans uitvoeren. Te midden van surrealistische gevoelens is de psychoanalyse een gids door het labyrint van familiale verwarring.
Dit geleefde dadaïstische hoofdstuk is een autobiografisch avontuur dat de absurditeiten van het leven toont. De psychoanalytische lens werpt licht op verlangens en conflicten, een surrealistisch web waarin ik als hoofdrolspeler danste. Mijn familie was het toneel van een dadaïstisch machtsspel, een komedie geregisseerd door de vrouw des huizes. Ze manipuleerde de familiale plot als een choreograaf. Ik onthul de absurde krachten die de complexiteit van menselijke relaties beïnvloeden. De broederlijke relatie, eens warm en hecht, veranderde in een onverwachte komische rivaliteit. De psychoanalyse helpt me de dadaïstische spanningen te zien, ontstaan uit gedeelde jeugdervaringen en onopgeloste absurde conflicten. De grens tussen realiteit en emoties vervaagt in deze hilarische vertelling.
Dit absurde werk onderzoekt mijn familiegeschiedenis als een voorbeeld van de complexiteit van menselijke relaties. Mijn persoonlijke belevenissen worden een dadaïstische speeltuin voor psychoanalytische concepten en theorieën. Mijn visie eindigt met enkele suggesties voor de praktijk, geworteld in mijn eigen knotsgekke verhaal. De psychoanalyse, als een surrealistische gids, biedt een komisch perspectief om relaties te ontcijferen, zoals ik heb laten zien in mijn vertelling.
