Jean-Pascal Salomez
Broodje-aapverhalen zijn vaak hilarisch
Sensationele, bizarre anekdotes die inspelen op al dan niet latente angsten en vooroordelen.
De herinnering is als een broodje-aapverhaal, vol verzinsels en vervormde waarheden die zich weinig aantrekken van fatsoen en grenzen
Vaak wordt het verhaal opgesmukt met een reeks van irrelevante gebeurtenissen die ontleend zijn aan de verbeelding van de verteller en die niet noodzakelijk een connectie hebben met de werkelijkheid. Exacte data, locaties en namen van personen kunnen ontbreken en vaak zijn er ook weinig of geen bronnen terug te vinden die het verhaal bevestigen.
Over het algemeen zijn veel van deze verhalen aangevuld met verzinsels die worden geïnjecteerd met surrealistische elementen die de verhaallijn onvoorspelbaar maken. Elk verhaal heeft zijn eigen plaats in tijd en ruimte, waarbij het zich in de regel weinig aantrekt van fatsoen grenzen. Meestal valt niet te achterhalen waar het broodje-aapverhaal het eerst verteld is en door wie. Het is doorgaans anoniem van oorsprong.
Iedereen onthoudt in principe datgene wat hij of zij heeft gehoord heeft van dit broodje-aapverhaal. Het wordt in het kortetermijngeheugen opgeslagen en van daar in het langetermijngeheugen. Naarmate de gebeurtenissen langer geleden zijn, zullen de herinneringen echter meer en meer wegzakken. Geheugensporen kunnen vervagen, waardoor informatie opgeslagen in het langetermijngeheugen moeilijker toegankelijk wordt. Dit is een vorm van vergeten, hoewel de informatie wel aanwezig blijft. Mensen proberen daarom de gaten in hun geheugen weer op een of andere manier te vullen, vaak met surrealistische elementen die het verhaal onherkenbaar maken. Dit is meestal een onbewust proces. Men verzint bepaalde details en herinneringen, of probeert middels een poging tot logisch redeneren te her construeren.
Hierdoor ontstaat een herinneringsvervalsing ofte het broodje-aapverhaal. Typisch menselijk in deze is de drang de eigen rol zo positief mogelijk af te schilderen. Persoonlijk ervaar ik zoiets meer als het ontspruiten van absurdisme in een onwaarschijnlijke context, of het verschijnen van een kangoeroe op een weide vol schapen.
