Jean-Pascal Salomez
wat is in mijn hart nog?
Ik zou willen ontwaken uit deze nare droom die het leven lijkt te zijn. Ik heb te veel moeten doorstaan en voel me elke keer opnieuw afgewezen en niet serieus genomen.
Kan iemand me vertellen dat het leven zoveel meer te bieden heeft dan deze angstige droom waar ik gewoon uit kan stappen? Ik wil niet langer leven in deze kille wereld waar zelfs de zomers koud aanvoelen. Ik zou willen schreeuwen dat het einde mag komen en dat ik weg kan uit dit leven dat me gegeven is. Oud en afgedankt wil ik uit deze droom stappen en verdwijnen in de stilte en vergetelheid. Kan iemand me vertellen wanneer een mens tevreden is? Kan iemand me vertellen dat het gras niet altijd groener is aan de overkant? Waar en wanneer ligt de grens? En waarom heb ik het gevoel dat eer en eerlijkheid niet bestaan? Waarom ben ik nooit volledig gelukkig? Waarom, waarom, waarom, waarom in godsnaam lijkt vriendschap een onbereikbare illusie? Waarom lijkt het alsof er geen liefde is voor degene die het het meest nodig heeft?
Alles wat waardevol lijkt, lijkt voor mij waardeloos te zijn. Mijn bestemming ligt hier niet. Ik wil zijn waar ik gewoon op mijn rug in het gras kan liggen, zonder meer. Waar men zwijgt en lacht en mij laat zien en voelen waar ik voor leef. Dat ik voel wat ik voel en dat het niet voor niets is. Dat het begin geen einde kent en dat ik het spel niet alleen hoef te spelen. Dat ik weet wat mijn doel is, wat gevoel is en waarvoor ik leef. Dat alles niet voor niets is.
Ik zou over het water willen staren, dat altijd in beweging is, zonder pijn of diepe smart te voelen. Maar ik blijf hier zitten en wachten in eenzaamheid, totdat ik een hart in beweging kan brengen. Zodat mijn doel niet eindeloos lijkt en ik onaantastbaar dichtbij zou kunnen zijn. Dit zodat mijn ogen geopend kunnen worden en ik me niet langer hoef af te vragen waarom het lijkt alsof mijn gedachten niet eens van mij zijn. Dat ik binnen in mijn hart en ziel kan voelen wat oprecht en eerlijk is, zonder iets te hoeven zeggen.
Het antwoord op deze vragen ligt hoogstwaarschijnlijk ergens diep van binnen verscholen, in harten die steeds meer onbereikbaar lijken te zijn. Wat is mijn hart waard als men het boos en koud en bevroren laat? Wat is mijn hart werkelijk waard? Ben ik iets of niemand meer die zich verschuilt voor de harde realiteit? Leeg is mijn leven sinds ze me hebben ontnomen wat van mij was.
About the author
If you want to learn more about him, you’re in the wrong place.
