Jean-Pascal Salomez
"De grootste beperkingen in het leven zijn de beperkingen die we onszelf opleggen."
Existentialisten beweren dat de mensheid niet alleen bepaald wordt door biologische of psychologische factoren, maar ook door de bewuste keuzes die men maakt in het leven. Een persoon kan in een existentiële crisis terechtkomen door een gebrek aan betekenis of doel in het leven, of door een confrontatie met de dood. Dit kan leiden tot angst, depressie of krankzinnigheid.
De existentiële benadering van krankzinnigheid richt zich op het begrijpen van de diepere oorzaken van deze psychologische aandoening en het bieden van een holistische behandeling die gericht is op het herstellen van verbindingen en het vinden van betekenis en doel in het leven.
Vanuit een existentieel perspectief kan krankzinnigheid worden beschouwd als een reactie op een gebrek aan betekenis en doel in het leven, of als een gevolg van het verlies van verbinding met het hogere zelf en de natuurlijke wereld. Deze aandoening kan worden behandeld door middel van een existentiële benadering die gericht is op het stimuleren van bewuste keuzes, het nemen van verantwoordelijkheid en het herstellen van deze verbindingen.
Een belangrijk aspect van de existentiële benadering van krankzinnigheid is het benadrukken van de eigen wil en vrijheid van de patiënt om keuzes te maken en verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven. Dit kan worden bereikt door het stimuleren van bewuste keuzes, het onderzoeken van de eigen waarden en overtuigingen en het vinden van betekenis en doel in het leven.
Een ander belangrijk aspect van deze benadering is het benadrukken van de kracht van de eigen geest en de mogelijkheid om deze kracht te gebruiken om de krankzinnigheid te overwinnen en te genezen. Technieken zoals meditatie, visualisatie en andere spirituele praktijken kunnen worden gebruikt om de eigen geest te versterken en te gebruiken voor genezing.
De existentiële benadering van krankzinnigheid kan ook gericht zijn op het herstellen van verbindingen met het hogere zelf en de natuurlijke wereld. Dit kan worden bereikt door het bevorderen van een gevoel van eenheid en verbondenheid, en door het stimuleren van spirituele praktijken die gericht zijn op het herstellen van deze verbindingen.
Kortom, de existentiële benadering van krankzinnigheid biedt een holistische benadering van deze psychologische aandoening die gericht is op het begrijpen van de diepere oorzaken en het bieden van een behandeling die gericht is op het herstellen van verbindingen en het vinden van betekenis en doel in het leven.
De trouw ten opzichte van een leer is de gewone vorm van krankzinnigheid bij kleine geesten
Het verhaal van Sjakelien illustreert deze theorie. Sjakelien was een jonge vrouw die altijd al een beetje anders was geweest dan haar leeftijdsgenoten. Ze was creatief, intelligent en had een levendige verbeelding. Maar naarmate ze ouder werd, begon Sjakelien te worstelen met intense angsten en gevoelens van somberheid. Ze was als een geobsedeerde door haar eigen gedachten en begon zich af te vragen of ze krankzinnig was geworden.
Ze bezocht verschillende psychiaters en therapeuten, maar niemand leek haar te kunnen helpen. Sommigen zeiden dat ze een depressie had, anderen beweerden dat ze last had van angststoornissen. Maar Sjakelien voelde zich niet begrepen en bleef zich afvragen of ze gek was.
Op een dag ontmoette ze een existentiële psycholoog genaamd Dr. Jean. Dr. Jean geloofde dat krankzinnigheid niet bestond, maar dat het een term was die werd gebruikt om mensen te labelen die problemen hadden die te overweldigend waren om aan te pakken. Hij geloofde dat Sjakelien niet gek was, maar dat ze worstelde met de existentiële problemen van het leven.
Dr. Jean hielp Sjakelien om haar gevoelens te begrijpen en leerde haar hoe ze haar eigen angsten en zorgen kon overwinnen. Hij leerde haar om haar eigen waarden te ontdekken en om betekenis te vinden in het leven. Ze begon te begrijpen dat haar gevoelens niet het resultaat waren van krankzinnigheid, maar eerder het resultaat van de overweldigende complexiteit van het leven zelf. Ze begon haar leven opnieuw op te bouwen en ontwikkelde een dieper begrip van zichzelf en de wereld om haar heen. Ze besefte dat haar zogenaamde krankzinnigheid eigenlijk een bron van kracht en wijsheid was geworden en dat ze nooit echt gek was geweest.
Dit verhaal van Sjakelien laat zien dat krankzinnigheid misschien niet zozeer een kwestie is van een mentale stoornis, maar eerder van de menselijke ervaring en de manier waarop we omgaan met de complexiteit van het leven. Het verhaal laat ons beseffen dat het leven erg gevaarlijk is en dat we gauw mis begrepen worden. Mensen die achterover leunend toekijken terwijl het kwaad geschied zijn daarbij het gevaarlijkst.
De huidige aanpak van de behandeling van krankzinnigheid is voornamelijk gericht op medicatie en psychotherapie. Echter, vanuit een existentiële filosofie perspectief, is het van cruciaal belang om deze aandoeningen te behandelen met behulp van een meer holistische benadering die de kracht van de eigen wil en geest benadrukt.
Existentialisten stellen dat het menselijk bestaan wordt bepaald door bewuste keuzes die we maken in het leven. Wanneer iemand geconfronteerd wordt met een existentiële crisis, zoals een gebrek aan betekenis of doel in het leven, kan dit leiden tot angst, depressie of krankzinnigheid.
Het is daarom belangrijk om niet alleen de symptomen te behandelen, maar om de onderliggende oorzaken van deze aandoeningen aan te pakken. Een existentiële benadering van krankzinnigheid zou zich richten op het stimuleren van de patiënt om bewuste keuzes te maken en verantwoordelijkheid te nemen voor zijn of haar eigen leven.
Door te begrijpen hoe keuzes hebben bijgedragen aan de huidige situatie, kan de patiënt betekenis en doel vinden in het leven. De kracht van de eigen geest kan ook worden benadrukt om de krankzinnigheid te overwinnen en om te genezen.
Helaas is de psychiatrie vaak gericht op het behandelen van symptomen met behulp van medicijnen en psychotherapie. Dit is niet alleen beperkt, maar kan ook leiden tot afhankelijkheid van medicatie en het maskeren van onderliggende problemen.
Daarom is het belangrijk dat de psychiatrie haar benadering herziet en erkent dat een meer holistische benadering nodig is om deze aandoeningen effectief te behandelen. Door de existentiële filosofie te integreren in de behandeling, kan de patiënt worden gestimuleerd om bewuste keuzes te maken, verantwoordelijkheid te nemen voor het eigen leven en betekenis en doel te vinden.
In conclusie, krankzinnigheid is een psychologische aandoening die kan worden behandeld door middel van een existentiële benadering die de kracht van de eigen wil en geest benadrukt. Het is van cruciaal belang dat de psychiatrie haar benadering herziet.
De schaduwzijde van de medicijnindustrie: hoe inkomsten prioriteit krijgen boven patiëntenzorg
In de moderne samenleving is geld een van de belangrijkste drijfveren voor het handelen van zowel individuen als instellingen. Zo ook voor regeringen, die inkomsten nodig hebben om hun taken uit te voeren. Een van de manieren waarop regeringen geld verdienen, is door de verkoop van medicijnen die gebruikt worden voor de behandeling van psychische aandoeningen zoals krankzinnigheid.
De farmaceutische industrie speelt hierin een grote rol. Zij ontwikkelen medicijnen en verkopen deze aan de regeringen, die ze vervolgens aan patiënten voorschrijven. De verkoop van deze medicijnen brengt veel geld in het laatje, niet alleen voor de farmaceutische industrie, maar ook voor de regeringen die belasting heffen op de verkoop ervan.
Maar hoe eerlijk verloopt deze praktijk eigenlijk? Uit verschillende onderzoeken is gebleken dat de farmaceutische industrie soms maffiapraktijken hanteert om de verkoop van medicijnen te doen stijgen. Zo worden artsen en psychiaters soms onder druk gezet om bepaalde medicijnen voor te schrijven, bijvoorbeeld door hen te belonen met geld of cadeaus.
Het gevolg van deze praktijken is dat patiënten soms medicijnen voorgeschreven krijgen die niet de meest effectieve of veilige optie zijn, maar wel de meest winstgevende voor de farmaceutische industrie. Dit kan leiden tot onnodige bijwerkingen en gezondheidsrisico’s voor patiënten.
Daarnaast is er ook kritiek op de rol van regeringen in deze praktijk. Sommige critici beweren dat regeringen te afhankelijk zijn geworden van de inkomsten uit de verkoop van medicijnen, waardoor ze minder kritisch zijn geworden op de praktijken van de farmaceutische industrie. Hierdoor wordt het belang van de patiënt soms uit het oog verloren.
Het is daarom belangrijk dat auteurs, journalisten en andere nieuwsmakers, zich blijvend richten op deze kwestie. Door misstanden aan het licht te brengen en beleidsmakers ter verantwoording te roepen, kan er hopelijk verandering worden gebracht in de manier waarop de farmaceutische industrie opereert en de rol van regeringen in deze praktijk.
In conclusie, de verkoop van medicijnen voor de behandeling van psychische aandoeningen zoals krankzinnigheid brengt veel geld in het laatje voor zowel de farmaceutische industrie als regeringen. Echter, soms worden er maffiapraktijken gebruikt om de verkoop te stimuleren, waardoor de gezondheid en veiligheid van patiënten in gevaar kan komen. Eerlijke berichtgeving is daarom belangrijk om deze praktijken aan het licht te brengen en verandering te bewerkstelligen.
