Jean-Pascal Salomez
Navonod was een jongeman die in een groot kasteel woonde, en tijdens dit leven was hij even prins, omringd door luxe en rijkdom. Navonod genoot er met volle teugen van, maar ondanks alle rijkdom en privileges voelde hij zich vaak eenzaam en verveeld. Hij wilde wel weer eens wat anders. Alle dagen binnen zitten en verzwolgen worden in rijkdom vind hij maar niks meer. Hij wou wel wat meer avontuur en inzichten beleven. Dus besloot hij op een dag het kasteel te verlaten en op zoek te gaan. Hij trok door bossen en bergen, ontmoette verschillende mensen, wezens en dieren, en beleefde allerlei spannende avonturen. Op een dag kwam hij aan bij een mysterieuze toren, die hoog boven de bomen uitstak. Hij klom naar boven en dacht daar een prinsesje te ontmoeten, maar dat bleek niet zo. Navonod ontmoette er een mysterieus man, keek er wat verwonderd vanop dat er geen prinses in de toren zat, maar wel de wereld beroemde tovenaar Merlijn.
Merlijn was zwaar onder de indruk van Navonod’s moed, en besloot hem te helpen bij zijn zoektocht naar avontuur. Hij gaf hem een knoert van een magische ring, een ring waarmee hij onzichtbaar kon worden, en een prachtig glimmend zwaard dat onverslaanbaar was. Met deze nieuwe hulpmiddelen begon Navonod zich wel in zijn vel te voelen en begon aan zijn grootse belevenis. Hij reisde door vijandelijke koninkrijken en overwon talloze gevaren. Hij bevrijdde prinsessen uit torens, versloeg draken en redde dorpen van plunderende rovers. Maar ondanks al deze overwinningen voelde Navonod zich nog steeds niet vervuld. Hij besloot terug te keren naar Merlijn en hem te vragen om hem te helpen begrijpen wat zijn levensdoel was.
Merlijn legde dan maar uit dat het doel van het leven niet alleen het najagen van avontuur en roem was, maar ook om betekenisvolle doelen te hebben en een bijdrage te leveren aan het koninkrijk. Navonod besefte dat hij al die tijd had gezocht naar avontuur en roem om zijn eigen ego te voeden, maar dat hij nu inzag dat echte vervulling lag in het nastreven van een doel en het opbouwen van zinvol leven binnen het koninkrijk. Hij besloot terug te keren naar zijn kasteel en zijn leven opnieuw te evalueren. Hij veranderde zijn manier van denken en begon zich meer te richten op het helpen van zijn onderdanen en het creëren van een betere samenleving binnen de grenzen van zijn koninkrijk. Zover zijn oog kon reiken, en zover zijn onderdanen konden reiken, daar plantte hij bomen die sierlijk fruit leverden. Straten werden geplaveid met steentjes uit elk land van elke planeet in elk universum, en leverden een glitter en glans een koninkrijk waardig. Wanneer hij langs de bomen wandelende verschenen er bloemen en bijtjes en waren er geuren en kleuren alom. Hij werd een barmhartige en wijze koning, die geliefd was bij zijn volk en de geschiedenis inging als een van de grootste koningen van zijn tijd.
Het tij keerde weer eens. Navonod begon toch weer te experimenteren met deze nieuwe kennis, en ontdekte dat hij de mogelijkheid had om naar verborgen werelden te reizen in bedrogen werkelijkheden. Hij hield van de adrenaline van het ontdekken, verkende deze werelden en ontdekte nieuwe vormen van leven en bewustzijn. Maar hij besefte ook dat deze werelden gevaarlijk konden zijn en dat hij zijn geest sterk moest houden om niet te worden overweldigd door de illusies die er werden gecreëerd. Met zijn nieuwe krachten en vaardigheden bleef Navonod reizen door de werelden, altijd op zoek naar nieuwe ervaringen en kennis. En waar hij ook ging, ontstond er een bloemenpad dat zijn reis nog mooier maakte.
Navonod had inderdaad een koninkrijk thuis, en was dat haast vergeten, een koninkrijk waar hij als prins opgroeide met zijn zus Leana, zijn broer Ocram, en zusje Ahen. Hoewel hij vaak verlangde naar avontuur en ontdekking buiten de grenzen van zijn koninkrijk, hield hij ook van zijn familie en het land waar hij vandaan kwam. Hij had geleerd om verantwoordelijkheid te nemen en zijn plichten als prins serieus te nemen. Navonod was altijd een beetje anders dan zijn broers en zussen. Hij had een ontembare nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht die vaak leidden tot uitvindingen en ontdekkingen. Hij was ook de enige in zijn familie die het bloemenpad kon creëren waar hij liep. Het was een eigenschap die hij had ontwikkeld door zijn reizen naar andere werelden en dimensies. Zijn zus Leana was zijn trouwste bondgenoot en vriendin. Ze begreep zijn drang naar avontuur en had zelf ook een avontuurlijke geest. Samen ontdekten ze vaak nieuwe gebieden in het koninkrijk en daarbuiten. Ocram en Ahen waren meer traditioneel ingesteld en hielden zich bezig met koninklijke taken en de dagelijkse gang van zaken. Ondanks zijn verschillen met zijn broers en zusje hield Navonod veel van zijn familie en het koninkrijk dat hij als thuis beschouwde. Hij wist dat zijn avontuurlijke geest niet altijd gemakkelijk te begrijpen was voor anderen, maar hij hoopte dat zijn uitvindingen en ontdekkingen op de een of andere manier het leven van zijn familie en zijn onderdanen zouden verbeteren.
Navonod leerde dat gedachten en emoties de kracht hadden om de werkelijkheid te veranderen en dat hij zelf de schepper was van zijn eigen leven. Hij leerde hoe hij zijn gedachten kon richten en hoe hij zijn emoties kon beheersen om de werkelijkheid te creëren die hij wilde ervaren. Hij ontdekte dat hij niet langer hoefde te wachten op de wereld om hem geluk te brengen, maar dat hij zijn eigen geluk kon creëren door zijn gedachten en emoties te veranderen. Met deze nieuwe wijsheid begon Navonod zijn eigen realiteit te creëren. Hij creëerde een wereld van schoonheid en harmonie, waarin hij in vrede leefde met de natuur en de mensen om hem heen. Hij creëerde een wereld waarin hij zijn talenten en gaven kon gebruiken om anderen te helpen en de wereld een betere plek te maken.
Navonod begreep dat zijn krachten niet bedoeld waren om zijn eigen ego te bevredigen, maar om anderen te dienen en de wereld te helpen. Hij begon zijn krachten te gebruiken om anderen te genezen, om vrede te brengen in gebieden van conflict en om de natuur te beschermen. Hij wist dat hij de wereld niet kon veranderen door zijn krachten alleen, maar dat hij anderen moest inspireren om hun eigen krachten te gebruiken om een betere wereld te creëren. Zo werd Navonod niet alleen een meester van magie en het bovennatuurlijke, maar ook van de kracht van de geest en het hart. Hij werd een wijze leider en een inspiratie voor anderen, en zijn leven werd een voorbeeld van wat mogelijk is als we onze krachten gebruiken om zijn oudere zus Leana bij te staan tijdens haar moed en vastberadenheid. Toen Leana aankondigde dat ze de wereld verder wilde ontdekken, was Navonod enthousiast, maar hij had ook een geheime wens dat hij al lang verborgen. Hij wou de Spreken Vogel worden, en om de Spreken Vogel te worden, uit het verhaal waarin de elfen de koekoeksklok bouwden en er een stad omheen bouwde, nabij de stad Nehaleana gelegen.
Merlijn de tovenaar was bereid om Navonod te helpen en veranderde hem in een prachtige vogel met veren in alle kleuren van de regenboog.Terwijl de vogel genoot van het vliegen, ontdekte hij dat hij begon te huppeltrutten. Hij smeekte Merlijn om hem terug te veranderen in de jongen die hij was. Nadat hij terug veranderd was, realiseerde Navonod zich dat het belangrijk is om te genieten van de ervaringen die hij onderweg opdoet, in plaats van alleen maar bezig te zijn met het nastreven van verlangens. Desondanks, toen Merlijn Navonod opnieuw vroeg wat hij wilde, antwoordde hij onbevreesd dat hij een Spreken Vogel wilde zijn, maar dan zonder het huppeltrutten. Merlijn bood Navonod alternatieve wensen aan, zoals rijkdom en macht, maar Navonod wilde niets anders dan zijn oorspronkelijke wens. Merlijn vervulde uiteindelijk Navonods wens en veranderde hem opnieuw in de prachtige vogel. Navonod genoot van zijn nieuwe vrijheid en leefde zijn leven ten volle als Spreken Vogel.
