Jean-Pascal Salomez
De huidige klimaat situatie is een gekke boel! De aarde warmt op en dat is allemaal te danken aan die broeikasgassen, vooral die CO2-tjes die het natuurlijke broeikaseffect helemaal uit balans halen. Dat heeft weer rare gevolgen voor het weer, de seizoenen, de beestjes en plantjes. Maar ja, dat raakt ons mensen natuurlijk ook: onze gezondheid, onze boeren, onze centjes en onze veiligheid.
Volgens het KMI is het hier in België sinds 1833 gemiddeld 2,3°C warmer geworden. En de laatste dertig jaar waren zeker geen uitzondering, want toen was het helemáál bloedheet. De zomers zijn kurkdroog en loeiheet, terwijl de winters juist nat en zacht zijn. En die regenpatronen veranderen ook nog eens, met alle gevolgen van dien: overstromingen, droogtes en schaarste. En alsof dat niet genoeg is, stijgt de zeespiegel ook nog eens door smeltende ijskappen en zeewater dat uit z’n dak gaat.
Al die klimaatgedoe heeft ook flinke impact op ons Vlaamse natuurtje en onze biodiversiteit. Sommige plantjes en diertjes kunnen maar moeilijk wennen aan de nieuwe omstandigheden, en het risico dat ze uitsterven is behoorlijk groot. En als het te heet en te droog wordt, dan hebben onze boeren het ook niet makkelijk. Het water en de lucht enzo worden er ook niet beter op, want hogere temperaturen en meer viezigheid zijn daar nou eenmaal niet zo goed voor.
En wat kunnen we daar nou aan doen? Tja, we moeten natuurlijk die broeikasgassen flink minder maken, anders wordt het hier nog warmer dan de hel. Maar we kunnen ons ook voorbereiden op de gevolgen van de klimaatverandering. Dat heet adaptatie. Dat betekent dat we onze leefomgeving zo aanpassen dat we beter bestand zijn tegen de hitte, de droogte, het water en de andere klimaatgedoe. Meer groen in de steden en dorpen, zodat het wat koeler en natter wordt. Rivieren meer ruimte geven, zodat ze niet overstroomen. En onze boeren helpen om minder afhankelijk te zijn van vieze brandstof en kunstmest.
Maar we moeten ook niet vergeten dat we het samen moeten doen. Niet iedereen wordt even hard getroffen door de klimaatverandering, en niet iedereen kan zich even goed aanpassen. Daarom moeten we ervoor zorgen dat niemand achterblijft of uitgesloten wordt van de transitie naar een klimaatbestendige samenleving. We moeten ook solidair zijn met andere landen en regio’s die kwetsbaarder zijn voor de klimaatverandering dan wij. En als burger kunnen we ook ons steentje bijdragen, door duurzame keuzes te maken en anderen te informeren en te inspireren.
Aanpassen aan klimaatverandering: de noodzaak van technische oplossingen en sociale rechtvaardigheid
Vanuit een existentieel filosofisch standpunt roept de tekst over de klimaatverandering belangrijke vragen op over ons bestaan en onze plaats in de wereld. De dreigende gevolgen van de klimaatverandering dagen ons uit om na te denken over de betekenis van ons leven en de keuzes die we maken.
Een belangrijk thema in de tekst is aanpassing, oftewel het vermogen van mensen om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. Vanuit een existentieel perspectief kan deze aanpassing worden gezien als een uiting van onze menselijke vrijheid en verantwoordelijkheid. We hebben de vrijheid om te kiezen hoe we ons leven willen leiden en hoe we ons willen aanpassen aan de veranderingen in onze omgeving.
Tegelijkertijd brengt de klimaatverandering ons ook confronteert met onze beperkingen. We kunnen niet alle gevolgen van de klimaatverandering voorkomen, en sommige ervan zullen onvermijdelijk zijn. Dit kan leiden tot gevoelens van angst, onzekerheid en machteloosheid. Toch roept deze beperking ook vragen op over de betekenis van ons bestaan en onze relatie tot de wereld. Wat voor zin heeft het leven als we ons niet kunnen beschermen tegen de verwoestende gevolgen van de klimaatverandering?
Ook het belang van solidariteit en sociale rechtvaardigheid in de aanpassing aan de klimaatverandering wordt hier benadrukt. Vanuit een existentieel perspectief kan dit worden gezien als een oproep tot solidariteit met andere mensen en met de natuurlijke wereld als geheel. We moeten ons bewust zijn van onze onderlinge verbondenheid en verantwoordelijkheid als mensen en als bewoners van deze planeet.
In essentie roept de tekst over de klimaatverandering belangrijke existentiële vragen op over de betekenis van ons bestaan, onze vrijheid en verantwoordelijkheid, en onze relatie tot de wereld om ons heen. Door deze vragen serieus te nemen en te zoeken naar antwoorden, kunnen we ons leven en onze keuzes in een nieuw perspectief plaatsen en ons aanpassen aan de uitdagingen die voor ons liggen.
