“Niet de bestemming, maar de reis zelf vormt de essentie van onze ontdekkingen.”
Dwaaltocht der Gedachten
In het weefsel van de tijd, een reis van gedachten,
Een jaar ontvouwt, als bladzijden ontkracht.
Van januari’s kou tot december’s nacht,
Een filosofische dans, een eeuwigdurende pracht.
Januari’s adem, koud en puur,
Gezinsleven ontvouwt, een intiem avontuur.
Dynamiek van dagen, filosofie in elke snit,
Dieper graven in de betekenis van gezinswit.
April bloeit, groei manifesteert,
LeNeMaDo’s pad, waar liefde balanceert.
Wetenschap en filosofie hand in hand,
Ouder zijn, een evolutie, een veranderend verband.
Zomerse maanden, psychoanalytisch speelveld,
Diep duiken in de psyche, waar het onbewuste meldt.
Een innerlijke reis, langs gedachten als een stroom,
Symbolen ontrafeld, als een psychoanalytisch droom.
Oktober tot december, een synthese van het zijn,
Een weefsel van thema’s, samengevoegd fijn.
Gezin, groei, wetenschap, filosofie’s licht,
Een samenhangend geheel, in het jaaroverzicht.
De pen danst als penseel, op het canvas van mijn denken,
Een schrijver die diep in de menselijke ziel wil krenken.
Een reis door de psyche, geen gewoon verslag,
Een poëtische odyssee, een filosofische tocht, zonder vlag.
Het jaar sluit af, niet met slotakkoorden vast,
Maar met het besef, de reis is niet voorbij, verrassend en vast.
Gedachten als dromen, helder en soms verward,
Een eindeloze ontdekkingsreis, in de tuin van de menselijke aard.