Hoop

Gebroken dromen, verpletterd onder puin,
Een moeder schreeuwt, haar kind bedolven,
Bloed sijpelt door de straten, een rivier van dood,
De lucht vult zich met as, verstikkende ademtocht.

Raketten snijden door de nacht, een symfonie van terreur,
Scherven van hoop, versplinterd in het donker,
Een kind huilt om voedsel, om water, om leven,
Zijn ogen leeg, een spiegel van eindeloze angst.

Machteloze vaders, hun handen rood van stof,
Bouwen ruïnes van hoop, in een landschap van haat,
Blokkades verstikken de ziel, een wurgende greep,
Geen vrijheid, geen toekomst, alleen de echo van verlies.

Politici lachen in hun ivoren torens,
Miljarden verspild aan oorlog, aan wapens,
Terwijl kinderen sterven, hongerend, kreunend,
Hun levens weggevaagd, als as in de wind.

Gaza, een open wond, bloeiend in pijn,
De aarde kreunt, een symfonie van lijden,
Israelis, Palestijnen, gevangen in een dans van dood,
Hun bloed vermengd, hun dromen verbrijzeld.

Geen helden hier, alleen slachtoffers van waanzin,
Een wereld blind voor hun kreten, hun tranen,
Gebroken families, verloren in de nacht,
Hun hoop verpletterd, hun toekomst gestolen.

Laat je ogen zien, zie de waarheid, de horror,
Voel de pijn, de wanhopige schreeuw van een kind,
Droom van vrede, maar ken de realiteit,
De wrede, harde wereld waarin we leven.

Gaza, een tragedie, een schreeuw om hulp,
Een wrange herinnering aan onze menselijkheid,
Laat ons huilen, laat ons voelen, laat ons nooit vergeten,
De pijn van Gaza, de bloedige schaduw van ons bestaan.