Jean-Pascal Salomez
Dada, Anarchie en Krishna
Het universum is een spel, een eindeloze dans waarin chaos en harmonie elkaar omarmen. Dit idee, geworteld in de mythen van Krishna, resoneert verrassend goed met de essentie van anarchie en de geest van Dada. Krishna, de god van lila – het goddelijke spel – verstoorde conventies, tartte hiërarchie en creëerde nieuwe werkelijkheden met een glimlach. Net zoals Krishna de regels herschrijft met zijn speelse streken, nodigen anarchie en Dada ons uit om de wereld te zien als een canvas dat voortdurend opnieuw geschilderd kan worden.
DE ILLUSIE VAN ORDE
De moderne samenleving houdt ons gevangen in een mechanische werkelijkheid, een constructie van regels, macht en controle. Staten, economieën en autoriteiten presenteren zichzelf als noodzakelijk, als de structuur die chaos temt. Maar wat als chaos niet onze vijand is?
Krishna’s dans op de slangenkoppen van Kaliya is een perfecte metafoor: chaos en orde zijn geen tegenpolen, maar partners in een oneindig spel. Net als Dada en anarchie wijzen zijn handelingen op een wereld waarin vrijheid en verbeelding belangrijker zijn dan dwangmatige controle. Waar Krishna dansend de natuur bevrijdt, bevrijdt anarchie de mens van autoriteit en bevrijdt Dada de geest van logica.
DADA ALS KRITIEK, ANARCHIE ALS BEWEGING
Dada en Krishna delen een kernidee: niets is definitief. Dada tart de logica, breekt taal en kunst, en nodigt uit tot een spel zonder regels. Het weigert betekenis op te leggen; in plaats daarvan biedt het de vrijheid om betekenis te creëren. Krishna speelt fluit, Dada speelt chaos. Samen componeren ze een symfonie die ons eraan herinnert dat dwangmatige orde ons van onze menselijkheid berooft.
Anarchie vult dit aan door niet alleen ideeën, maar ook systemen ter discussie te stellen. Geen meesters, geen slaven, alleen een gemeenschap die vrijwillig samenleeft. Anarchie zegt: “Maak de wereld opnieuw – niet vanuit macht, maar vanuit solidariteit.” Krishna zegt: “Speel!” Dada zegt: “Breek!” Samen zeggen ze: “Leef vrij!”
DE KOSMISCHE REVOLUTIE
Krishna’s dans is niet zomaar een mythe; het is een oproep tot revolutie. Zijn lila stelt vragen bij alles wat vast lijkt te staan. Waarom accepteren we grenzen, regels, structuren? Wat als het leven bedoeld is om te bewegen, te veranderen, te creëren? Dada en anarchie nemen deze vragen serieus. Zij vragen niet om een nieuwe orde, maar om een nieuwe manier van denken.
Ze herinneren ons eraan dat de elite – van toen of nu – slechts tijdelijke acteurs zijn in een veel groter spel. Terwijl techmagnaten en politici zich vastklampen aan hun macht, danst Krishna verder, blaast Dada confetti in hun gezicht, en biedt anarchie een andere weg.
EEN NIEUWE TITEL VOOR HET LEVEN
Wat als we ophouden de wereld te zien als een machine en beginnen te denken in termen van dans? Geen rechte lijnen, maar vloeiende bewegingen. Geen regels, maar ritmes. Geen macht, maar vrijheid. Krishna, Dada en anarchie roepen samen: “Schrijf je eigen lied! Dans je eigen dans! Laat niets je binden!”
De wereld is geen vaststaand geheel, maar een kosmische draaimolen. Wie probeert haar stil te zetten, mist het spel. Breek de ketens, strooi chaos, en omarm de vrijheid om opnieuw te beginnen.
Dit schrijven ontstaat uit de noodzaak om de werkelijkheid opnieuw uit te vinden, om het vastgestelde, het gestructureerde, het autoritaire in twijfel te trekken. Het is een oproep om de geest te bevrijden van de conventies die ons beperken, zowel als individuen als als samenleving. Door Dada, anarchie en de lila van Krishna te combineren, wordt geprobeerd een ruimte te creëren waar chaos en vrijheid niet als vijanden worden gezien, maar als de krachtigste motoren voor creatie en verandering.
Dit schrijven is nodig omdat het ons uitdaagt om de vanzelfsprekendheden van ons dagelijks leven te doorbreken. Het roept op tot het loslaten van de gevestigde normen die onze manier van denken, handelen en zelfs dromen beperken. In een wereld waar controle, hiërarchie en regels zo dominant zijn, biedt dit schrijven een perspectief van bevrijding: een uitnodiging om te leven zonder de beperkingen van macht en logica.
Het is een uitnodiging tot verzet, niet door de traditionele middelen van macht, maar door te spelen met de chaos, de vrijheid en de verbeelding. Het herinnert ons eraan dat echte verandering niet komt door vast te houden aan het oude, maar door onszelf opnieuw uit te vinden in de chaos van het onbekende. Het schrijven is een strijdkreet voor iedereen die bereid is de dans van vrijheid aan te gaan, zonder angst, zonder regels, en zonder grenzen.
