Kunstenaars zijn apen van het plagiaat ras,
Ze apen na, krijsen woorden na,
Echoën echo’s van vergeten stemmen,
Schilderen schaduwen in een vervalst licht.
Apen schreeuwen, papegaaien herhalen,
Hun eigen waanzin, hun eigen verhalen.
Plagiaat! Een schreeuw zonder schroom,
Een kopie, een echo, een gedachtestroom.
Oorsprong, origineel, een farce,
In een wereld van herhalingen, een felle dans.
Lijnen die vloeien, kleuren die stelen,
Een schilderij van diefstal, een stiekeme omhelzing.
Wat is nieuw? Wat is oud?
Een cirkel van ideeën, een eindeloos houvast.
Ogen die zien, handen die graaien,
De kunst van het lenen, een vermomde kaalslag.
Schreeuw! Schreeuw! Kleuren in het rond,
Een wirwar van zielen, dromen die vervagen.
Plagiaat, een lied zonder rem,
Echo’s van meesters, opnieuw gevangen.
Woorden vliegen, zinnen vervliegen,
Papegaaien herhalen, zonder te liegen.
Originaliteit, een verbeeld sprookje,
Alles is herhaling, alles is een trage echo.
Breek de vorm, buig de lijn,
Schreeuw naar de hemel, een plagiaat in pijn.
Kunstenaars, apen, in een kring,
Laat de wereld zien, in een repetitieve spring.
Dus schreeuw, schreeuw, en herhaal,
De wereld is een spiegelzaal.
Plagiaat, een dadaïstische grap,
Een echo van de tijd, in een eindeloze stap.
Gedicht voor het Plagiaat ras
Gerelateerde Berichten
Zonnebeke: Een Gedicht van Modder en Dada
Het gedicht is een evocatieve reflectie op de gruwelen van oorlog, specifiek gericht op de Eerste Wereldoorlog en de beruchte Slag bij Passendale, die plaatsvond in de regio Zonnebeke, België. Het gedicht mengt surrealistische en dadaïstische elementen om de chaos, het lijden en de verwoesting van de oorlog weer te geven.
De eerste strofen beschrijven het landschap van Zonnebeke, waar modder, bloed en poppies symbool staan voor de tragische schoonheid van een plek getekend door geweld. De schaduwen van Zonnebeke dansen over velden van rusteloze herinnering, wat de blijvende impact van de oorlog op de geest van de overlevenden benadrukt.
De introductie van dadaïstische elementen, zoals gaswolken en soldaten met maskers, schetst een surrealistisch beeld van de oorlog als een groteske voorstelling. Dit wordt versterkt door beelden van klinkers die schreeuwen naar de maan en klokken die huilen in ruïnes, wat de waanzin en de surrealiteit van het conflict benadrukt.
De referenties aan Passendale en poppies (klaprozen) roepen de herinnering op aan de talloze soldaten die stierven in de modderige slagvelden, met de rode bloemen als symbolen van zowel bloedvergieten als hoop op herstel. De beelden van een wereld waarin het leven langzaam zijn kleur herwint, suggereren een moeizaam proces van wederopbouw en verzoening.
De dadaïstische invloeden komen opnieuw naar voren in de beschrijvingen van de chaos, de dans van niet-zijn en de fragmentarische, grillige aard van de tijd en herinnering. Het gedicht eindigt met een erkenning van de blijvende impact van Zonnebeke, een plaats waar oorlog en vrede, pijn en vreugde, verweven zijn in een complexe, voortdurende dynamiek.
Lees MeerKleurenzee van Anarchie
In het gedicht verweeft de dichter de kracht van kunst met de roep om vrijheid en creativiteit. Door een visie te schilderen waarin spontane creativiteit de norm is en waar normen en structuren worden uitgedaagd, nodigt het gedicht de lezer uit om deel te nemen aan een revolutionaire beweging. De lampen op de hoofden van mensen stralen in alle kleuren van de regenboog, symbolisch voor een wereld waar geluk en expressie centraal staan.
Het gedicht omarmt het absurdisme als een bevrijdende kracht die de starheid van het dagelijks leven doorbreekt, en pleit voor een samenleving waarin kunstenaars vrijelijk kunnen dromen en scheppen zonder de beperkingen van geld en macht. Het roept op tot een herdefiniëring van waarde in kunst, weg van de commerciële meetlat, en tot een hernieuwde waardering voor de menselijke verbeeldingskracht.
Met zijn ritmische en beeldende taal weeft het gedicht een betoverend landschap waarin anarchie geen chaos betekent, maar een nobele zoektocht naar persoonlijke en collectieve bevrijding. Het biedt een visie op een wereld waarin vrede en samenwerking worden bevorderd door vreedzame spelervaringen en waar educatie gericht is op vredesopvoeding en conflictbemiddeling.
“Kleurenzee van Anarchie” is meer dan een gedicht; het is een oproep tot actie, een uitnodiging om deel te nemen aan een beweging die streeft naar een nieuwe, creatieve en egalitaire wereldorde.
Lees Meer