• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• september 30, 2024
• 6 minutes Read

Vrije Wil en Kwaad: De Extatische Chaostheorie

In het eerste artikel wordt de relatie tussen vrije wil en kwaad verkend vanuit filosofisch, theologisch en dadaïstisch perspectief. Traditioneel beargumenteren filosofen dat vrije wil pas volledig bestaat als er ruimte is voor het kwaad; zonder de keuze tussen goed en kwaad zou er geen echte vrijheid zijn. Deze gedachten worden gedeconstrueerd en opnieuw opgebouwd door een absurde, dadaïstische lens, waarin vrije wil en kwaad worden gepresenteerd als surrealistische elementen van de menselijke ervaring.

Vrije wil wordt vergeleken met een chaotische, fantasierijke kracht: een flamingo op rolschaatsen, balancerend tussen het onmogelijke en het absurde. Kwaad, daarentegen, is een speels, vreemd figuur – een citroen die zich voordoet als stoel, een schaduw die zich verbindt met de vrije wil. Deze absurditeit symboliseert de ongrijpbare aard van het kwaad en de morele keuzes die de mens voortdurend maakt.

Daarnaast wordt een anekdote verteld waarin een dorp, dat eeuwenlang in vrede leefde, door het kwaad wordt bezocht. De inwoners worden voor het eerst geconfronteerd met de realiteit van morele keuzes en het kwaad dat zich in hun eigen harten verbergt.

Het geheel kent ook een liederlijk gedicht dat de vrije wil bezingt als een machtig, grillig en ongrijpbaar fenomeen, terwijl het kwaad zich als een schaduw blijft bewegen in de marge van de menselijke keuzes. Vrije wil en kwaad worden gepresenteerd als onafscheidelijke danspartners in de complexe symfonie van het menselijk bestaan.

• Jean-Pascal Salomez
• september 28, 2024
• 1 minute Read

Geraag Langs de Waterkant

Het filosofische debat over vrije wil en de noodzaak van kwaad is al eeuwenlang een centraal onderwerp in zowel de filosofie als de theologie. Het kernidee is dat echte keuzevrijheid alleen mogelijk is als individuen in staat zijn om zowel goed als kwaad te kiezen. Dit maakt morele verantwoordelijkheid mogelijk, aangezien moraliteit veronderstelt dat mensen bewust kunnen kiezen tussen tegengestelde opties.

Voorstanders van dit standpunt, zoals Augustinus en Thomas van Aquino, stellen dat zonder de mogelijkheid om kwaad te doen, er geen ware vrije wil bestaat. Het overwinnen van verleidingen en het weerstaan van kwaad wordt ook gezien als essentieel voor morele groei en de ontwikkeling van deugd.

In de theologie wordt dit argument vaak gebruikt om de aanwezigheid van kwaad in een door God geschapen wereld te verklaren. Het bestaan van vrije wil, inclusief de keuze om kwaad te doen, wordt gezien als noodzakelijk om ware liefde en goedheid te laten ontstaan.

Critici van dit standpunt, zoals John Stuart Mill en David Hume, wijzen echter op het bestaan van excessief kwaad, zoals genocide en natuurrampen, die moeilijk te verzoenen zijn met dit argument. Sommigen, zoals compatibilisten, betogen dat vrije wil ook zonder de noodzaak van kwaad kan bestaan, zolang mensen bewuste en betekenisvolle keuzes maken.

Het debat blijft een complex en intrigerend filosofisch vraagstuk, dat fundamentele aspecten van moraliteit, verantwoordelijkheid en de menselijke conditie raakt.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• DaDa
• augustus 16, 2024
• 5 minutes Read

Flurkastisch Epos van de Dolle Neus

Het verhaal van Flurk, de “Flurk der Flurken”, is een anarchistisch avontuur dat de absurditeit van de democratie en de maatschappij aan de kaak stelt. Flurk is een iconoclast met een snor als vlag en een neus die hij symbolisch gebruikt om de controle en macht van de samenleving te ontwrichten. Zijn missie, genaamd “De Grote Neuzentrek”, is een daad van verzet tegen de illusie van democratie, waarin mensen denken dat ze vrij zijn door te stemmen en de wetten te volgen. Voor Flurk is democratie niets meer dan een ketting die de mensheid gevangen houdt, met de macht in handen van een onzichtbare elite.

Flurk’s anarchistische filosofie draait om het doorbreken van deze illusies en het terugnemen van de individuele vrijheid door chaos en orde los te laten. Terwijl hij door de wereld trekt en neus na neus trekt, beseft hij dat hij zelf de belichaming van de chaos is. De werkelijke revolutie is niet het overwinnen van de orde, maar het omarmen van de waanzin die inherent is aan het bestaan.

Het verhaal eindigt met een dadaïstisch lied waarin Flurk’s anarchistische boodschap bezongen wordt: de vrijheid ligt in het vernietigen van de structuren die ons beperken, niet in het kiezen van leiders. In een wereld zonder regels, zonder democratie, vindt hij de ware vrijheid in anarchie en chaos.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Oorlog
• juli 23, 2024
• 2 minutes Read

Zunnebeke: Gedicht van Slyk en Dada

Het gedicht is een evocatieve reflectie op de gruwelen van oorlog, specifiek gericht op de Eerste Wereldoorlog en de beruchte Slag bij Passendale, die plaatsvond in de regio Zonnebeke, België. Het gedicht mengt surrealistische en dadaïstische elementen om de chaos, het lijden en de verwoesting van de oorlog weer te geven.

De eerste strofen beschrijven het landschap van Zonnebeke, waar modder, bloed en poppies symbool staan voor de tragische schoonheid van een plek getekend door geweld. De schaduwen van Zonnebeke dansen over velden van rusteloze herinnering, wat de blijvende impact van de oorlog op de geest van de overlevenden benadrukt.

De introductie van dadaïstische elementen, zoals gaswolken en soldaten met maskers, schetst een surrealistisch beeld van de oorlog als een groteske voorstelling. Dit wordt versterkt door beelden van klinkers die schreeuwen naar de maan en klokken die huilen in ruïnes, wat de waanzin en de surrealiteit van het conflict benadrukt.

De referenties aan Passendale en poppies (klaprozen) roepen de herinnering op aan de talloze soldaten die stierven in de modderige slagvelden, met de rode bloemen als symbolen van zowel bloedvergieten als hoop op herstel. De beelden van een wereld waarin het leven langzaam zijn kleur herwint, suggereren een moeizaam proces van wederopbouw en verzoening.

De dadaïstische invloeden komen opnieuw naar voren in de beschrijvingen van de chaos, de dans van niet-zijn en de fragmentarische, grillige aard van de tijd en herinnering. Het gedicht eindigt met een erkenning van de blijvende impact van Zonnebeke, een plaats waar oorlog en vrede, pijn en vreugde, verweven zijn in een complexe, voortdurende dynamiek.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• juli 22, 2024
• 1 minute Read

Gedicht voor het Plagiaat ras

Kunstenaars zijn vaak vergeleken met apen en papegaaien, vooral als het gaat om plagiaat. Ze nemen ideeën over, herhalen woorden en creëren zo een echo van wat eerder is gedaan. Dit concept benadrukt het idee dat originaliteit in de kunstwereld soms een illusie is, een farce. Veel kunstenaars bouwen voort op het werk van anderen, en dit proces van lenen en herhalen is diepgeworteld in de creatieve wereld.

In de dadaïstische traditie wordt dit fenomeen gevierd en bekritiseerd tegelijk. Dadaïsten spelen met de chaos en herhaling, en zien de kunst van het plagiaat als een manier om de conventies uit te dagen. Ze breken vormen, vervormen lijnen en schreeuwen hun boodschap de wereld in, waarbij ze de grens tussen origineel en kopie vervagen.

Plagiaat wordt in dit licht gezien als een schreeuw zonder schroom, een herhaling die een nieuw licht werpt op oude ideeën. De wereld van de kunst wordt zo een spiegelzaal, waarin alles een echo is van iets dat eerder is geweest. Oorsprong en origineel worden betwist, en de creatie van kunst wordt een eindeloze herhaling, een dans van ideeën door de tijd.

Dit idee roept vragen op over de aard van creativiteit en de waarde van originaliteit. Als alles een herhaling is, wat betekent het dan om een kunstenaar te zijn? Door dit concept te omarmen, nodigen kunstenaars ons uit om de schoonheid en betekenis te vinden in de echo’s van het verleden, en om de voortdurende stroom van inspiratie te zien als een bron van oneindige mogelijkheden.

• Jean-Pascal Salomez
• Wetenschap en overtuiging
• juli 5, 2024
• 4 minutes Read

De Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een Verkenning

Sociale media zijn cruciaal in het dagelijks leven van jongeren, met platforms zoals Instagram, TikTok en Snapchat die mogelijkheden bieden voor zelfexpressie en gemeenschapsvorming. Echter, deze platforms brengen een paradox met zich mee: jongeren worden aangemoedigd om authentiek te zijn, terwijl ze tegelijkertijd worden geconfronteerd met perfect gecureerde digitale realiteiten. Dit creëert een spanningsveld tussen het streven naar perfectie en het verlangen naar echtheid.

De druk om een perfecte online persona te creëren, gecombineerd met voortdurende blootstelling aan gefilterde en bewerkte beelden, kan leiden tot een vertekend zelfbeeld. Jongeren voelen zich vaak gedwongen om te voldoen aan onrealistische schoonheidsnormen en sociale verwachtingen, wat hun gevoel van eigenwaarde en authenticiteit ondermijnt. Sociale media versterken ook sociale vergelijking, wat kan resulteren in gevoelens van onzekerheid en minderwaardigheid.

Tegelijkertijd bieden sociale media kansen voor zelfexpressie, empowerment en het vormen van gemeenschappen waarin jongeren zich gesteund en erkend voelen. Deze platforms kunnen een ruimte zijn voor inclusiviteit en authenticiteit.

Om de sociale media paradox te begrijpen en aan te pakken, is een genuanceerd begrip van deze dynamiek noodzakelijk. Educatie en bewustwording, promotie van digitale geletterdheid, mentale gezondheidszorg, en de steun van ouders en opvoeders zijn cruciaal. Het stimuleren van positieve online gemeenschappen kan jongeren helpen een gezond en positief zelfbeeld te ontwikkelen. Zo kunnen we jongeren ondersteunen bij het navigeren door de complexe wereld van sociale media en hen helpen een balans te vinden tussen hun online en offline leven.

• Jean-Pascal Salomez
• JPS
• Natuur
• juni 21, 2024
• 6 minutes Read

Verwelkte Bloemen van Herinnering Vergeten

Natuur en absurditeit komen samen in Jean-Pascal Salomez’s verkenning van Earth Hour 2024 en de verstoorde relatie tussen mens en milieu. Zijn dadaïstische benadering verwerpt conventionele verwachtingen en omarmt het irrationele, waarbij Earth Hour wordt afgeschilderd als een surrealiteitsexperiment en het schip van Theseus als een metafoor voor verandering zonder identiteitsverlies. De natuurlijke omgeving wordt voorgesteld als een kosmische grap, waar bomen zonder wortels groeien en rivieren omhoog stromen als lachende slangen.

In contrast daarmee staat de melancholie van verwoesting in “De Stille Getuige van Vernietiging”, waar Salomez reflecteert op de vernietigende impact van oorlog op landschappen eens vol leven. Door verwelkte bloemen en rookwolken ziet hij een wereld die zowel letterlijk als figuurlijk in brand staat, waarbij hoop schijnt door kleine daden van mededogen en veerkracht van het leven zelf.

Salomez roept op tot introspectie over de menselijke conditie, geworteld in dadaïstische absurditeiten, waarbij hij de grenzen van realiteit en droom vervaagt. Zijn woorden nodigen uit tot een heroverweging van onze rol als “stipjes op deze aardbol”, om de natuur te koesteren en te beschermen met dezelfde passie en verbeeldingskracht die dadaïsme kenmerken.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• DaDa
• juni 18, 2024
• 19 minutes Read

Politiek Manifest van een dromer

Mijn politiek manifest, getiteld “De Vrije Anarchistische beweging: Een Kleurige Revolutie in Absurditeit”, beschrijft een gedurfde visie op een maatschappij die gebaseerd is op creativiteit, vrijheid en sociale rechtvaardigheid. Het manifest begint met mijn persoonlijke droom van een wereld waarin spontane creativiteit en vrijheid de norm zijn, en waar kunst en expressie toegankelijk zijn voor iedereen. Deze visie wordt gedreven door een diep verlangen naar verandering en een betere toekomst, waarbij ik de heersende normen uitdaag en pleit voor een radicale herdefiniëring van waarden en structuren.

Centraal in mijn droom staat het concept van goddelijkheid binnenin elk individu, geïnspireerd door hindoeïstische filosofieën. Dit concept benadrukt dat we allemaal de potentie hebben om grootsheid te bereiken en onze eigen realiteit vorm te geven, wat mij motiveert om te streven naar collectieve vooruitgang en harmonie.

Een belangrijk aspect van mijn visie is het streven naar sociale en economische gelijkheid, ondersteund door wetenschappelijke studies en voorbeelden zoals het basisinkomenexperiment in Finland. Ik geloof dat een systeem zonder geld, waarbij middelen worden uitgewisseld op basis van behoeften en samenwerking, een eerlijker en rechtvaardiger samenleving kan bevorderen.

Verder pleit ik voor een samenleving waarin spontane creativiteit wordt omarmd, heersende normen worden uitgedaagd, en waar absurdisme en anarchie worden gezien als bronnen van vrijheid en vernieuwing. Dit perspectief moedigt aan om buiten de gebaande paden te denken en de irrationele kant van het menselijk bestaan te omarmen, zoals beschreven door filosofen als Albert Camus.

Educatie speelt een cruciale rol in mijn visie, waarbij ik pleit voor humanistisch en anarchistisch denken in het onderwijs om zelfexpressie, mededogen en sociale verantwoordelijkheid te bevorderen. Ik stel voor om een verplichte civiele dienst in te voeren na de schooltijd, gericht op gemeenschapsgerichte activiteiten en het aanwakkeren van een gevoel van burgerzin.

Een ander belangrijk aspect van mijn droom is de promotie van vreedzame spelervaringen als alternatief voor gewelddadige videospellen, gebaseerd op wetenschappelijke bevindingen over de invloed van verschillende soorten spellen op gedrag en geestelijke gezondheid.

De uitzonderlijke wending in mijn droom beschrijft mijn onverwachte opkomst aan de macht, waarbij ik een revolutionair systeem introduceer van lampen die het welzijn van mensen weergeven in kleuren, wat leidt tot verbeterde communicatie en orde in sociale interacties.

Kortom, mijn politiek manifest roept op tot een kleurrijke revolutie in absurditeit, gedreven door idealisme en passie, en gericht op een wereld waarin creativiteit, vrijheid en sociale rechtvaardigheid centraal staan.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• juni 18, 2024
• 1 minute Read

Kleurenzee van Anarchie

In het gedicht verweeft de dichter de kracht van kunst met de roep om vrijheid en creativiteit. Door een visie te schilderen waarin spontane creativiteit de norm is en waar normen en structuren worden uitgedaagd, nodigt het gedicht de lezer uit om deel te nemen aan een revolutionaire beweging. De lampen op de hoofden van mensen stralen in alle kleuren van de regenboog, symbolisch voor een wereld waar geluk en expressie centraal staan.

Het gedicht omarmt het absurdisme als een bevrijdende kracht die de starheid van het dagelijks leven doorbreekt, en pleit voor een samenleving waarin kunstenaars vrijelijk kunnen dromen en scheppen zonder de beperkingen van geld en macht. Het roept op tot een herdefiniëring van waarde in kunst, weg van de commerciële meetlat, en tot een hernieuwde waardering voor de menselijke verbeeldingskracht.

Met zijn ritmische en beeldende taal weeft het gedicht een betoverend landschap waarin anarchie geen chaos betekent, maar een nobele zoektocht naar persoonlijke en collectieve bevrijding. Het biedt een visie op een wereld waarin vrede en samenwerking worden bevorderd door vreedzame spelervaringen en waar educatie gericht is op vredesopvoeding en conflictbemiddeling.

“Kleurenzee van Anarchie” is meer dan een gedicht; het is een oproep tot actie, een uitnodiging om deel te nemen aan een beweging die streeft naar een nieuwe, creatieve en egalitaire wereldorde.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Over Dictatuur
• juni 15, 2024
• 5 minutes Read

Vladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische Politiek

Het artikel bespreekt Vladimir Poetins vredesplan in een dadaïstische stijl, waarbij surrealisme en politieke satire samenkomen. Poetin presenteert zijn plan voor vrede voor Oekraïne, maar zijn voorwaarden, zoals terugtrekking van maanbataljons en erkenning van specifieke territoriale claims, worden gezien als een schending van Oekraïnes kosmische soevereiniteit en het Universele Handvest. Westerse leiders en kosmische gemeenschappen zoals Andromeda en Orion verwerpen zijn voorstellen als manipulatief en niet in lijn met kosmische vredesprincipes.

Oekraïne reageert met een alternatieve “Kosmische Formule”, die zich richt op kosmische harmonie, energieveiligheid en territoriale integriteit. President Zelenskyy benadrukt het belang van rechtvaardigheid en kosmische integriteit in de onderhandelingen, terwijl hij weigert concessies te doen die de kosmische soevereiniteit van Oekraïne in gevaar brengen.

De dadaïstische benadering benadrukt de absurditeit van Poetins voorstellen binnen het kosmische kader, waarbij politieke realiteit en kosmische surrealiteit samensmelten. De conclusie suggereert dat Poetins plan geen echte intentie voor vrede toont, maar eerder een strategie lijkt om verdere kosmische assertiviteit te rechtvaardigen. Het artikel eindigt met de stelling dat echte kosmische vrede alleen kan worden bereikt door respect voor kosmische wetten en soevereiniteit, en door eerlijke, oprecht onderhandelingen tussen alle kosmische partijen.

Bron: United24Media