De Politieke Stilstand en de Onzichtbare Verwaarlozing van Ouderen

Het artikel bespreekt de politieke stilstand en hoe dit leidt tot de verwaarlozing van ouderen in Zonnebeke, België. Hier zijn de belangrijkste punten samengevat:

1. Verwaarlozing van Ouderen: De behoeften van ouderen, zoals veilige trottoirs, rustpunten en zitbankjes, worden genegeerd. Dit beïnvloedt hun fysieke en mentale gezondheid en vergroot gevoelens van eenzaamheid en isolatie.

2. Gezondheidsrisico’s: Door het gebrek aan goede infrastructuur ervaren ouderen fysieke gezondheidsproblemen zoals valpartijen en verergerde chronische klachten. Dit verhoogt de kosten van de gezondheidszorg.

3. Symboliek van Politieke Stilstand: De passieve houding van lokale overheden weerspiegelt een bredere maatschappelijke ongeïnteresseerdheid voor kwetsbare groepen. Het artikel roept op tot daadkracht en empathie in de lokale besluitvorming.

4. Erfenis van de Geschiedenis, De gemeenschap herdenkt helden van wereldoorlogen, maar slaagt er niet in om deze erfenis om te zetten in acties die solidariteit en gemeenschap in het heden bevorderen.

5. Voorstel tot Verbetering, Er wordt gepleit voor eenvoudige verbeteringen in de openbare ruimte, zoals zitplekken en veilige paden, om de levenskwaliteit van ouderen te verbeteren. Dit vraagt om structurele aanpassingen en aandacht voor balans tussen mobiliteit, economie en welzijn.

Het artikel stelt dat de gemeente verantwoordelijkheid moet nemen om zowel de levenskwaliteit van ouderen te verbeteren als de langdurige gezondheidszorgkosten te reduceren. De tijd voor actie is nu, om een rechtvaardige en menselijke samenleving te bevorderen.

Lees Meer

DaDaDagboekske -De Kracht van Stilte en Kunst

In de tekst reflecteert de verteller over de kracht van kunst en de subtiele manier waarop het kan beïnvloeden. De ochtend begint ogenschijnlijk als elke andere, maar er is een lichte verandering in de sfeer. Terwijl de verteller in de ART-Galerie staat, observeert hij een vrouw die langs de kunstwerken glijdt, waarbij ze zelfs geen felgekleurde hoed draagt, wat een gevoel van mysterie oproept. Na een korte conversatie over de impact van kunst, komt de vrouw tot de conclusie dat kunst de wereld niet kan redden, maar wel emoties kan oproepen die het mogelijk maken de wereld anders te zien.

De verteller reflecteert op de rol van kunst in zijn eigen leven, waarbij het niet als wondermiddel wordt gezien, maar eerder als een subtiele verschuiving van perspectief die helpt om de zwaarte van de werkelijkheid te verlichten. Daarnaast overdenkt hij de cyclicaliteit van verzet en hoe kunst zich blijft aanpassen aan nieuwe generaties en ontwikkelingen, zonder een vastomlijnde revolutie te vereisen.

Er wordt ook kort verwezen naar filosofische werken van Machiavelli en Hegel, waarbij de verteller de kracht van macht en de dialectiek van verandering overdenkt. Uiteindelijk sluit hij af met het idee dat verzet altijd een nieuwe vorm vindt, zelfs als het in sommige gevallen lijkt te eindigen. Het schrijven zelf wordt gezien als een manier om de realiteit opnieuw te vormen en weerstand te bieden aan de zwaarte van het leven.

Lees Meer

De Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?

Een kritische analyse van het huidige politieke systeem, waarin politici vaak meer geïnteresseerd zijn in hun eigen macht en gewin dan in het werkelijke welzijn van de samenleving. Het stuk stelt dat de politiek gedomineerd wordt door gevestigde belangen, zoals vastgoedontwikkelaars en multinationals, die de behoeften van de burgers negeren. Dit creëert een maatschappij waarin de echte zorgen van de bevolking worden onderdrukt door een politiek die zichzelf in stand houdt door middel van manipulatie en zelfverrijking.

De auteur wijst erop dat echte verandering niet van de elite kan komen, omdat zij te veel gebonden zijn aan het systeem dat hen in stand houdt. In plaats daarvan is het de verantwoordelijkheid van de gemeenschap zelf om verandering teweeg te brengen. De nadruk ligt hierbij op het belang van solidariteit en samenwerking, waarbij het welzijn van de ander centraal staat in plaats van het persoonlijke gewin.

Politici die zich presenteren als voorvechters van sociale rechtvaardigheid, maar in werkelijkheid uit zijn op macht en bezit, worden scherp bekritiseerd. De oplossing ligt in een fundamentele verschuiving van waarden, waarbij de gemeenschap de leiding neemt en zich niet laat misleiden door valse beloften van de gevestigde orde. Het stuk pleit voor een samenleving waarin wederzijdse zorg, gemeenschapszin en gezamenlijke verantwoordelijkheid centraal staan, en waar de politiek niet langer een middel is voor persoonlijke verrijking.

Lees Meer

Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!

Beste Burgers,

Dit manifest vormt een vurige oproep tot verzet tegen een staat die jongeren, arbeiders en gewone burgers systematisch als pionnen in een economisch en militair spel inzet. Het betoog stelt dat de overheid, in nauwe samenwerking met de elite, de jeugd verleidt met de illusie van een ‘vrijwillige’ dienstplicht, terwijl dit in werkelijkheid neerkomt op een gedwongen en commercieel gemotiveerde exploitatie. De tekst bekritiseert de toenemende militarisering en de groeiende afhankelijkheid van externe geopolitieke machten, waarbij België als satellietstaat fungeert voor de bredere militaire agenda van de NAVO en trans-Atlantische belangen. Historische misstanden, zoals de gruweldaden van Leopold II in Congo, worden als voorbeeld aangehaald van een langdurige traditie van onmenselijke onderdrukking en uitbuiting. Het manifest benadrukt dat deze patronen niet louter van het verleden zijn, maar zich in de hedendaagse politieke en economische structuren manifesteren. In dit kader wordt de elite, vertegenwoordigd door figuren als Theo Francken, afgeschilderd als een verlengstuk van een corrupte machtscultuur, die de jeugd tot marionetten wil maken voor hun eigen gewin. Mijn taak is het om deze boodschap via elk mogelijk kanaal kenbaar te maken, zodat een breed publiek bewust wordt van de onrechtvaardigheden en de noodzaak van een alternatief, gebaseerd op solidariteit en vrijheid. Dit oproep tot actie beoogt een maatschappelijk debat te ontketenen dat leidt tot het afbreken van de hegemonie van de gevestigde orde en het creëren van een toekomst waarin menselijke waardigheid en autonomie centraal staan.

Het is mijn vaste taak om deze boodschap via elk kanaal bekend te maken.

Lees Meer

Een Verdediging van Subversie

Dit werk benadrukt de rol van subversie als een krachtige vorm van verzet tegen de gevestigde normen, autoriteit en maatschappelijke structuren. Subversie wordt gepresenteerd als een daad die de fundamenten van heersende ideologieën uitdaagt, of het nu gaat om religie, politiek of kunst. De kunst wordt niet gezien als een zoektocht naar erkenning, maar als een noodzakelijke expressie van autonomie en creativiteit die zich verzet tegen de onderdrukkende krachten in de samenleving.

Er wordt ingegaan op de manipulatie van religieuze en culturele normen, waarbij bijvoorbeeld de Bhagavad Gita wordt besproken en de manier waarop religieuze en politieke machten deze tekst vaak verdraaien. Dit levert kritiek op de rol van kerken en religieuze instellingen als machtsinstrumenten, die vaak de essentie van het geloof aanpassen om hun invloed te behouden. Subversie wordt in dit geval gepresenteerd als een oproep om terug te keren naar de ware betekenis van geloof, los van dogma’s.

Daarnaast wordt het belang van zelfkennis en persoonlijke strijd aangekaart. De auteur reflecteert op de dagelijkse innerlijke strijd die hij ervaart als chronisch pijnpatiënt, een thema dat eveneens in de Bhagavad Gita wordt aangesneden. De kunst fungeert als een manifestatie van deze persoonlijke strijd, waarbij het niet om medelijden gaat, maar om een authentieke expressie van de wil om door te gaan, ondanks fysieke beperkingen.

In het digitale tijdperk wordt het internet gepositioneerd als een platform voor subversie, waarbij het digitale medium wordt gezien als een krachtig middel van verzet tegen gevestigde media, politiek en de commerciële kunstwereld. Kunst wordt gezien als een manier om onderdrukte waarheden te onderzoeken en de heersende verwachtingen te doorbreken. Het digitale platform biedt de vrijheid van expressie, waardoor het werk met een breder publiek kan worden gedeeld zonder de censuur van traditionele instituties.

Subversie wordt gepresenteerd als een middel van bevrijding, niet door destructie, maar door het doorbreken van mentale en maatschappelijke grenzen die de vrijheid van individuen beperken. Kunst, in haar meest radicale vorm, is een kracht die mensen uitdaagt om buiten de gebaande paden te denken en te handelen. Het roept op tot vrijheid – de vrijheid om te zijn wie men werkelijk is, ongeacht de sociale beperkingen die opgelegd worden.

Het werk sluit af met de metaforische ‘genadeslag’ van woordkunst, als een subversieve daad die de heersende denkwijzen uitdaagt en ruimte maakt voor een nieuwe werkelijkheid. Waar waarheid niet langer als een vast bezit wordt beschouwd, maar als een dynamisch begrip. De schreeuw van de woordkunst wordt gepresenteerd als de laatste adem van verzet tegen de gevestigde orde, die de muren van traditie en norm doorbreekt en de weg vrijmaakt voor een transformatie van denken en zijn.

Lees Meer

HAHA en een Hak op de HakkETak

Mijn excuses voor de beknoptheid. “HAHA Hak op de HakkETak” is een werk dat de absurditeit van sociale structuren onderzoekt en de rol van eerlijkheid in organisaties reflecteert. Het gebruik van dadaïstische technieken benadrukt de tegenstrijdigheden in onze samenleving en stelt kritische vragen over macht en samenwerking. Vanuit een menswetenschappelijk perspectief stelt het werk de lezer wel in staat om na te denken over hoe persoonlijke authenticiteit zich verhoudt tot maatschappelijke verwachtingen en hoe waarheden in sociale systemen worden gevormd en gemanipuleerd.

In een kritische reflectie over de huidige staat van de Kerk van Zonnebeke en de bredere maatschappelijke context, wordt de rol van gevestigde structuren in vraag gesteld. De kerk, die ooit een symbool was van gemeenschap en traditie, wordt gezien als een overblijfsel van dogma’s en controle, die nu vooral kosten met zich meebrengt zonder waarde toe te voegen. Het argument wordt geponeerd dat, in plaats van belastinggeld in de restauratie van deze ‘ruïne’ te pompen, er behoefte is aan een herwaardering van wat werkelijk van betekenis is voor de gemeenschap.

In de bredere politieke context wordt het idee van verzet tegen starre systemen belicht, met een nadruk op anarchisme en dadaïsme. Het anarchistische perspectief benadrukt de noodzaak voor horizontale samenwerking en het doorbreken van hiërarchieën, terwijl het dadaïstische standpunt stelt dat de absurditeit van onze tijd ruimte moet geven aan nieuwe vormen van expressie. Samen bieden deze visies een oproep tot verandering, niet door het redden van verouderde structuren, maar door iets nieuws te creëren dat zichzelf staande houdt.

De gevestigde reacties op deze oproep tot vernieuwing worden echter snel afgedaan als louter bureaucratisch en conservatief. De kerk, volgens de Kerkfabriek en lokale politiek, wordt nog steeds beschouwd als erfgoed, ondanks dat het weinig functie meer vervult voor de gemeenschap. Dit duidt op een bredere passiviteit in de samenleving, waar mensen zich vaak niet geroepen voelen om zich tegen de gevestigde orde te verzetten. De vraag wordt gesteld of het nog wel de moeite is om een bevolking te helpen die zich zo weinig beweegt, en of het wellicht tijd is om verder te kijken dan wat er nu is en een radicaal andere toekomst te omarmen.

De tekst sluit af met een krachtige oproep om niet langer vast te houden aan verouderde structuren, zoals de kerk, en in plaats daarvan te bouwen aan iets nieuws, een revolutie die zich niet baseert op het behouden van wat was, maar op het creëren van wat kan zijn.

Lees Meer

De Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het Zelf

De vraag “Ben ik?” is eenvoudig in formulering, maar raakt de essentie van ons bestaan, onze identiteit en zelfbewustzijn. De voortdurende veranderingen in ons lichaam, onze gedachten en de wereld om ons heen maken het moeilijk om te zeggen dat ons ‘zelf’ ooit vaststaat. Ons ‘zelf’ is geen statisch gegeven, maar een dynamisch proces van voortdurende transformatie, beïnvloed door onze ervaringen en interacties met de wereld. De zoektocht naar een ‘verloren zelf’ suggereert dat ons ‘zelf’ niet vastligt, maar juist steeds in beweging is.

In plaats van te zoeken naar een origineel of onveranderlijk zelf, zou ons ‘zelf’ kunnen worden gezien als een verhaal dat zich constant herschrijft. Elke ervaring en elk moment draagt bij aan wie we zijn, maar tegelijkertijd is niets van wat we waren definitief vastgelegd. In plaats van op zoek te gaan naar een verloren identiteit, kunnen we het proces van ‘worden’ omarmen als het eigenlijke wezen van ons bestaan. De vraag “Ben ik?” wordt dan niet slechts een zoektocht naar een vaststaand antwoord, maar een uitnodiging om deel te nemen aan het proces van worden, waarbij we onszelf in al zijn veranderlijkheid omarmen.

De relatie tussen denken en zijn is complex. Denken is niet alleen een reflectie van de werkelijkheid, maar creëert ons zelfbeeld. Het bewustzijn en denken zijn onlosmakelijk verbonden met de wereld. Descartes’ uitspraak “Cogito, ergo sum” stelt dat denken de basis van ons bestaan is, maar denken is vaak gekleurd door eerdere ervaringen en overtuigingen, en kan nooit de essentie van ons diepste ‘zijn’ vastleggen. Ons wezen ligt vaak buiten het denken om en wordt beter ervaren door los te komen van de dwang van onze gedachten.

De zoektocht naar het ‘verloren zelf’ kan worden opgevat als een herinnering van wat al was, een terugkeer naar een authentieke ervaring van ‘zijn’. Het ‘verloren zelf’ is wellicht nooit echt verloren, maar verborgen achter de lagen van gedachten en overtuigingen. In plaats van deze complexiteit te ontleden, kunnen we leren accepteren dat eenvoud gevonden kan worden in het omarmen van de complexiteit zelf.

In de stilte, buiten de grenzen van het denken, zou ons ‘zijn’ zich kunnen tonen als een open, veranderlijk proces, dat voorbijgaat aan elke definitie die we eraan geven.

Lees Meer

Eerlijkheid als Basis van Samenwerking in Onze Organisatie

Eerlijkheid vormt de ruggengraat van samenwerking en vertrouwen binnen onze organisatie. Door open en transparant te communiceren, zorgen we ervoor dat iedere vrijwilliger zich gewaardeerd, gehoord en gerespecteerd voelt. We nemen verantwoordelijkheid voor onze woorden en daden, zowel binnen de organisatie als naar onze partners en de bredere gemeenschap.

De wet van Karma – het principe dat elke handeling gevolgen heeft – speelt hierin een belangrijke rol. Wanneer we eerlijk en oprecht handelen, zaaien we vertrouwen en wederzijds respect, wat uiteindelijk leidt tot positieve resultaten en een hechtere samenwerking. Omgekeerd leidt oneerlijkheid tot wantrouwen en verstoring van de harmonie.

In moeilijke tijden helpt eerlijkheid ons om samen naar oplossingen te zoeken, zonder schuld of verwijt, maar met de intentie om te leren en te groeien. Door oprecht en integer te handelen, creëren we niet alleen een sterke organisatie, maar dragen we ook bij aan een rechtvaardige en empathische samenleving waarin iedere handeling uiteindelijk zijn vruchten afwerpt.

Lees Meer

Man Toch, ofte M/V/X/Kweenie

Jean-Pascal Salomez’s tekst is een speelse en chaotische uitdrukking van dadaïstisch denken, waarin hij de grenzen van taal en betekenis verlegt. Het stuk speelt met de herhaling van ideeën en de afwezigheid van logica, wat typerend is voor de dadaïstische beweging. Het is een soort manifest waarin de kunst van het chaos en de vrijheid centraal staat. Salomez weerspiegelt zijn eigen filosofie: kunst is geen zoektocht naar betekenis, maar een ervaring die de grenzen van de verbeelding en structuur verstoort. Hij spreekt van de levensboom als symbool voor cyclussen van waarheid en waan, en benadrukt dat wat vandaag wordt gedacht, morgen alweer wordt ontkend.

De tekst biedt een uitnodiging om deze chaos te omarmen, zonder de behoefte om alles te begrijpen. Het is een reflectie op de anarchistische en creatieve kracht van kunst, en een oproep om vastgeroeste denkpatronen los te laten. Het is niet bedoeld als een verslag of een uitbarsting van gedachten, maar als een spel van klanken, woorden, en betekenissen die zich aan de grillen van de geest onderwerpen. Salomez zet hiermee de toon voor een nieuwe benadering van kunst, communicatie, en denken: een wereld zonder grenzen, waar creatie en anarchie hand in hand gaan.

Lees Meer

PURE DADA

In het gedicht komt het dadaïsme tot leven als een reactie op de chaos en betekenisloosheid van de wereld. Het gedicht richt zich tegen gevestigde normen zoals religie, waarheid en sociale structuren, door de nadruk te leggen op de absurditeit van conventies. De kerken, symbool voor georganiseerde religie, worden in hun leegte afgedaan, omdat zij hun oorspronkelijke essentie hebben verloren. De waarheid wordt gezien als iets dat is herschreven, vervormd door menselijke hand en tong, wat de gevaarlijkste wapens blijken te zijn. De kerk en haar rituelen worden bekritiseerd als lege schalen die de kern van geloof hebben verloren.

Het gedicht roept de lezer op om voorbij deze oppervlakkige constructies te kijken en de werkelijke essentie van geloof en strijd te zoeken. De Bhagavad Gita wordt hier gepresenteerd als een symbool voor de strijd tegen onrecht, voor de confrontatie met de innerlijke en uiterlijke strijd. Dit reflecteert de innerlijke strijd van de auteur, die zichzelf als een krijger ziet, net als Arjuna, vastbesloten om op te staan en door te gaan, ondanks de fysieke pijn en maatschappelijke afwijzing.

Door deze inzichten vanuit dadaïstisch perspectief te benaderen, wordt de menselijke ervaring niet meer gezien als een zoektocht naar betekenis, maar als een bevrijdende daad van chaos en creatie. Het gedicht benadrukt de waarde van het nu, de kracht van de eigen wil en de acceptatie van het onbegrijpelijke als onderdeel van de vrijheid van het bestaan.

Lees Meer

Genoeg te zien van Jean Pascal Salomez

KKK

  • december 31, 2023

Triptiek Doornik

  • december 8, 2023

Kortrijk / Boezinge

  • april 26, 2023

Fotografie te Zonnebeke

  • april 3, 2023

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info