Het Overblijfsel van Chaos
In een wereld zonder de bekende structuren van verhalen bewoog een naamloze aanwezigheid door een chaotische en fragmentarische werkelijkheid. Deze entiteit ervoer rauwe, ongefilterde sensaties en vluchtige zintuiglijke indrukken zonder enige volgorde. Tijd verloor zijn betekenis, en momenten vloeiden zonder samenhang in elkaar over.
Zonder lineaire structuur ontstonden existentiële vragen over de zin van deze eindeloze stroom van indrukken. Woorden vervloeiden in klanken, kleuren en gevoelens, en elke poging om betekenis te vinden bleef onbeantwoord. De aanwezigheid sprak in een vrije associatie van gedachten en vond uiteindelijk vrede in de acceptatie van de chaos.
Het leerde de schoonheid te zien in fragmenten en waardeerde het vluchtige karakter van zijn ervaringen. Zonder begin of einde ontdekte de aanwezigheid dat zelfs zonder traditionele structuren er nog steeds een verhaal was: een verhaal van zintuigen, gevoelens en existentie zonder naam. Dit verhaal hoefde niet verteld te worden om geleefd te worden.
Lees Meer