Jean-Pascal Salomez
Dada Gaza: Een Schreeuw van Pijn

Het gedicht ” DaDa Gaza: Een Schreeuw van Pijn” schildert een schrijnend en indringend beeld van de gruwelijkheden en het lijden in Gaza. Het beschrijft de verwoestende impact van voortdurende conflicten, waarbij gebroken dromen en levens onder het puin liggen. Moeders schreeuwen om hun bedolven kinderen, terwijl bloed door de straten stroomt als een rivier van dood. Raketten doorklieven de nacht, en de angst weerspiegelt zich in de ogen van hongerige kinderen.

De wanhopige vaders, omringd door stof en puin, proberen te overleven in een landschap van haat. Politici in ivoren torens negeren het lijden van de mensen, terwijl miljarden worden verspild aan oorlog en wapens. Gaza is een open wond, bloeiend in pijn, een symfonie van lijden die de aarde doet kreunen. De bloedige dans tussen Israëli’s en Palestijnen laat geen helden zien, alleen slachtoffers van een absurde oorlog.

Het gedicht roept op tot bewustwording van de wrede realiteit waarin we leven. Het schildert een wereld waarin de hoop van kinderen wordt verpletterd, hun toekomst gestolen, terwijl de wereld blind blijft voor hun kreten en tranen. De tragische situatie in Gaza is een wrange herinnering aan onze gedeelde menselijkheid, een schreeuw om hulp die niet genegeerd mag worden.

In deze harde, pijnlijke realiteit worden we opgeroepen om te huilen, te voelen en nooit te vergeten. Het gedicht is een krachtige aanklacht tegen de absurditeit van oorlog en een oproep tot vrede en mededogen, terwijl het de onuitwisbare littekens van Gaza en haar inwoners blootlegt.

Lees Meer

Een Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en Conflict

De wereld waarin wij leven wordt gekenmerkt door chaos en onrecht veroorzaakt door cynische machtshebbers die de aarde als hun schaakbord beschouwen. Leiders zonder ziel voeren eindeloze oorlogen en vernietigen talloze levens, terwijl hun eigen volk lijdt onder armoede, werkloosheid en honger. Deze grootmachten spelen geopolitieke spelletjes en zenden miljarden naar oorlogsgebieden, terwijl de gewone mensen honger lijden en hun toekomst onzeker is.

Mensen, het is tijd om wakker te worden. Wij, het volk, moeten ons losmaken van deze krankzinnige spelletjes en ons verenigen in vrede en rechtvaardigheid. Vechten is niet goed, het moet verboden worden. Oorlogen zijn een absurde nachtmerrie die alleen maar meer haat en verdriet creëren.

Armoede en hongersnood drukken zwaar op de wereld, met miljoenen mensen die in stilte lijden terwijl multinationals hun winsten oppotten. Gaza, Syrië, Jemen, Afghanistan en Oekraïne zijn slechts enkele voorbeelden van plaatsen waar de vlammen van oorlog onophoudelijk branden. Daarnaast staan potentiële conflicten met China en Noord-Korea te dreigen.

Vladimir Poetin en andere geopolitieke actoren, zoals China en Noord-Korea, spelen een gevaarlijk spel van bloedvergieten en chaos. De dreiging is reëel, en we moeten de ogen openen voor de groeiende spanningen tussen de democratische wereld en het autoritaire Chinese regime. Als we de dreiging onderschatten, kunnen onze democratische waarden en vrijheden verloren gaan.

Dit is een oproep aan de mensheid om onze ogen te openen en te vechten voor onze waarden, vrijheid en toekomst. Laten we met vastberadenheid en eenheid onze stem laten horen en onze leiders ter verantwoording roepen. Het is tijd om op te staan en te strijden voor wat juist is.

Lees Meer

De Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en Gevolgen

De politieke situatie in België is aan het veranderen, met de opkomst van extreemrechtse partijen zoals N-VA en Vlaams Belang en de groeiende steun voor de PVDA. Deze verschuivingen zijn het resultaat van zorgen over migratie, veiligheid, economische onzekerheid en een groeiend wantrouwen in de politieke elite. Extreemrechts speelt in op angsten en biedt schijnbaar eenvoudige oplossingen, terwijl de PVDA zich richt op sociale rechtvaardigheid, integriteit en milieubewustzijn.

De opkomst van extreemrechts kan leiden tot meer polarisatie, strenger beleid ten aanzien van immigratie en een isolationistische houding ten opzichte van de EU, wat de sociale cohesie en internationale relaties onder druk zet. Daarentegen biedt de groei van de PVDA een alternatief voor teleurgestelde kiezers en kan het leiden tot diversere politieke discussies en meer aandacht voor sociale kwesties.

Persoonlijk vind ik het goed dat de PVDA meer invloed krijgt. Dit kan bijdragen aan rechtvaardiger beleid, zeker nu de huidige partijen miljarden besteden aan oorlogen en defensie terwijl ze hun eigen bevolking verwaarlozen. De huidige ministers lijken carrièregerichte personen die niet aan de mensen denken, uitkeringen verlagen en zieken korten. In plaats daarvan moeten we streven naar een gegarandeerd leefloon van minstens 2500 euro voor elke burger.

Als burger blijf ik geïnformeerd, neem ik actief deel aan politieke discussies en gebruik ik mijn stemrecht om invloed uit te oefenen. In tijden van mondiale onrust is het essentieel dat we betrokken blijven en werken aan een toekomst waarin iedereen een waardig leven kan leiden.

Lees Meer

Een Toekomst van Gelijkheid:

Het artikel werpt een kritische blik op het beleid van de Belgische regering, waarbij het korten op sociale voorzieningen wordt gekoppeld aan het uitgeven van miljarden aan oorlogsinspanningen. Het legt de paradox bloot van een regering die haar eigen burgers verwaarloost ten gunste van buitenlandse interventies, wat wordt gezien als een falen van de staat.

De argumenten worden ondersteund door verwijzingen naar geopolitieke belangen, economische machtsstructuren en de invloed van de militair-industriële complexen. Anarchistische principes van decentralisatie van macht en directe democratie worden aangehaald als alternatieven voor het huidige politieke systeem.

Het artikel benadrukt de urgentie van het ter verantwoording roepen van de Belgische regering voor haar daden en het streven naar een rechtvaardigere en vreedzamere wereld. De oproep tot actie wordt gepresenteerd als essentieel voor de toekomst van België en de wereld als geheel.

Overall, het artikel biedt een scherpe analyse van de politieke en sociale realiteit, en roept op tot verandering in lijn met anarchistische idealen.

Lees Meer

De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische Verkenning

Het schrijven over niks was een uitdagende en introspectieve ervaring. Het begon als een experiment in het verkennen van de conceptuele grenzen van betekenis en inhoud binnen een verhaal. Vanaf het allereerste begin was mijn intentie om niet alleen de leegte te beschrijven, maar om de leegte zelf te laten spreken.

In mijn schrijfsels over niks heb ik bewust afgezien van traditionele elementen zoals personages, plotontwikkeling of zelfs maar een duidelijk beginpunt. Dit was geen oefening in minimalisme of abstractie, maar eerder een poging om de essentie van het niets te vatten – een uitdaging om te zien wat er overblijft als alle bekende structuren van verhalen worden weggenomen.

Terwijl ik voortging met schrijven, merkte ik hoe moeilijk het was om vast te houden aan een dergelijk concept zonder terug te vallen op gebruikelijke verhalende patronen. De voortdurende leegte bracht me tot een diepere reflectie over de aard van betekenis in creatieve expressie. Het verhaal evolueerde niet in de traditionele zin van het woord; het veranderde eerder in een meditatie over het contrast tussen betekenisvolle inhoud en de lege ruimte.

Bij het reflecteren op mijn schrijfsels over niks besef ik nu dat dit niet alleen een literaire oefening was, maar ook een filosofische verkenning van de grenzen van menselijke creativiteit. Het daagde me uit om te denken buiten de gevestigde kaders en om te experimenteren met nieuwe vormen van expressie die de conventionele verwachtingen overstijgen.

In essentie waren mijn schrijfsels over niks een uitnodiging aan mezelf – en aan de lezer – om na te denken over wat er gebeurt als we de verhalen wegnemen die ons definiëren. Het was een zoektocht naar de diepere betekenis van leegte en stilte in een wereld die voortdurend verlangt naar betekenis en verhalen.

Lees Meer

De Donkere Dans van Armoede en Criminaliteit

In het gedicht, de schrijnende realiteit van individuen die gevangen zitten in de vicieuze cirkel van armoede en criminaliteit. Het beschrijft de verstikkende omgeving waarin zij leven, gekenmerkt door uitzichtloosheid, honger en verlies van hoop. Ondanks hun verlangen naar een beter leven, worden ze gedreven tot criminele daden als een laatste poging tot overleving in een samenleving die hen vergeten lijkt te zijn. Het gedicht werpt een kritische blik op de structurele ongelijkheden die deze situatie voeden en vraagt ​​zich af wie verantwoordelijk is voor het doorbreken van deze cyclus van ellende. Met krachtige beelden en metaforen onderstreept het gedicht de noodzaak van empathie, begrip en collectieve actie om de diepgewortelde problemen van armoede en criminaliteit aan te pakken.

Lees Meer

Nogmaals een Nieuw Hoofdstuk

Mijn boot ligt stil en verlaten in de jachthaven van Ieper, een herinnering aan vervlogen tijden van avontuur. Nu draait mijn wereld om mijn dochter Leana, die mijn volledige aandacht krijgt. Het vaderschap heeft mijn passie voor varen vervangen. Elke keer dat ik naar de jachthaven ga, zie ik mijn boot liggen, een symbool van wat was en wat ik heb gewonnen. In de tussentijd vind ik vreugde in het schrijven over mijn ervaringen en in het zien van Leana opgroeien. Het leven is veranderd, maar goed. Varen zal altijd een deel van mij blijven, een belofte voor de toekomst, terwijl ik nu het vaderschap omarm als mijn nieuwe avontuur.

Het gedicht benadrukt de waarde van persoonlijke verhalen. Het beschrijft hoe schrijven helpt bij zelfontdekking en emotionele heling. Verhalen verbinden mensen, bewaren geschiedenis en cultuur, en verrijken het onderwijs. Schrijven wordt geprezen als een creatieve uitlaatklep en een middel om maatschappelijke verandering te stimuleren. Het gedicht moedigt aan om te blijven schrijven, omdat verhalen een krachtige impact hebben op zowel de schrijver als de lezer.

Lees Meer

Anarchie: De Opstand van de Vrijheid

het verhaal van een wereld waarin de gevestigde orde is ingestort onder de druk van hebzucht en onderdrukking. In de nasleep van de grote omwenteling komen anarchisten samen om te bouwen aan een nieuwe samenleving gebaseerd op principes van vrijheid, gelijkheid en zelfbeschikking. Zonder leiders en hiërarchieën werken gemeenschappen samen om schade te herstellen en duurzame, rechtvaardige structuren op te bouwen. Besluitvorming gebeurt door consensus, waar elk individu wordt gehoord en gerespecteerd. De focus ligt op het delen van hulpbronnen, het beschermen van zwakkeren en het gebruiken van technologie voor verbinding in plaats van controle. Buitenstaanders kijken met gemengde gevoelens naar deze anarchistische samenleving, die conflicten oplost zonder geweld en streven naar gemeenschappelijke grond. Ondanks uitdagingen beseffen de anarchisten dat hun visie op een vrije samenleving langzaam werkelijkheid wordt. Terwijl ze vooruitgaan, stap voor stap, weten ze dat de weg naar vrijheid en rechtvaardigheid nooit gemakkelijk zal zijn, maar ze zijn vastberaden om die weg te bewandelen, en zo een nieuwe, hoopvolle hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid te schrijven.

Lees Meer

Het Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende Wartaal

In mijn laatste mijmeringen, verstrikt in de wirwar van gedachten die mijn geest bevolken, kon ik niet anders dan de absurditeit van het Belgische bestaan onder ogen zien. Te midden van deze labyrintische gedachten kwam een verontrustend vooruitzicht naar voren: oorlog lijkt onvermijdelijk en zelfs onze kinderen worden bedreigd als pionnen in het sinistere spel van de machtigen.

Kunnen we werkelijk geloven dat de Belgische staat, die zo duidelijk wordt geleid door kippen zonder kop, ons zal beschermen in tijden van oorlog? Durven we te geloven dat zij niet zullen aarzelen om zelfs onze kinderen te offeren als kanonnenvoer, zoals we dat in Rusland hebben gezien?

Te midden van deze gedachtenstorm, omgeven door de absurditeiten van bureaucratische nonsens en politieke wartaal, voel ik de onheilspellende schaduw van conflict naderen. De klok tikt, de toekomst is onzeker, en ik vraag me af wat er van ons zal worden.

Lees Meer

Een Roep om Verandering: Kapitalisme en Onrecht

Europa staat voor tal van uitdagingen die voortkomen uit groeiende ongelijkheid, kapitalistische dictatuur en een toenemend gevoel van onbehagen. Oorlogen en financiële lasten drukken op de samenleving, terwijl lonen en uitkeringen slinken en gezondheidszorg onbetaalbaar wordt. Zelfs in ontwikkelde landen stapelen rekeningen zich op voor werkende mensen onder onzekere arbeidsomstandigheden. Een klein aantal kapitalisten bezit enorm veel rijkdom, terwijl miljoenen gedwongen worden te vluchten voor rampen en geweld. De pandemie en klimaatcrises benadrukken de tekortkomingen van het kapitalisme in het waarborgen van basisbehoeften en bescherming. Kapitalisten eisen belastingvoordelen en drukken hun verliezen af op de gemeenschap, terwijl politici toegeven aan hun dictaten. Een overgang naar hernieuwbare energie vereist enorme investeringen die ook kunnen worden gebruikt voor sociale voorzieningen en armoedebestrijding. Het is tijd om de rode loper uit te rollen voor mensen, niet voor kapitalisten, en te streven naar een Europa gebaseerd op solidariteit, gelijkheid en duurzaamheid om een rechtvaardigere toekomst te bouwen.

Lees Meer

Meer dan 100 Gedichten van Jean Pascal Salomez

Zwartkaal Ademt

  • december 2, 2024

Banaal Nonsensicaal

  • november 24, 2024

De Wanorde Van Mijn Ziel

  • november 1, 2024

Geraag Langs de Waterkant

  • september 28, 2024

Kleurenzee van Anarchie

  • juni 18, 2024

Draaikolk van onrust

  • maart 27, 2024

Fatanarchie

  • maart 14, 2024

Velden van Vernietiging

  • februari 3, 2024

Echo’s van Verbittering

  • februari 1, 2024

In de Schaduwen van Ideeën

  • januari 3, 2024

Het jaaroverzicht gedicht

  • december 31, 2023

Flurkende Schurken

  • december 29, 2023

Schaduwen van de Ziel

  • december 15, 2023

Dwaze Dans van Herinneringen

  • december 3, 2023

Lachende Echo’s van Vrijheid

  • november 24, 2023

Betekenisloze Hoop

  • november 10, 2023

Een verlicht pad

  • oktober 25, 2023

De Dans van Strijd en Vrede

  • oktober 13, 2023

Over Koetjes en kalfjes

  • september 1, 2023

Zzzzzzzzzz…

  • juni 2, 2023

Chaos en onzekerheid

  • maart 15, 2023

Evy, de spiegel van mijn ziel.

  • februari 24, 2023

Dansend in het absurde

  • juli 12, 2022

Als een afgedankte lappenpop

  • december 7, 2019

Als ik zou kunnen dromen

  • januari 13, 2019

Punt, komma, uit!

  • december 23, 2018

Liefste

  • december 23, 2018

Iedere klank beschuldigt

  • augustus 15, 2018

Vlucht

  • juli 11, 2018

De Groteske Vertoning

  • april 10, 2018

Wie de duivel aait

  • september 12, 2017

De wraak van de clown

  • mei 11, 2017

Leven met de waarheid

  • april 14, 2017

Werkelijk alles

  • april 13, 2017

Lig stil, beweeg niet

  • april 8, 2017

Grote ogen van opwinding

  • april 8, 2017

Straks, dan ben ik vrij

  • april 8, 2017

Onvoorwaardelijke liefde

  • april 1, 2017

Band met de dood

  • maart 12, 2017

Gans menselijk geslacht

  • maart 10, 2017

Voor mijn zeldzame

  • januari 20, 2017

Als water en vuur

  • mei 5, 2016

Dans met de draak

  • april 10, 2016

Stille oceaan

  • december 1, 2015

Juist! Dat ben ik.

  • juli 23, 2015

Ik wil geen vrienden

  • april 5, 2015

Vermoeiend hart.

  • december 15, 2014

Viva! Ik faal.

  • mei 30, 2014

Fak!

  • januari 7, 2014

Een Dans van Reflecties

  • januari 2, 2014

H-eerlijk

  • december 11, 2013

Elvis van ’t ka…

  • juli 19, 2013

De laatste snik

  • juni 26, 2013

Ergens tussenin.

  • juni 24, 2013

De Ochtendboom

  • juni 18, 2013

Voor mijn Kind’ren

  • april 10, 2013

Materialistisch kwaad

  • november 6, 2012

Ga naar huis, lafaards.

  • oktober 13, 2012

Kind van glas

  • april 25, 2012

Mijn strijd is voorbij.

  • maart 18, 2012

Babylonisch Bloed

  • maart 15, 2012

Ook dat nog.

  • december 16, 2011

Waarom zou je huilen

  • december 16, 2011

Jaren

  • december 11, 2011

Heroine godverdomme

  • juni 23, 2011

Tip van het hart

  • juni 21, 2011

Zo tikt, tikte, de tijd.

  • juni 20, 2011

Het leven zoals het is

  • juni 20, 2011

Tot beneden geleden.

  • mei 31, 2011

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info