• Jean-Pascal Salomez
• januari 7, 2014
• 1 minute Read

Fak!

Dit gedicht beschrijft de wanhoop van iemand die gestrand is en zichzelf vergelijkt met een plant. De persoon is nieuwsgierig en wil graag blijven leven, maar voelt zich gevangen in zijn huidige situatie. In zijn dromen kan hij gelukkig alles, maar wanneer hij wakker wordt, worden de herinneringen en kleine dingen die spreken hem teveel en stroomt hij over van emotie.

• Jean-Pascal Salomez
• criminaliteit
• januari 4, 2014
• 2 minutes Read

Over maatschappelijke vorming

Een duidelijke oproep dus tot rebellie onder de jeugd die een toekomst wacht in een maatschappij waar het egoïsme hoogtij viert. M.a.w. loont criminaliteit het meest. Maar let wel, criminaliteit loont ook de staatskas. Wanneer er veel geschoten en geroofd wordt zul je als crimineel ook regelmatig opgepakt worden. Op deze wijze kan de staatskas dus flink gespekt worden waardoor ook de mayors en hun steden hiervan kunnen profiteren.

• Jean-Pascal Salomez
• Marco
• januari 3, 2014
• 0 minutes Read

Marco / 8

Marco is 8 jaar geworden en dat moest gevierd worden. Van harte!

• Jean-Pascal Salomez
• januari 2, 2014
• 1 minute Read

Een Dans van Reflecties

**Titel: Een Dans van Reflecties – Samenvatting**

In de betoverende schemer van tijd en ruimte ontvouwt zich een poëtische reis in het gedicht. De nacht fungeert als het doek waarop de ziel haar weg vindt, omgeven door zachte cadansen van gedachten en dromen. De maan schildert verhalen op het nachtelijke doek, terwijl sterren geheimen fluisteren van liefde, verlies en het doorstaan van het leven. In de tuin van herinneringen bloeien betekenisvolle zinnen als bloemen, terwijl de wind melodieën van verlangen draagt. Het gedicht nodigt uit om te dwalen door de spiegels van de ziel, waar de tijd een kronkelig pad van vreugde en spijt weerspiegelt. De dans van reflecties brengt betekenis in elk moment, terwijl woorden als vlinders dansen in de stilte van de nacht, en poëzie haar weg vindt als een eeuwige aanwezigheid.

• Jean-Pascal Salomez
• december 25, 2013
• 1 minute Read

kerst viert men niet alleen

Een initiatief van de evangelische gemeenschap

• Jean-Pascal Salomez
• december 11, 2013
• 3 minutes Read

H-eerlijk

De laatste versie van het gedicht is een dadaïstisch surrealistische interpretatie van de oorspronkelijke tekst. Het bevat verschillende woorden en zinnen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben en die elkaar soms tegenspreken. Het lijkt te suggereren dat traditionele begrippen van eerlijkheid en deugdzaamheid absurd en betekenisloos zijn in een wereld zonder logica en coherentie. Het benadrukt ook de rol van taal en woorden in het creëren van betekenis en het vermogen van taal om te desintegreren en te vervagen in betekenisloosheid.

• Jean-Pascal Salomez
• ART-
• oktober 21, 2013
• 1 minute Read

ART- Presents

AT HONOUR FOR Celsius

• Jean-Pascal Salomez
• juli 19, 2013
• 2 minutes Read

Elvis van ’t ka…

In het gefluister van sommige roddels slaak ik een gil, Maar breken, dat lukt niet, ondanks woede en verdriet. Wij weten hoe het zit, een mens zonder pit. Het lied…

• Jean-Pascal Salomez
• juni 26, 2013
• 1 minute Read

De laatste snik

In dit gedicht wordt de pijnlijke realiteit beschreven van hoe de persoon in kwestie alles wordt ontnomen, inclusief hun naam, stem en tranen. Ondanks dat ze willen stoppen met denken aan hun verdriet, worden ze toch opgejaagd door sensatiezoekers die hen willen uitbuiten voor hun eigen doeleinden. De laatste zin van het gedicht suggereert dat de persoon in kwestie zichzelf gebroken voelt en geen hoop meer heeft. De titel “Geen Genade voor Verdriet” benadrukt het harde en meedogenloze karakter van de wereld waarin we leven, waarin het verdriet van anderen vaak wordt genegeerd en uitgebuit.

• Jean-Pascal Salomez
• juni 24, 2013
• 3 minutes Read

Ergens tussenin.

Het gedicht beschrijft de onzekerheid van het leven en de vraag wat er met ons zal gebeuren in de toekomst. Het suggereert dat we misschien slechts een klein fragment zijn van een groter universum dat geen zin of reden lijkt te hebben. Het gedicht speelt met de ideeën van absurditeit en het lot en beschrijft hoe we kunnen worden gezien als een grap in het grotere kosmische geheel. Het gedicht lijkt te suggereren dat het leven misschien geen logica heeft en dat we gewoon moeten accepteren wat er gebeurt.