De wapenfabrikant
Het gedicht beschrijft hoe de wapenfabrikant zijn doden telt op een andere manier dan voorheen. Niet met getallen en getuigenissen, maar met de kleur van hun dromen, de vorm van hun schaduwen en de geur van hun verleden. Elk slachtoffer wordt gemeten met onzichtbare snaren en het gebrul van onzichtbare dieren. De wapenfabrikant telt niet meer met kogels en granaten, maar met een betoverende melodie die de zielen van de onfortuinlijken omringt en hen meeneemt naar een vergeten dimensie. De woorden van de wapenfabrikant zijn geen leugens meer, maar magische formules die de geesten beheersen en de mensheid in de ban houden van hun eigen verbeelding. Het leed en de angst zijn geen onmeetbare en oninteressante grondstoffen meer, maar een bron van inspiratie voor surrealistische dromen en waanzinnige kunst. De wapenfabrikant telt zijn doden niet meer met kilte en onverschilligheid, maar met passie en betovering en creëert zo een nieuwe wereld waarin dood en leven samenkomen.
Lees MeerBuren als ongedierte
Toen we net in het rijtjeshuis kwamen wonen, ondertussen reeds vier jaar gelden, waren we ons bewust van de buurt waar we ons kwamen vestigen. Er waren de bejaarde buren en ik snap dat het heel vervelend kan zijn voor gepensioneerden wanneer zich een eenoudergezin vestigt. Ik wil best rekening houden met de buren – Muziek of tv niet te hard, niet met deuren smijten, niet op de trap stampen, enz. – , maar tot op zekere hoogte.ij
Lees Meer