DaDa La Vista: Een Levensboom in Zonnebeke.

Het artikel beschrijft wederom de uitdagende balans tussen artistieke vrijheid en de beperkende structuur van bureaucratie. Jean-Pascal Salomez, de geest achter de ART-Galerie in Zonnebeke, neemt de lezer mee op een reis door zijn jeugdherinneringen en zijn filosofie. De galerie is niet slechts een fysieke ruimte, maar een concept dat chaos en schoonheid samenbrengt. Geïnspireerd door dadaïstische principes, biedt de galerie een ontologische ontsnapping aan de starheid van traditionele systemen en stimuleert het de herwaardering van betekenis en expressie.

Zonnebeke, een dorp doordrenkt met persoonlijke herinneringen, vormt het decor voor deze vernieuwende visie. De galerie staat symbool voor Salomez’ levensboom, met wortels in het verleden en takken reikend naar een toekomst vol mogelijkheden. Het is een plek waar kunst de gevestigde grenzen van denken en voelen doorbreekt, en waar bezoekers worden uitgenodigd om zichzelf te verliezen en opnieuw te ontdekken.

Het verhaal benadrukt ook de impact van bureaucratie, die als een “klerikale Hydra” voortdurend obstakels opwerpt. Toch vindt Salomez hoop en inspiratie in de kracht van gemeenschap, creativiteit, en de moed om te bouwen aan een betere wereld. Zijn dadaïstische visie transformeert chaos tot kunst, en kunst tot een viering van vrijheid en samenwerking.

De ART-Galerie belichaamt een boodschap van transformatie: een uitnodiging om voorbij het bekende te kijken en samen een nieuwe realiteit te scheppen, waar kunst en leven elkaar versterken.

Lees Meer

Het Jaaroverzicht Gedicht

De drie gedichten in deze bundel vormen samen een krachtig jaaroverzicht dat persoonlijke reflectie, maatschappelijke waarneming en hoop centraal stelt. Elk gedicht is op zijn eigen manier een weerspiegeling van de uitdagingen, emoties en inzichten die het afgelopen jaar hebben gekleurd. Ze belichten zowel de innerlijke wereld van de schrijver als bredere thema’s die ons allemaal raken.

Het eerste gedicht, met een sterk dadaïstische toon, nodigt de lezer uit om het alledaagse los te laten en de wereld door een nieuwe, speelse lens te bekijken. Het weerspiegelt de verwarring en de absurditeit van het moderne leven, maar benadrukt ook het belang van individualiteit en creativiteit.

Het tweede gedicht waarschuwt voor dreigende conflicten en de impact van oorlogen, zowel extern als intern. Terwijl het oproept tot waakzaamheid tegenover destructieve krachten in de wereld, eindigt het met een hoopvolle noot: vrede begint bij onszelf. Innerlijke rust en harmonie zijn essentieel om te voorkomen dat de strijd van buitenaf ons van binnen verwoest.

Het derde gedicht is een jaaroverzicht dat reflecteert op belangrijke gebeurtenissen, momenten van groei en bewustwording. Het benadrukt de waarde van hoop en het vermogen om in het licht van uitdagingen toch vooruit te blijven kijken.

Samen vormen deze gedichten een reis door verwondering, waarschuwing en reflectie, met als kernboodschap dat we altijd kunnen streven naar een betere, vreedzamere toekomst, zowel in de wereld als in onszelf.

Lees Meer

Wederom Een Filosofisch Vraagstuk

Het artikel onderzoekt de veelzijdige rol van chaos in verschillende contexten, waarbij het zowel een bron van bevrijding als een instrument van onderdrukking kan zijn. Drie sleutelfiguren illustreren deze uiteenlopende benaderingen:

1. **Krishna**: In de hindoeïstische filosofie wordt chaos gezien als een creatieve kracht van transformatie. Krishna danst door de chaos, niet om te vernietigen, maar om ruimte te creëren voor vernieuwing en bevrijding. Deze visie benadrukt chaos als een bron van speelse, goddelijke mogelijkheden.

2. **Dada-beweging**: Na de verwoestingen van de Eerste Wereldoorlog gebruikte de Dada-beweging chaos als een middel om de gevestigde orde te doorbreken. Door conventies en logica te verwerpen, protesteerde Dada tegen autoriteit en zinloos geweld, terwijl het experimenteerde met nieuwe vormen van kunst en denken.

3. **Vladimir Poetin**: In contrast gebruikt Poetin chaos als geopolitieke tactiek. Hij manipuleert verwarring en destabilisatie om controle te behouden en macht te consolideren, waarbij chaos wordt ingezet als middel tot onderdrukking.

Het artikel concludeert dat chaos een neutrale kracht is, vormgegeven door intentie en context. Het roept op tot reflectie: gebruiken we chaos als middel tot vrijheid en vernieuwing, of wordt het ingezet om grenzen te versterken en controle te behouden?

Lees Meer

Mijn Nieuwjaarsbrief

In deze boodschap wil ik een reflectie bieden op de tijd waarin we leven en de veranderingen die ons allemaal raken. De wereld is een dynamisch en ontastbaar geheel, waar werkelijkheid en illusie elkaar voortdurend doorkruisen. Als we door het leven bewegen, worden we geconfronteerd met de paradox van zowel betekenis zoeken als het accepteren van de ongrijpbaarheid van die betekenis. In deze tijden van onzekerheid is het van belang om onze blik te verruimen, voorbij de gebaande paden van traditionele ideeën en concepten. Wat vandaag als een vaststaand feit wordt gepresenteerd, kan morgen een willekeurig kunstwerk blijken te zijn, een fragment van een groter geheel.

Het is een uitnodiging om in te zien dat we niet vaststaan in een enkel narratief, maar dat het leven een palet is van verhalen, ervaringen, en ontdekkingen die zich voortdurend ontvouwen. Als we ons omarmen met de chaos, de verwarring en de absurde schoonheid van de wereld, kunnen we beginnen te begrijpen dat niet alles hoeft te worden opgelost. Het hoeft niet te worden verklaard, maar eerder ervaren. Dit is het jaar waarin we het idee van ‘waarheid’ moeten loslaten en de kracht vinden in het moment zelf. De toekomst, zoals altijd, is onzeker, maar in die onzekerheid schuilt de mogelijkheid om onszelf opnieuw uit te vinden, en in dat proces zullen we onze eigen waarheid creëren.

Lees Meer

Raadsel van de Ontletterde Boom: Het Geestelijk Leed van Bureaucratische Wortels

Het verhaal omtrent “De Ontletterde Boom” is meer dan een kunstwerk; het is een symbool van groei ondanks de verstikkende greep van bureaucratie. Terwijl de boom zelf stevig geworteld staat, worstelt de kunstenaar met de eindeloze papieren strijd: formulieren, attesten, en inspecties die dromen in keurslijven willen dwingen.

Het geestelijk leed van deze bureaucratische strijd is voelbaar. Elke handtekening is een wonde, elke controle een aanslag op de ziel van degene die kunst wil brengen. Wat ooit een eenvoudige wens was – een ruimte van verwondering en ontmoeting creëren – wordt getransformeerd in een gevecht tegen een onzichtbare macht die schoonheid meet in voorschriften.

Toch groeit de boom. Niet dankzij de regels, maar ondanks hen. Langemarkstraat 6 in Zonnebeke is nu al een plek waar bezoekers welkom zijn, zonder linten door te knippen of officiële stempels. Kunst laat zich niet temmen. Het proces naar een “grand opening” is ongewis, maar irrelevant: de boom bloeit in elke blik, elke gedachte en elke interpretatie van de bezoeker.

Voor iedereen die ooit hun dromen zag bedreigd door ambtelijke logica, biedt de boom troost. Hij staat als bewijs dat kunst en vrijheid sterker zijn dan papieren ketens. Kom, ontdek de “Ontletterde Boom,” en voel de kracht van creatie die weigert te buigen.

Lees Meer

Fout! Zonder Heerser. O’LaLaLa!!!

O’LaLaLa!!! De Bij Zingt Verder: Een conclusie zonder punt, een dans zonder einde. Alles is chaos, chaos is vrijheid, vrijheid is de kern van gelijkheid. Maar wat betekent dat eigenlijk? Misschien betekent het niets en alles tegelijkertijd – een paradox, een DaDa-wervelstorm die ons oproept om de regels te vergeten, de structuren te vernietigen, en gewoon te zijn.

Want in de absurditeit van de woordenstroom – geel, zwart, en alles daartussen – ligt een boodschap: vrijheid zit niet in antwoorden, maar in de vraag die blijft wapperen in de wind. De mens, altijd in beweging, zoekend naar iets wat hij niet kan vastgrijpen. Dat is de kern: de afwezigheid van een kern, het ontbreken van een eindstation. Alleen maar dansen, alleen maar vliegen, zoals een bij die zijn vleugels uitslaat boven het onbekende.

Wat telt? Niets, behalve eigenheid.
Wat blijft? De schaduw van een vraag.
Wat is vrijheid? Het schreeuwende zwijgen van een onopgelost raadsel.

En zo, beste ziel, rest ons maar één ding: verdwalen in de flurken en de florks, omarm de chaos, en laat je innerlijke DaDa de wereld hertekenen. Want daar, in de wirwar van geel-zwarte vleugels, ligt de echte vrijheid.

Lees Meer

Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van Macht

Jean-Pascal Salomez’s artikel “Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van Macht” onderzoekt de paradoxen van macht en de eeuwige vraag “waarom”. Vanuit een dadaïstisch perspectief beschouwt Salomez figuren zoals Poetin niet als individuen, maar als symbolen van macht en manipulatie. Hij stelt vragen over het doel van macht en suggereert dat de energie die wordt gebruikt voor controle en chaos, in plaats daarvan kan worden ingezet voor creativiteit en liefde.

Salomez betoogt dat de vraag “waarom” geen rechtvaardiging voor macht zou moeten zijn, maar een kans voor transformatie. Hij ziet chaos niet als een vijand, maar als een mogelijkheid om iets nieuws en moois te creëren. Het artikel roept op tot een collectieve inspanning om de wereld opnieuw vorm te geven, weg van controle en richting een revolutie van schoonheid en creativiteit.

In essentie is Salomez’s stuk een filosofische en artistieke kritiek op macht, waarbij hij de lezers aanspoort om zich los te maken van de cyclus van controle en chaos te omarmen als een bron van vernieuwing en creatie.

Lees Meer

Van Goddelijkheid tot Techneuten:

De vroege jaren 1900 waren een tijd van monumentale veranderingen, gedomineerd door een elite die zichzelf beschouwde als bijna goddelijk. Met rijkdom, macht en pseudowetenschappelijke overtuigingen zoals sociaal darwinisme en eugenetica rechtvaardigden zij hun dominante positie. Deze zelfverheffing leidde tot een wereld van extreme ongelijkheid, koloniale uitbuiting en geopolitieke rivaliteit. De gevolgen waren ingrijpend: maatschappelijke onrust, opstanden en uiteindelijk de catastrofale Eerste Wereldoorlog.

Tegenwoordig heeft de elite een nieuwe vorm aangenomen, gedreven door technologische en economische globalisering. De industriëlen en monarchen van toen zijn vervangen door techmagnaten, financiële elites en megacorporaties die evenzeer de wereld vormgeven. In plaats van goddelijkheid hanteren zij innovatie en data als de nieuwe taal van macht. Onder een façade van vooruitgang en duurzaamheid blijft echter een groeiende kloof tussen rijk en arm zichtbaar.

Dit artikel onderzoekt de overeenkomsten en verschillen tussen de elite van de vroege 20e eeuw en die van nu. Hoe veranderden hun middelen en strategieën? Wat bleef hetzelfde in hun drang naar macht en invloed? En hoe reageren samenlevingen op deze concentratie van macht?

De vergelijking tussen toen en nu biedt inzicht in de dynamiek van macht, ongelijkheid en verzet. Het werpt een belangrijke vraag op: leren we werkelijk van de geschiedenis, of blijven we gevangen in een cyclus van elites die de grenzen van hun macht verkennen, tot ze worden uitgedaagd door de samenleving?

Lees Meer

Zwartkaal Ademt

Mijn gedicht “Zwartkaal Ademt” schildert een wereld die zich onttrekt aan conventies en vastomlijnde regels. Het roept een visionaire plek op waar anarchistische en dadaïstische principes samensmelten tot een viering van vrijheid en creativiteit.

Zwartkaal is een stad zonder grenzen of wetten, waar structuren worden afgebroken en spontaniteit regeert. Hier zijn woorden als vogels: vrij, vluchtig en onbegrensd. De inwoners van Zwartkaal dansen op de as van verouderde systemen en herscheppen hun realiteit telkens opnieuw. Het heden wordt geëerd als enige werkelijkheid, terwijl de tijd – gesymboliseerd door gebroken klokken – zijn grip op de gemeenschap verliest.

De “raad” die het dorp bijeenhoudt, bestaat niet uit regels of leiders, maar uit de chaos zelf. In deze chaos vinden de inwoners niet alleen vrijheid, maar ook diepgaande wijsheid. Alledaagse objecten zoals spijkers of stenen krijgen symbolische waarde, en de wereld wordt opnieuw bekeken door een lens van eenvoud en spontaniteit.

Het gedicht benadrukt hoe anarchie en dadaïsme zich verweven in een gemeenschap die weigert betekenis op te leggen, maar juist betekenis in alles vindt. “Zwartkaal Ademt” is een lofzang op de kracht van wanorde en een oproep om los te breken van beperkende structuren, een wereld te scheppen waar ideeën en dromen grenzeloos kunnen bestaan. Het is een poëtische reis naar een plek die niet op de kaart staat, maar in de geest leeft van iedereen die vrijheid en absurditeit omarmt.

Lees Meer

Genoeg te zien van Jean Pascal Salomez

KKK

  • december 31, 2023

Triptiek Doornik

  • december 8, 2023

Kortrijk / Boezinge

  • april 26, 2023

Fotografie te Zonnebeke

  • april 3, 2023

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info