Jean-Pascal Salomez
Flurkende Schurken

Het gedicht presenteert een levendige en speelse verbeelding van een nachtelijk schouwspel. De herhaling van de uitvinding “flurken” en het woord “schurken” creëert een ritmisch en vrolijk patroon, waardoor de lezer wordt meegenomen in een surrealistische wereld. Het gedicht speelt met klanken en woordspelingen, wat resulteert in een humoristische en luchtige sfeer.

De term “flurken” lijkt uniek en roept nieuwsgierigheid op, waardoor de lezer betrokken raakt bij de inventiviteit van de dichter. De nachtelijke setting, versterkt door het maanlicht, voegt een mysterieuze dimensie toe aan het gedicht. De schurken, hoewel normaal gesproken geassocieerd met duisternis, worden hier op een komische en absurd lichte manier gepresenteerd.

De beeldspraak van “snurken” als een melodie voegt een auditieve dimensie toe, waardoor de nachtelijke activiteiten van de schurken zintuiglijk worden. Het gebruik van de term “schurkengezelschap” suggereert een gemeenschappelijke en misschien ondeugende onderneming in de nacht.

Al met al combineert het gedicht inventieve woordspelingen met een levendige verbeelding, wat resulteert in een plezierige en licht-absurde leeservaring. De titel weerspiegelt treffend de humor en mysterie die in het gedicht te vinden zijn, waardoor het uitnodigend is voor de lezer.

Lees Meer

In de Stilte van het Scherm: Reflecties op Externalisatie, Luiheid en Existentie

In het artikel verkent Jean-Pascal Salomez de complexe relatie tussen externalisatie, luiheid en de existentiële impact van deze fenomenen. Hij benadrukt de surrealistische paradox van het externaliseren van taken in een wereld die gedreven wordt door technologische vooruitgang. Salomez ontleedt de kritiek van François de la Rochefoucauld op luiheid als een heimelijke en destructieve hartstocht en vraagt zich af of externalisatie mogelijk een vorm van sociale komedie is.

Door een samenspel van filosofie, wetenschap en persoonlijke reflectie onderzoekt hij de absurditeit van deze menselijke neigingen. Hij verkent de mogelijkheid dat luiheid niet slechts een ondeugd is, maar eerder een evolutionaire strategie om energie te besparen. Het artikel onthult dat externalisatie niet alleen een zoektocht naar efficiëntie is, maar ook een komische act die verweven is met de biologische en existentiële dwaasheid van de mens.

Salomez voert een diepgaande discussie over de existentiële aspecten van externalisatie, waarbij hij verwijst naar de onthulling van interne emoties via externe kanalen als een vorm van catharsis. Hij nodigt uit tot introspectie over de aard van verlichting en confronteert de lezer met de paradox van het uitbesteden van denken en de gevolgen daarvan voor onze innerlijke wereld. Het artikel eindigt met een poëtische en filosofische noot, waarbij Salomez de absurditeit van het menselijk bestaan viert en de zinloosheid omarmt als een paradoxale vorm van bevrijding.

Lees Meer

Introspectief Moment van de Auteur.

Jean-Pascal Salomez reflecteert op zijn dagelijkse digitale werk en de zoektocht naar diepere betekenis te midden van de verantwoordelijkheden van het leven. Geïnspireerd door een blog uit Zuid-Korea over de gevangenschap in systemen van ambitie, realiseert hij zich dat oppervlakkige doelen zoals macht en rijkdom hem niet bekoren. Deze realisatie markeert een persoonlijke evolutie, waarbij hij rijkdom meet in diepgaande ervaringen en menselijke connecties.

Zijn introspectieve reis gaat verder dan routine, naar het ontdekken van de schoonheid in de nuances van het bestaan. Hij weigert een slaaf van het systeem te zijn en omarmt het leven als een artiest, dansend op het ritme van zijn eigen melodie. Deze transformatie beïnvloedt niet alleen hemzelf maar ook zijn gezin, waar vrijheid, creativiteit en diepere verbindingen worden gevierd.

Parallel hieraan schetst Salomez een psychologisch verhaal, waarin de hoofdpersoon het doolhof van emoties en herinneringen verkent. Het onderzoekt de complexiteit van de psyche, ontmoetingen met archetypen en de queeste naar zelfontdekking. Het verhaal eindigt niet abrupt maar culmineert in een moment van transcendente inzichten, waar zelfacceptatie en begrip het innerlijke landschap sieren.

Lees Meer

In de Schaduw van de Tijd: Avonturen in mijn jeugd

Den Boulevard in het dorpje Passendale was onze betoverende speelgrond, maar op een dag vond mijn vader het tijd om onze vleugels uit te slaan naar het vorstelijk klinkende Boudewijnpark in Zonnebeke. Jaren later besef ik pas de magie van die naam en de warmte van Zonnebeke.

Zonnebeke, doordrenkt van mysterie, werd onze nieuwe betoverde wereld, met zijn Zonnebeek, slager Acke en geheime hoekjes. Den Boulevard, Tynecot en de Zonnebeek dragen nu een fonkelende glimlach in mijn hart.

Het Boudewijnpark, verscholen aan de Zonnebeek, was ons magisch toevluchtsoord. De radio van mijn grote broer vulde de lucht met stoere deuntjes, terwijl het park het toneel werd van ondeugende streken en aardappelslagen in uitlaten.

Nu, terugblikkend op die betoverende dagen, waar geschiedenis zich herhaalt met mijn eigen kinderen die ronddwalen, realiseer ik me dat Zonnebeke niet zomaar een plek was. Het was een plaats waar avontuur, vriendschap en ondeugende streken samenvloeiden.

Lees Meer

Getuigenis van Strijd: Juridische Confrontaties en de Diepgaande Impact op Lichaam en Geest

Het verhaal van Jean-Pascal Salomez, zoals verteld in zijn getuigenissen over juridische strijd en gevangenschap, roept diepgaande empathie op. In zijn confrontatie met het juridische systeem beschrijft hij de stressfactoren en neurobiologische reacties die zijn mentale en fysieke welzijn beïnvloedden. Zijn openhartige reflecties op de gevangeniservaring in 1998 onthullen een duistere realiteit van vernedering en ontberingen, waarbij Salomez zijn persoonlijke transformatie en groei te midden van eenzaamheid en psychisch lijden benadrukt.

Het verhaal roept begrijpelijke gevoelens van mededogen op, aangezien Salomez geconfronteerd werd met uitdagende omstandigheden, en zijn getuigenis werpt licht op de diepgaande impact van juridische strijd en detentie op lichaam en geest. Het benadrukt de noodzaak van een holistische benadering in juridische kwesties, met aandacht voor mentaal welzijn en strategieën voor het beheer van stress op fysiek niveau.

Lezers worden aangemoedigd tot reflectie op de universele uitdagingen van het menselijk bestaan en het belang van empathie in het begrijpen van andermans beproevingen. Het verhaal fungeert als een oproep tot bewustwording en discussie over hervormingen binnen juridische systemen en gevangenisomgevingen, met als doel de menselijke waardigheid te waarborgen voor degenen die geconfronteerd worden met vergelijkbare moeilijkheden.

Lees Meer

Een Doldwaze Zoektocht naar Avontuur en Ondeugendheid

Een groep te jonge kerelttjes belandt in het betoverende Passendale, op zoek naar avontuur. Wat begint als een ondeugend plan om een eigen kamp te bouwen, escaleert in een komisch drama vol wendingen. In plaats van conflicten met andere jongeren, willen ze vreedzaam de baas zijn en raken betrokken bij absurde dominantiespelen met een naburige familie.

Het onschuldige kamp wordt al snel een centrum van vernielingen en kluchtige avonturen. Een potje frisbee eindigt met een gebroken raam en de hoofdpersoon belandt onterecht in een heropvoedingsgesticht. Het komische aspect van het verhaal zorgt voor lering en hilariteit.

De kapoentjes ontdekken dat ware dominantie komt uit samenwerking en begrip. Het avontuur leert hen dat zelfexpressie belangrijk is, maar met respect voor anderen. Ironisch genoeg leidt de zondebok tot inzicht in verantwoordelijkheid. Terugkerend naar Passendale begrijpen ze dat de ware magie in begrip, samenwerking en zelfontdekking ligt. Het komische drama eindigt met diepgaande wijsheden en een hernieuwde blik op het leven.

Lees Meer

Digitalis: Een Reis door de Bits van Tijd en Oorlog

Het gedicht opent met de ochtendzon en de start van de computer als een symbool van actueel leven en nieuwsvergaring. De digitale wereld wordt beschreven als een poort naar een schijnbaar eindeloze stroom van informatie. Te midden van deze digitale realiteit komt het thema van oorlog naar voren, waarbij de auteur reflecteert op de historische rol van de Rothschild-familie in het financieren van oorlogen.

Het gedicht weerspiegelt een persoonlijk gevecht in de digitale arena, waar woorden dienen als wapens en de oprechte mening van de auteur naar voren komt. Het verlangen naar een wereld zonder oorlog en de roep om “oorlog voor ieder” worden krachtig uitgedrukt, met de erkenning dat oorlog voor sommigen triomf betekent en voor anderen spijt.

Het digitale landschap wordt symbolisch beschreven als een virtuele wildernis waarin de auteur zich bevindt. Ondanks de last van deze digitale wereld zoekt de auteur troost in de natuur, dromend van een dag waarop lasten minder drukken en waar samen de schijn van het digitale bestaan kan worden gedragen.

De reis gaat voort door binaire cijfers en digitaal land, waarbij het gedicht eindigt met een streven naar evenwicht, begrip en de zoektocht naar een harmonieuze dag. Het delen van lasten en het doorbreken van de schijn van het virtuele bestaan vormen de kern van deze poëtische reflectie.

Lees Meer

Schaduwen van de Ziel

In de schaduwen van alledaagse ontmoetingen schildert dit gedicht een aangrijpend beeld van psychisch leed. De dichter verkent de dualiteit van oppervlakkige vriendelijkheid en de verborgen realiteit van pijnlijke emoties. De dag begint met een lach, maar achter die façade schuilen woorden als dolken, die het zelfvertrouwen verbergen en aantasten.

Op de werkplek zweeft een schaduw van vergelijking, waar elk woord als een zweepslag fungeert, het hart doet beven. Thuis spreekt een digitale tiran met venijnige woorden, waardoor de ziel beschadigd achterblijft. Zelfs op familiebijeenkomsten wordt psychisch leed verpakt in zorgzaamheid, als vlijmscherpe tintelingen.

De zelfingenomen ziener en de innerlijke saboteur dienen als bronnen van oordelen en veroordelingen, als mokerslagen die raken en verzwakken. Maar de grootste vijand blijkt de saboteur in de geest te zijn, waar echo’s van imperfecties een eindeloos feest vieren.

Het gedicht pleit voor het onthullen van maskers en het ontmaskeren van het onzichtbare lijden. Het roept op tot begrip en medelijden in een wereld waar psychisch leed als een onzichtbare last op onze schouders rust. De dichter moedigt aan tot zelfreflectie, psychoanalyse en bewustzijn voor persoonlijke groei, met de hoop op een liefdevoller verband in menselijke interacties. De afsluitende oproep benadrukt het belang van bewustzijn, communicatie en eenheid tegen psychisch leed, dat als een bedreiging ons mens-zijn ontluistert.

Lees Meer

Eer, Schijnheiligheid en de Ware Aard: Een Diepgaande Verkenning van Menselijke Interactie

In zijn recente publicatie verkent Jean-Pascal Salomez diepgaand menselijke interactie, met de focus op eer, schijnheiligheid en de ware aard. Hij benadrukt eer als een essentiële deugd, een kompas in de reis van het bestaan, waar integriteit op rust. Eerlijkheid vormt de brug tussen woorden en daden, waarop respect is gebouwd, en vertrouwen bloeit uit eerlijke daden.

Salomez onthult ook de schaduwzijden in “Achter de Maskers,” waar schijnheiligheid en valse emoties een bedrieglijke tango dansen. Hij wijst op de kunst van verbergen achter een glimlach en de marionetten van bedrog, waar eerlijkheid en echtheid worden opgeofferd voor sociale conformiteit.

“In de Diepten van de Menselijke Ziel” belicht de subtiele strijd tussen schijn en ware aard. Schijn wordt voorgesteld als een bedwelmende mist die de werkelijkheid omhult, terwijl ware aard de rauwe essentie van het menselijk bestaan vertegenwoordigt. De verkenning nodigt lezers uit om de complexe dynamiek van menselijke interactie te begrijpen, waar eerlijkheid en schijnheiligheid strijden om controle over de menselijke ziel, en waar de ontdekking van ware aard een reis is door donkere en lichte hoeken van de menselijke ziel.

Lees Meer

De Wispelturige Polka van de Farmaceutische Kangoeroe op het Opiumbal: Een Grillige Analyse

In dit absurde betoog wordt het verband tussen de farmaceutische industrie, vooral in de Verenigde Staten, en de opiumproductie in Afghanistan belicht. De farmaceutische nar, als hoofdrolspeler, draagt op een grillige manier bij aan de wereldwijde vraag naar opioïden, wat de economie van Afghanistan op bizarre wijze beïnvloedt. Lobbyactiviteiten van deze clownsachtige industrie dragen ook bij aan het in stand houden van de opiumproductie.

De absurditeit bereikt nieuwe hoogten met de suggestie om alternatieve medicijnen en lachtherapie te omarmen als een manier om de vraag naar opioïden te verminderen. De analyse wijst op de ethische kolder binnen de farmaceutische wereld en pleit voor een samenklucht tussen overheden en deze industrie om sjokkende oplossingen te vinden. Het doel is om de onderliggende factoren van de opiumproblematiek aan te pakken en te streven naar een wereld waarin de farmaceutische gekte geen bijdrage levert aan de verwoesting van samenlevingen zoals die in Afghanistan. De kolderieke polka van de farmaceutische nar wordt gepresenteerd als een absurde maar krachtige eenheid van narren, overheden en maatschappelijke organisaties om de opiumproblematiek te doorbreken en een wereld zonder farmaceutische gekte na te streven.

Lees Meer

Meer dan 100 Gedichten van Jean Pascal Salomez

De Wanorde Van Mijn Ziel

  • november 1, 2024

Geraag Langs de Waterkant

  • september 28, 2024

Kleurenzee van Anarchie

  • juni 18, 2024

Draaikolk van onrust

  • maart 27, 2024

Fatanarchie

  • maart 14, 2024

Velden van Vernietiging

  • februari 3, 2024

Echo’s van Verbittering

  • februari 1, 2024

In de Schaduwen van Ideeën

  • januari 3, 2024

Het jaaroverzicht gedicht

  • december 31, 2023

Flurkende Schurken

  • december 29, 2023

Schaduwen van de Ziel

  • december 15, 2023

Dwaze Dans van Herinneringen

  • december 3, 2023

Lachende Echo’s van Vrijheid

  • november 24, 2023

Betekenisloze Hoop

  • november 10, 2023

Een verlicht pad

  • oktober 25, 2023

De Dans van Strijd en Vrede

  • oktober 13, 2023

Over Koetjes en kalfjes

  • september 1, 2023

Zzzzzzzzzz…

  • juni 2, 2023

Chaos en onzekerheid

  • maart 15, 2023

Evy, de spiegel van mijn ziel.

  • februari 24, 2023

Dansend in het absurde

  • juli 12, 2022

Als een afgedankte lappenpop

  • december 7, 2019

Als ik zou kunnen dromen

  • januari 13, 2019

Punt, komma, uit!

  • december 23, 2018

Liefste

  • december 23, 2018

Iedere klank beschuldigt

  • augustus 15, 2018

Vlucht

  • juli 11, 2018

De Groteske Vertoning

  • april 10, 2018

Wie de duivel aait

  • september 12, 2017

De wraak van de clown

  • mei 11, 2017

Leven met de waarheid

  • april 14, 2017

Werkelijk alles

  • april 13, 2017

Lig stil, beweeg niet

  • april 8, 2017

Grote ogen van opwinding

  • april 8, 2017

Straks, dan ben ik vrij

  • april 8, 2017

Onvoorwaardelijke liefde

  • april 1, 2017

Band met de dood

  • maart 12, 2017

Gans menselijk geslacht

  • maart 10, 2017

Voor mijn zeldzame

  • januari 20, 2017

Als water en vuur

  • mei 5, 2016

Dans met de draak

  • april 10, 2016

Stille oceaan

  • december 1, 2015

Juist! Dat ben ik.

  • juli 23, 2015

Ik wil geen vrienden

  • april 5, 2015

Vermoeiend hart.

  • december 15, 2014

Viva! Ik faal.

  • mei 30, 2014

Fak!

  • januari 7, 2014

Een Dans van Reflecties

  • januari 2, 2014

H-eerlijk

  • december 11, 2013

Elvis van ’t ka…

  • juli 19, 2013

De laatste snik

  • juni 26, 2013

Ergens tussenin.

  • juni 24, 2013

De Ochtendboom

  • juni 18, 2013

Voor mijn Kind’ren

  • april 10, 2013

Materialistisch kwaad

  • november 6, 2012

Ga naar huis, lafaards.

  • oktober 13, 2012

Kind van glas

  • april 25, 2012

Mijn strijd is voorbij.

  • maart 18, 2012

Babylonisch Bloed

  • maart 15, 2012

Ook dat nog.

  • december 16, 2011

Waarom zou je huilen

  • december 16, 2011

Jaren

  • december 11, 2011

Heroine godverdomme

  • juni 23, 2011

Tip van het hart

  • juni 21, 2011

Zo tikt, tikte, de tijd.

  • juni 20, 2011

Het leven zoals het is

  • juni 20, 2011

Tot beneden geleden.

  • mei 31, 2011

My daddy is a cyberlover

  • maart 25, 2011

De lachende schurk

  • maart 23, 2011

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info