Jean-Pascal Salomez
Jean-Pascal Salomez- juni 29, 2011
- 3 minutes Read
Meer zwarte dan rode rozen maakten me een gelukkig man.
Het gedicht van Jean Pascal Salomez uitdrukt zijn diepe verlangen en liefde voor iemand die hem diep heeft geraakt. Hij beschrijft zijn hoop en wens om deze persoon te omarmen en hun liefde te uiten. Het gedicht toont de kracht van liefde als een emotie die ons kan veranderen en ons hart kan openen voor de wereld om ons heen. Het is een uitdrukking van romantische gevoelens en verlangens die veel mensen kunnen begrijpen en zich mee kunnen identificeren.
Lees Meer
- Jean-Pascal Salomez
- juni 21, 2011
- 2 minutes Read
Tip van het hart
Een dag komt
En dan zal ik werpen
Een traan op uw ogen
En als een dief in de nacht
De woorden stelen
- Jean-Pascal Salomez
- juni 20, 2011
- 3 minutes Read
Zo tikt, tikte, de tijd.
Het gedicht beschrijft de langzame afbrokkeling van de grens tussen dader en slachtoffer, terwijl de machtsverhoudingen zich omkeren en de mensen elkaar plagen en bespieden. Ondertussen blijft het meeste leed verborgen achter gesloten deuren en wordt emotionele isolatie gevoeld door sommigen, wat hen weerhoudt om zich openlijk te uiten. Het dadaïstische element zorgt voor een speelse en absurde toets, waarbij de logica van de tekst soms doorbroken wordt.
Lees Meer
- Jean-Pascal Salomez
- juni 20, 2011
- 3 minutes Read
Het leven zoals het is
Dit gedicht lijkt te gaan over de angst om bekeken en beoordeeld te worden door anderen. De persoon in het gedicht lijkt zich bewust te zijn van de ogen die op hen gericht zijn, zelfs als ze slapen. De gedachte dat anderen hen kunnen vernietigen en vermorzelen, lijkt de persoon angstig te maken en hen in eeuwige angst te laten leven.
Er lijkt ook een dieper wantrouwen en achterdocht te zijn ten opzichte van anderen, inclusief vrienden en familie. De persoon vraagt zich af of anderen hen als een vijand zien en boze plannen koesteren om hen aan te vallen. Het gedicht eindigt met de suggestie dat er misschien wezens zijn die niet door menselijke haat en hebzucht worden gekend, en dat ze simpelweg het leven aanschouwen zoals het is.
Over het geheel genomen suggereert dit gedicht een gevoel van angst, wantrouwen en paranoia jegens anderen. De persoon in het gedicht lijkt zich bewust te zijn van de ogen die op hen gericht zijn en vraagt zich af wat anderen van hen denken en hoe ze hen zullen behandelen. Het gedicht kan worden gezien als een uitdrukking van de angst en het wantrouwen dat sommige mensen ervaren in het dagelijks leven
Lees Meer
- Jean-Pascal Salomez
- juni 19, 2011
- 1 minute Read
Zie de tranen in mijn glimlach.
Ik huil om jou
Elke dag
Terwijl ik zie
Wat jij niet ziet
- Jean-Pascal Salomez
- mei 31, 2011
- 1 minute Read
Tot beneden geleden.
Wandelend
in stilte
getogen
langs straat
- Jean-Pascal Salomez
- maart 25, 2011
- 2 minutes Read
My daddy is a cyberlover
Malafide rukkende klootzakken
verheerlijken hun spuit
met kwijlend geil
met geilend kwijl
- Jean-Pascal Salomez
- maart 23, 2011
- 3 minutes Read
De lachende schurk
Het gedicht “De Lachende Schurk” beschrijft een crimineel die zichzelf als een clown vermomt om zijn daden te verhullen. Hij zet zijn slachtoffers op het verkeerde been door te lachen en te spelen, terwijl hij eigenlijk meedogenloos en gewelddadig is. Het gedicht verkent de thema’s van maskerade, bedrog en de donkere kanten van menselijk gedrag. Het taalgebruik is speels en absurdistisch, met zinnen die soms tegenstrijdig lijken, waardoor de lezer wordt uitgedaagd om de betekenis te interpreteren en te ontdekken.
Lees Meer
