• Jean-Pascal Salomez
• december 29, 2023
• 1 minute Read

Flurkende Schurken

Het gedicht presenteert een levendige en speelse verbeelding van een nachtelijk schouwspel. De herhaling van de uitvinding “flurken” en het woord “schurken” creëert een ritmisch en vrolijk patroon, waardoor de lezer wordt meegenomen in een surrealistische wereld. Het gedicht speelt met klanken en woordspelingen, wat resulteert in een humoristische en luchtige sfeer.

De term “flurken” lijkt uniek en roept nieuwsgierigheid op, waardoor de lezer betrokken raakt bij de inventiviteit van de dichter. De nachtelijke setting, versterkt door het maanlicht, voegt een mysterieuze dimensie toe aan het gedicht. De schurken, hoewel normaal gesproken geassocieerd met duisternis, worden hier op een komische en absurd lichte manier gepresenteerd.

De beeldspraak van “snurken” als een melodie voegt een auditieve dimensie toe, waardoor de nachtelijke activiteiten van de schurken zintuiglijk worden. Het gebruik van de term “schurkengezelschap” suggereert een gemeenschappelijke en misschien ondeugende onderneming in de nacht.

Al met al combineert het gedicht inventieve woordspelingen met een levendige verbeelding, wat resulteert in een plezierige en licht-absurde leeservaring. De titel weerspiegelt treffend de humor en mysterie die in het gedicht te vinden zijn, waardoor het uitnodigend is voor de lezer.

• Jean-Pascal Salomez
• december 17, 2023
• 2 minutes Read

Digitalis: Een Reis door de Bits van Tijd en Oorlog

Het gedicht opent met de ochtendzon en de start van de computer als een symbool van actueel leven en nieuwsvergaring. De digitale wereld wordt beschreven als een poort naar een schijnbaar eindeloze stroom van informatie. Te midden van deze digitale realiteit komt het thema van oorlog naar voren, waarbij de auteur reflecteert op de historische rol van de Rothschild-familie in het financieren van oorlogen.

Het gedicht weerspiegelt een persoonlijk gevecht in de digitale arena, waar woorden dienen als wapens en de oprechte mening van de auteur naar voren komt. Het verlangen naar een wereld zonder oorlog en de roep om “oorlog voor ieder” worden krachtig uitgedrukt, met de erkenning dat oorlog voor sommigen triomf betekent en voor anderen spijt.

Het digitale landschap wordt symbolisch beschreven als een virtuele wildernis waarin de auteur zich bevindt. Ondanks de last van deze digitale wereld zoekt de auteur troost in de natuur, dromend van een dag waarop lasten minder drukken en waar samen de schijn van het digitale bestaan kan worden gedragen.

De reis gaat voort door binaire cijfers en digitaal land, waarbij het gedicht eindigt met een streven naar evenwicht, begrip en de zoektocht naar een harmonieuze dag. Het delen van lasten en het doorbreken van de schijn van het virtuele bestaan vormen de kern van deze poëtische reflectie.

• Jean-Pascal Salomez
• december 15, 2023
• 3 minutes Read

Schaduwen van de Ziel

In de schaduwen van alledaagse ontmoetingen schildert dit gedicht een aangrijpend beeld van psychisch leed. De dichter verkent de dualiteit van oppervlakkige vriendelijkheid en de verborgen realiteit van pijnlijke emoties. De dag begint met een lach, maar achter die façade schuilen woorden als dolken, die het zelfvertrouwen verbergen en aantasten.

Op de werkplek zweeft een schaduw van vergelijking, waar elk woord als een zweepslag fungeert, het hart doet beven. Thuis spreekt een digitale tiran met venijnige woorden, waardoor de ziel beschadigd achterblijft. Zelfs op familiebijeenkomsten wordt psychisch leed verpakt in zorgzaamheid, als vlijmscherpe tintelingen.

De zelfingenomen ziener en de innerlijke saboteur dienen als bronnen van oordelen en veroordelingen, als mokerslagen die raken en verzwakken. Maar de grootste vijand blijkt de saboteur in de geest te zijn, waar echo’s van imperfecties een eindeloos feest vieren.

Het gedicht pleit voor het onthullen van maskers en het ontmaskeren van het onzichtbare lijden. Het roept op tot begrip en medelijden in een wereld waar psychisch leed als een onzichtbare last op onze schouders rust. De dichter moedigt aan tot zelfreflectie, psychoanalyse en bewustzijn voor persoonlijke groei, met de hoop op een liefdevoller verband in menselijke interacties. De afsluitende oproep benadrukt het belang van bewustzijn, communicatie en eenheid tegen psychisch leed, dat als een bedreiging ons mens-zijn ontluistert.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• JPS
• december 3, 2023
• 4 minutes Read

Dwaze Dans van Herinneringen

“Dwaze Dans van Herinneringen” werpt een surreële blik op jeugdige avonturen doordrenkt met absurditeit. De verteller, Jean-Pascal Salomez, gidst de lezer door kleurrijke scènes van Passendale’s fietspaden tot bezoeken aan excentrieke figuren als Noël De Coiffeur en Georgette De Varkensboerin. De jeugd lijkt vrij van ernstige ondeugden, maar er sluimert een vreemde ondertoon.

De kusttrip, doordrongen van eigenaardige geuren, onthult een nonchalante houding ten opzichte van hygiëne, alsmede een onuitgesproken rebelse geest. Een Toyota Crown fungeert als symbool van stabiliteit, totdat een noodlottig ongeluk een onverwachte wending aan het verhaal geeft. De auto wordt een stille getuige van verlies en verandering.

Terwijl herinneringen aan douaniers, Franse reizen en bijzondere ontmoetingen aan de grens opduiken, vervaagt de grens tussen absurditeit en realiteit. De jeugdige onschuld lijkt normaal, maar onder het oppervlak ontvouwen zich vreemde gebeurtenissen. “Dwaze Dans van Herinneringen” biedt een poëtische reis door een verleden doordrenkt met absurde momenten, waarbij de verteller worstelt met de keuze om deze kostbare herinneringen te koesteren of met anderen te delen, wetende dat ze gekwetst kunnen worden door onachtzaamheid.

• Jean-Pascal Salomez
• december 1, 2023
• 4 minutes Read

Revolutie der Menselijkheid: Opstaan tegen Onrecht en Chaos

In de schaduw van goden, afgebeeld als roofvogels, weeft het leven zijn littekens van lijden. Oorlogen razen in hun naam, wereldwijd en zonder mededogen. Te midden van onze pretentieuze beschaving sluiten we de ogen voor onrechtvaardigheid, gedragen als dwaze pubers van een egoïstische wereld. Economische groei heeft onze moraliteit verduisterd, en terwijl we roepen om vrijheid, omhelzen we de ketenen van onwetendheid. In deze wereld van wantrouwen en alarmen roept een revolutie, een opstand voor menselijkheid, ons op om op te staan, te organiseren en verandering te eisen. Laat deze revolutie het licht zijn dat de menselijke geest bevrijdt van gevangenissen van egoïsme en onverschilligheid.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• november 24, 2023
• 1 minute Read

Lachende Echo’s van Vrijheid

In het laatste ademhalen van absurditeit fluisteren we dada’s finale groet, een hymne van non-conformiteit. Chaos en betekenis vloeien samen terwijl de wereld wordt uitgedaagd door de ultieme dada eindnoot. De spiegel der willekeurige reflecties toont onze eigen gekte, en rationaliteit wordt verslagen door het lachende monster van absurditeit.

In deze caleidoscopische apotheose verenigen betekenis en onzin zich in een vreemde dans. Dadaïstische waanzin verlicht en beëindigt het serieuze spel van het dagelijkse leven. Woorden ontsporen als treinen, en zinnen worden kunstwerken van grillige schoonheid.

De ultieme eindnoot, geschreven in het alfabet van chaos, verlangt geen begrip maar zoekt verwondering. Het is het slotakkoord van een symfonie van dwaasheid, een laatste grijns op het gezicht van ernst. In dit laatste hoofdstuk van nonsensicaliteit is er geen conclusie, slechts vrolijke onzekerheid.

Moge de dadaïstische eindnoot resoneren als een lachende echo door de gangen van het denken, een herinnering dat de ultieme zinloosheid misschien wel de meest zinvolle bevrijding is.

• Jean-Pascal Salomez
• november 10, 2023
• 2 minutes Read

Betekenisloze Hoop

Dit surrealistische gedicht beschrijft een wereld van absurde waanzin en paradoxen. Hier is een samenvattende interpretatie:

In een verwarrend labyrint van irrationaliteit en gekte, verkent de tekst de grens tussen begrijpen en niet-begrijpen. Het beschrijft kinderlijke capriolen in een filmachtige waanzin, waar de plot voortdurend verandert zonder duidelijke structuur.

De tekst schildert magische stromen van ongrijpbare gedachten die door de krachten van het bewustzijn dwalen. Het benadrukt de absurditeit van lachen zonder de reden te begrijpen, en het verkent een paradoxale grap zonder duidelijk begrip van identiteit.

Er wordt scepticisme uitgedrukt over het vertrouwen in de toekomst, gezien als een vreemde illusie in een wereld vol chaos en verlies van betekenis. De tekst onthult bizarre ontdekkingen uit de diepten van het brein, vergelijkbaar met dansende dromen zonder duidelijk doel of richting.

Ondanks de vreemde geloofsuitingen en vertrouwen, die lijken op een hallucinante stroom, biedt de tekst troost te midden van chaos, zij het in een onbekende vorm. Het benadrukt de zekerheid dat alles, zelfs in absurditeit, een plekje zal vinden.

• Jean-Pascal Salomez
• oktober 25, 2023
• 3 minutes Read

Een verlicht pad

Het gedicht “Een Verlicht Pad” van Jean-Pascal Salomez illustreert de reis van de auteur door duisternis naar hoop en genezing. De tekst verkent thema’s van veerkracht, vertrouwen in de toekomst en innerlijke groei, waarbij het verhaal zich ontvouwt als een zoektocht naar betekenis en optimisme te midden van conflicten, eenzaamheid en zelfreflectie. De poëtische verkenning weeft een betoverend verhaal van een ontmoeting met duisternis en de uiteindelijke opkomst naar verlichting en hoop.

• Jean-Pascal Salomez
• oktober 13, 2023
• 3 minutes Read

De Dans van Strijd en Vrede

In “De Dans van Strijd en Vrede” wordt de complexiteit van menselijke conflicten en de zoektocht naar harmonie poëtisch belicht. Het gedicht weerspiegelt de eeuwige strijd tussen oorlog en vrede, waarbij hoop en wanhoop elkaar afwisselen. De lezer wordt meegenomen op een reis door de dualiteit van het menselijk bestaan, waarbij de wisselwerking tussen chaos en sereniteit centraal staat.

• Jean-Pascal Salomez
• september 1, 2023
• 3 minutes Read

Over Koetjes en kalfjes

Dit gedicht neemt ons mee naar een kleurrijke en surrealistische wereld waarin koeien en kalveren vreedzaam grazen, tot er een onverwachte gebeurtenis plaatsvindt. Een gigantische schaar daalt uit de lucht en verstoort hun rust, waardoor angst en ongemak ontstaan. Maar dan komt er een verrassende wending met de introductie van een rode ballon met een mond, die zich voordoet als hun vriend.

De ballon brengt bloemen mee, wat in eerste instantie een zoete en verfrissende ervaring lijkt te zijn voor de dieren. Maar al snel ontstaat er een crisis als iets vreemds begint te groeien, wat de ballon als de boosdoener onthult. Dit gedicht speelt met absurditeit en de onvoorspelbaarheid van gebeurtenissen, waardoor de lezer wordt meegenomen op een onconventionele reis.

Dan komt de paarse octopus ten tonele, met zijn vleugels en trompet, en begint te protesteren tegen de chaos veroorzaakt door de ballon. Hoewel de dieren in verwarring zijn door deze onverwachte wending, voelen ze zich uiteindelijk veilig en blij door de aanwezigheid van de octopus.

Het gedicht eindigt met een vrolijke noot, waarbij de octopus een opzwepend deuntje speelt op zijn trompet en de dieren zich overgeven aan de absurditeit en vrijheid van het moment. Het brengt de lezer in een wereld vol verrassingen en laat ruimte voor interpretatie en verbeelding.