Dit gedicht lijkt geschreven vanuit een gevoel van afstandelijkheid en acceptatie ten opzichte van de dood en het verlies van de broers. Het kan worden geïnterpreteerd als een coping-mechanisme om de pijn van het verlies te verzachten. Door te vluchten in de fantasie en het vermijden van confrontatie met de realiteit van de dood, kan de dichter zichzelf beschermen tegen de emotionele pijn van het verlies.
Een psychoanalytische interpretatie zou kunnen stellen dat deze afstandelijkheid en het vermijden van pijn mogelijk het gevolg zijn van onverwerkte emoties en trauma’s uit het verleden van de dichter, die mogelijk niet zijn verwerkt en zich manifesteren als een afweermechanisme. De fantasiewereld en het vermijden van de realiteit kunnen dienen als een vorm van ontkenning of vermijding van deze onverwerkte emoties en trauma’s.
Het kan ook zijn dat de dichter zich schuldig voelt over het verlies van de broers en zichzelf daarom beschermt tegen het ervaren van de pijn die het verlies met zich meebrengt. Het gedicht kan dan worden gezien als een manier om de broers te eren en tegelijkertijd de gevoelens van schuld en verdriet te vermijden.
Over het algemeen kan het gedicht worden beschouwd als een complexe uitdrukking van de emoties en ervaringen van de dichter in relatie tot de dood en verlies van dierbaren. Een psychoanalytische interpretatie kan helpen om dieper te graven in de onderliggende emoties en gedachten die ten grondslag liggen aan de woorden van de dichter.
Lees Meer