Jean-Pascal Salomez
Mijmeringen over Vrije Wil, Anarchie, en de Flurk als Wetenschappelijke Spiegel

In de chaos van onze wereld, vertegenwoordigt de Flurk een anarchistische figuur die ons uitdaagt om na te denken over de spanning tussen vrije wil en determinisme. De Flurk weigert zich te onderwerpen aan opgelegde autoriteit en belichaamt de vrijheid die voortkomt uit een radicale ontkenning van dwang. Terwijl moderne neurobiologische studies suggereren dat veel van ons gedrag door onbewuste processen wordt gestuurd, roept de Flurk ons op om de paradox van verantwoordelijkheid te overwegen in een wereld die vaak door systemen en structuren wordt beheerst.

De ideeën van anarchisten als Kropotkin en Bakunin worden besproken, die pleiten voor decentralisatie en samenwerking in plaats van hiërarchische controle. Bakunin bekritiseert de staat als een onderdrukkende entiteit en stelt dat de arbeidersklasse de sleutel tot revolutie is. Kropotkin benadrukt de waarde van wederzijdse hulp en samenwerking in een vrije samenleving.

Het artikel betoogt dat ware wetenschappelijke vooruitgang ligt in het omarmen van het onvoorspelbare en lokale, net zoals de Flurk zijn eigen weg vindt in de chaos. De toekomst ligt niet in meer controle, maar in het loslaten van die drang naar controle. De Flurk is geen dwaas, maar een wijze anarchist die ons herinnert dat vrijheid mogelijk is door de structuren die ons beperken te verwerpen. De oproep tot actie is duidelijk: omarm de chaos en werk samen voor een rechtvaardigere wereld.

Lees Meer

Vrije Wil en Kwaad: De Extatische Chaostheorie

In het eerste artikel wordt de relatie tussen vrije wil en kwaad verkend vanuit filosofisch, theologisch en dadaïstisch perspectief. Traditioneel beargumenteren filosofen dat vrije wil pas volledig bestaat als er ruimte is voor het kwaad; zonder de keuze tussen goed en kwaad zou er geen echte vrijheid zijn. Deze gedachten worden gedeconstrueerd en opnieuw opgebouwd door een absurde, dadaïstische lens, waarin vrije wil en kwaad worden gepresenteerd als surrealistische elementen van de menselijke ervaring.

Vrije wil wordt vergeleken met een chaotische, fantasierijke kracht: een flamingo op rolschaatsen, balancerend tussen het onmogelijke en het absurde. Kwaad, daarentegen, is een speels, vreemd figuur – een citroen die zich voordoet als stoel, een schaduw die zich verbindt met de vrije wil. Deze absurditeit symboliseert de ongrijpbare aard van het kwaad en de morele keuzes die de mens voortdurend maakt.

Daarnaast wordt een anekdote verteld waarin een dorp, dat eeuwenlang in vrede leefde, door het kwaad wordt bezocht. De inwoners worden voor het eerst geconfronteerd met de realiteit van morele keuzes en het kwaad dat zich in hun eigen harten verbergt.

Het geheel kent ook een liederlijk gedicht dat de vrije wil bezingt als een machtig, grillig en ongrijpbaar fenomeen, terwijl het kwaad zich als een schaduw blijft bewegen in de marge van de menselijke keuzes. Vrije wil en kwaad worden gepresenteerd als onafscheidelijke danspartners in de complexe symfonie van het menselijk bestaan.

Lees Meer

Flurkastisch Epos van de Dolle Neus

Het verhaal van Flurk, de “Flurk der Flurken”, is een anarchistisch avontuur dat de absurditeit van de democratie en de maatschappij aan de kaak stelt. Flurk is een iconoclast met een snor als vlag en een neus die hij symbolisch gebruikt om de controle en macht van de samenleving te ontwrichten. Zijn missie, genaamd “De Grote Neuzentrek”, is een daad van verzet tegen de illusie van democratie, waarin mensen denken dat ze vrij zijn door te stemmen en de wetten te volgen. Voor Flurk is democratie niets meer dan een ketting die de mensheid gevangen houdt, met de macht in handen van een onzichtbare elite.

Flurk’s anarchistische filosofie draait om het doorbreken van deze illusies en het terugnemen van de individuele vrijheid door chaos en orde los te laten. Terwijl hij door de wereld trekt en neus na neus trekt, beseft hij dat hij zelf de belichaming van de chaos is. De werkelijke revolutie is niet het overwinnen van de orde, maar het omarmen van de waanzin die inherent is aan het bestaan.

Het verhaal eindigt met een dadaïstisch lied waarin Flurk’s anarchistische boodschap bezongen wordt: de vrijheid ligt in het vernietigen van de structuren die ons beperken, niet in het kiezen van leiders. In een wereld zonder regels, zonder democratie, vindt hij de ware vrijheid in anarchie en chaos.

Lees Meer

De Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een Verkenning

Sociale media zijn cruciaal in het dagelijks leven van jongeren, met platforms zoals Instagram, TikTok en Snapchat die mogelijkheden bieden voor zelfexpressie en gemeenschapsvorming. Echter, deze platforms brengen een paradox met zich mee: jongeren worden aangemoedigd om authentiek te zijn, terwijl ze tegelijkertijd worden geconfronteerd met perfect gecureerde digitale realiteiten. Dit creëert een spanningsveld tussen het streven naar perfectie en het verlangen naar echtheid.

De druk om een perfecte online persona te creëren, gecombineerd met voortdurende blootstelling aan gefilterde en bewerkte beelden, kan leiden tot een vertekend zelfbeeld. Jongeren voelen zich vaak gedwongen om te voldoen aan onrealistische schoonheidsnormen en sociale verwachtingen, wat hun gevoel van eigenwaarde en authenticiteit ondermijnt. Sociale media versterken ook sociale vergelijking, wat kan resulteren in gevoelens van onzekerheid en minderwaardigheid.

Tegelijkertijd bieden sociale media kansen voor zelfexpressie, empowerment en het vormen van gemeenschappen waarin jongeren zich gesteund en erkend voelen. Deze platforms kunnen een ruimte zijn voor inclusiviteit en authenticiteit.

Om de sociale media paradox te begrijpen en aan te pakken, is een genuanceerd begrip van deze dynamiek noodzakelijk. Educatie en bewustwording, promotie van digitale geletterdheid, mentale gezondheidszorg, en de steun van ouders en opvoeders zijn cruciaal. Het stimuleren van positieve online gemeenschappen kan jongeren helpen een gezond en positief zelfbeeld te ontwikkelen. Zo kunnen we jongeren ondersteunen bij het navigeren door de complexe wereld van sociale media en hen helpen een balans te vinden tussen hun online en offline leven.

Lees Meer

Verwelkte Bloemen van Herinnering Vergeten

Natuur en absurditeit komen samen in Jean-Pascal Salomez’s verkenning van Earth Hour 2024 en de verstoorde relatie tussen mens en milieu. Zijn dadaïstische benadering verwerpt conventionele verwachtingen en omarmt het irrationele, waarbij Earth Hour wordt afgeschilderd als een surrealiteitsexperiment en het schip van Theseus als een metafoor voor verandering zonder identiteitsverlies. De natuurlijke omgeving wordt voorgesteld als een kosmische grap, waar bomen zonder wortels groeien en rivieren omhoog stromen als lachende slangen.

In contrast daarmee staat de melancholie van verwoesting in “De Stille Getuige van Vernietiging”, waar Salomez reflecteert op de vernietigende impact van oorlog op landschappen eens vol leven. Door verwelkte bloemen en rookwolken ziet hij een wereld die zowel letterlijk als figuurlijk in brand staat, waarbij hoop schijnt door kleine daden van mededogen en veerkracht van het leven zelf.

Salomez roept op tot introspectie over de menselijke conditie, geworteld in dadaïstische absurditeiten, waarbij hij de grenzen van realiteit en droom vervaagt. Zijn woorden nodigen uit tot een heroverweging van onze rol als “stipjes op deze aardbol”, om de natuur te koesteren en te beschermen met dezelfde passie en verbeeldingskracht die dadaïsme kenmerken.

Lees Meer

Het Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het Schrijven

Dit artikel verkent de filosofische diepgang van “Niets” en de rol van sarcasme als krachtige katalysatoren voor creatieve introspectie. Geïnspireerd door dadaïsme, nodigt het uit tot een heroverweging van traditionele betekenisstructuren en omarmt het het absurde als een bron van creatieve groei. Door sarcasme te omarmen, transformeert het artikel pijn en frustratie tot een bron van creatieve expressie, terwijl het de leegte van “Niets” verkent als een vruchtbare bodem voor nieuwe ideeën en persoonlijke ontwikkeling. Met praktische voorbeelden en filosofische inzichten uit werken als “Wachten op Godot” van Samuel Beckett en Marcel Duchamp’s “Fontein”, nodigt dit epistel uit tot reflectie op de betekenis van het leven in de confrontatie met het onverwachte en de mogelijkheden van creatieve groei in de leegte van het bestaan.

Deze samenvatting vat de kern van het artikel samen, waarbij de nadruk ligt op de exploratie van “Niets”, sarcasme en creatieve bewustwording door de lens van filosofische inzichten en praktische voorbeelden.

Lees Meer

Een Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en Conflict

De wereld waarin wij leven wordt gekenmerkt door chaos en onrecht veroorzaakt door cynische machtshebbers die de aarde als hun schaakbord beschouwen. Leiders zonder ziel voeren eindeloze oorlogen en vernietigen talloze levens, terwijl hun eigen volk lijdt onder armoede, werkloosheid en honger. Deze grootmachten spelen geopolitieke spelletjes en zenden miljarden naar oorlogsgebieden, terwijl de gewone mensen honger lijden en hun toekomst onzeker is.

Mensen, het is tijd om wakker te worden. Wij, het volk, moeten ons losmaken van deze krankzinnige spelletjes en ons verenigen in vrede en rechtvaardigheid. Vechten is niet goed, het moet verboden worden. Oorlogen zijn een absurde nachtmerrie die alleen maar meer haat en verdriet creëren.

Armoede en hongersnood drukken zwaar op de wereld, met miljoenen mensen die in stilte lijden terwijl multinationals hun winsten oppotten. Gaza, Syrië, Jemen, Afghanistan en Oekraïne zijn slechts enkele voorbeelden van plaatsen waar de vlammen van oorlog onophoudelijk branden. Daarnaast staan potentiële conflicten met China en Noord-Korea te dreigen.

Vladimir Poetin en andere geopolitieke actoren, zoals China en Noord-Korea, spelen een gevaarlijk spel van bloedvergieten en chaos. De dreiging is reëel, en we moeten de ogen openen voor de groeiende spanningen tussen de democratische wereld en het autoritaire Chinese regime. Als we de dreiging onderschatten, kunnen onze democratische waarden en vrijheden verloren gaan.

Dit is een oproep aan de mensheid om onze ogen te openen en te vechten voor onze waarden, vrijheid en toekomst. Laten we met vastberadenheid en eenheid onze stem laten horen en onze leiders ter verantwoording roepen. Het is tijd om op te staan en te strijden voor wat juist is.

Lees Meer

De Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en Gevolgen

De politieke situatie in België is aan het veranderen, met de opkomst van extreemrechtse partijen zoals N-VA en Vlaams Belang en de groeiende steun voor de PVDA. Deze verschuivingen zijn het resultaat van zorgen over migratie, veiligheid, economische onzekerheid en een groeiend wantrouwen in de politieke elite. Extreemrechts speelt in op angsten en biedt schijnbaar eenvoudige oplossingen, terwijl de PVDA zich richt op sociale rechtvaardigheid, integriteit en milieubewustzijn.

De opkomst van extreemrechts kan leiden tot meer polarisatie, strenger beleid ten aanzien van immigratie en een isolationistische houding ten opzichte van de EU, wat de sociale cohesie en internationale relaties onder druk zet. Daarentegen biedt de groei van de PVDA een alternatief voor teleurgestelde kiezers en kan het leiden tot diversere politieke discussies en meer aandacht voor sociale kwesties.

Persoonlijk vind ik het goed dat de PVDA meer invloed krijgt. Dit kan bijdragen aan rechtvaardiger beleid, zeker nu de huidige partijen miljarden besteden aan oorlogen en defensie terwijl ze hun eigen bevolking verwaarlozen. De huidige ministers lijken carrièregerichte personen die niet aan de mensen denken, uitkeringen verlagen en zieken korten. In plaats daarvan moeten we streven naar een gegarandeerd leefloon van minstens 2500 euro voor elke burger.

Als burger blijf ik geïnformeerd, neem ik actief deel aan politieke discussies en gebruik ik mijn stemrecht om invloed uit te oefenen. In tijden van mondiale onrust is het essentieel dat we betrokken blijven en werken aan een toekomst waarin iedereen een waardig leven kan leiden.

Lees Meer

Een Toekomst van Gelijkheid:

Het artikel werpt een kritische blik op het beleid van de Belgische regering, waarbij het korten op sociale voorzieningen wordt gekoppeld aan het uitgeven van miljarden aan oorlogsinspanningen. Het legt de paradox bloot van een regering die haar eigen burgers verwaarloost ten gunste van buitenlandse interventies, wat wordt gezien als een falen van de staat.

De argumenten worden ondersteund door verwijzingen naar geopolitieke belangen, economische machtsstructuren en de invloed van de militair-industriële complexen. Anarchistische principes van decentralisatie van macht en directe democratie worden aangehaald als alternatieven voor het huidige politieke systeem.

Het artikel benadrukt de urgentie van het ter verantwoording roepen van de Belgische regering voor haar daden en het streven naar een rechtvaardigere en vreedzamere wereld. De oproep tot actie wordt gepresenteerd als essentieel voor de toekomst van België en de wereld als geheel.

Overall, het artikel biedt een scherpe analyse van de politieke en sociale realiteit, en roept op tot verandering in lijn met anarchistische idealen.

Lees Meer

De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische Verkenning

Het schrijven over niks was een uitdagende en introspectieve ervaring. Het begon als een experiment in het verkennen van de conceptuele grenzen van betekenis en inhoud binnen een verhaal. Vanaf het allereerste begin was mijn intentie om niet alleen de leegte te beschrijven, maar om de leegte zelf te laten spreken.

In mijn schrijfsels over niks heb ik bewust afgezien van traditionele elementen zoals personages, plotontwikkeling of zelfs maar een duidelijk beginpunt. Dit was geen oefening in minimalisme of abstractie, maar eerder een poging om de essentie van het niets te vatten – een uitdaging om te zien wat er overblijft als alle bekende structuren van verhalen worden weggenomen.

Terwijl ik voortging met schrijven, merkte ik hoe moeilijk het was om vast te houden aan een dergelijk concept zonder terug te vallen op gebruikelijke verhalende patronen. De voortdurende leegte bracht me tot een diepere reflectie over de aard van betekenis in creatieve expressie. Het verhaal evolueerde niet in de traditionele zin van het woord; het veranderde eerder in een meditatie over het contrast tussen betekenisvolle inhoud en de lege ruimte.

Bij het reflecteren op mijn schrijfsels over niks besef ik nu dat dit niet alleen een literaire oefening was, maar ook een filosofische verkenning van de grenzen van menselijke creativiteit. Het daagde me uit om te denken buiten de gevestigde kaders en om te experimenteren met nieuwe vormen van expressie die de conventionele verwachtingen overstijgen.

In essentie waren mijn schrijfsels over niks een uitnodiging aan mezelf – en aan de lezer – om na te denken over wat er gebeurt als we de verhalen wegnemen die ons definiëren. Het was een zoektocht naar de diepere betekenis van leegte en stilte in een wereld die voortdurend verlangt naar betekenis en verhalen.

Lees Meer

Meer dan 100 Gedichten van Jean Pascal Salomez

De Wanorde Van Mijn Ziel

  • november 1, 2024

Geraag Langs de Waterkant

  • september 28, 2024

Kleurenzee van Anarchie

  • juni 18, 2024

Draaikolk van onrust

  • maart 27, 2024

Fatanarchie

  • maart 14, 2024

Velden van Vernietiging

  • februari 3, 2024

Echo’s van Verbittering

  • februari 1, 2024

In de Schaduwen van Ideeën

  • januari 3, 2024

Het jaaroverzicht gedicht

  • december 31, 2023

Flurkende Schurken

  • december 29, 2023

Schaduwen van de Ziel

  • december 15, 2023

Dwaze Dans van Herinneringen

  • december 3, 2023

Lachende Echo’s van Vrijheid

  • november 24, 2023

Betekenisloze Hoop

  • november 10, 2023

Een verlicht pad

  • oktober 25, 2023

De Dans van Strijd en Vrede

  • oktober 13, 2023

Over Koetjes en kalfjes

  • september 1, 2023

Zzzzzzzzzz…

  • juni 2, 2023

Chaos en onzekerheid

  • maart 15, 2023

Evy, de spiegel van mijn ziel.

  • februari 24, 2023

Dansend in het absurde

  • juli 12, 2022

Als een afgedankte lappenpop

  • december 7, 2019

Als ik zou kunnen dromen

  • januari 13, 2019

Punt, komma, uit!

  • december 23, 2018

Liefste

  • december 23, 2018

Iedere klank beschuldigt

  • augustus 15, 2018

Vlucht

  • juli 11, 2018

De Groteske Vertoning

  • april 10, 2018

Wie de duivel aait

  • september 12, 2017

De wraak van de clown

  • mei 11, 2017

Leven met de waarheid

  • april 14, 2017

Werkelijk alles

  • april 13, 2017

Lig stil, beweeg niet

  • april 8, 2017

Grote ogen van opwinding

  • april 8, 2017

Straks, dan ben ik vrij

  • april 8, 2017

Onvoorwaardelijke liefde

  • april 1, 2017

Band met de dood

  • maart 12, 2017

Gans menselijk geslacht

  • maart 10, 2017

Voor mijn zeldzame

  • januari 20, 2017

Als water en vuur

  • mei 5, 2016

Dans met de draak

  • april 10, 2016

Stille oceaan

  • december 1, 2015

Juist! Dat ben ik.

  • juli 23, 2015

Ik wil geen vrienden

  • april 5, 2015

Vermoeiend hart.

  • december 15, 2014

Viva! Ik faal.

  • mei 30, 2014

Fak!

  • januari 7, 2014

Een Dans van Reflecties

  • januari 2, 2014

H-eerlijk

  • december 11, 2013

Elvis van ’t ka…

  • juli 19, 2013

De laatste snik

  • juni 26, 2013

Ergens tussenin.

  • juni 24, 2013

De Ochtendboom

  • juni 18, 2013

Voor mijn Kind’ren

  • april 10, 2013

Materialistisch kwaad

  • november 6, 2012

Ga naar huis, lafaards.

  • oktober 13, 2012

Kind van glas

  • april 25, 2012

Mijn strijd is voorbij.

  • maart 18, 2012

Babylonisch Bloed

  • maart 15, 2012

Ook dat nog.

  • december 16, 2011

Waarom zou je huilen

  • december 16, 2011

Jaren

  • december 11, 2011

Heroine godverdomme

  • juni 23, 2011

Tip van het hart

  • juni 21, 2011

Zo tikt, tikte, de tijd.

  • juni 20, 2011

Het leven zoals het is

  • juni 20, 2011

Tot beneden geleden.

  • mei 31, 2011

My daddy is a cyberlover

  • maart 25, 2011

De lachende schurk

  • maart 23, 2011

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info