25 april 2025
Vaak Gelezen / Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzwVrijheid, Verzet en Oer kennis: Een Pad naar de WerkelijkheidWeeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van CreatieJadadda: Een Dadaïstische OntmoetingWat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in ZonnebekeVanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve VeerkrachtDe Starheid van Overtuigingen: Een Tijdloze KritiekDoorbreek de Isolatie: Cognitieve Inertie als Barrière voor Innovatie en GroeiMachiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het PlebsART-Galerie: Van Open Huis naar Bastion van Kunst en WaarheidSTATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNSTDe Politieke Stilstand en de Onzichtbare Verwaarlozing van OuderenDaDaDagboekske -De Kracht van Stilte en KunstDe Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!Een Verdediging van SubversieHAHA en een Hak op de HakkETakDe Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het ZelfEerlijkheid als Basis van Samenwerking in Onze OrganisatieMan Toch, ofte M/V/X/KweeniePURE DADALaat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgenScherven van MorgenFormele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische StaatEen Open Brief aan Mijn Gezin08 april 2003.De Slachting van het Groene HartHoop! LaMeLacHE -ANnOTaaT 2025AHDADADASTeEkSchRifT +Fabeltastisch! ART-VerkOOp DadAïsTheePorOmOke! F.IT?Meentienie! Tjah! -DADA Promo eh!DADADAGDADABOEKSKE” – Manifest van de ChaosDADADAGDADABOEKSKEPft en nog es, maar ook HAHA, DADAOver de schrijver, de zoektocht en het verstrijken van tijd…Gerookt en Wel: Het Raadsel van Absurditeit en BetekenisGerookt en WelDe Huurmuur vanaf heden tot 15/04/25Voilà: Een Persoonlijke Reflectie26 FEB. 2025 = DADA!Eerlijkheid ten opzichte van de natuurDaDa La Vista: Een Levensboom in Zonnebeke.Het Jaaroverzicht GedichtWederom Een Filosofisch VraagstukMijn NieuwjaarsbriefRaadsel van de Ontletterde Boom: Het Geestelijk Leed van Bureaucratische WortelsFout! Zonder Heerser. O’LaLaLa!!!Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van MachtVan Goddelijkheid tot Techneuten:Raadsel van de Ontletterde BoomZwartkaal AdemtZwartkaal: Een Wereld van Chaos en VrijheidDe Kosmische Dans van Chaos en Vrijheid:Banaal NonsensicaalSchrijven in het Parallelle Zelf: Een Verkenning van Chaos en IdentiteitDe Wanorde Van Mijn ZielMijmeringen over Vrije Wil, Anarchie, en de Flurk als Wetenschappelijke SpiegelVrije Wil en Kwaad: De Extatische ChaostheorieGeraag Langs de WaterkantFlurkastisch Epos van de Dolle NeusZunnebeke: Gedicht van Slyk en DadaGedicht voor het Plagiaat rasDe Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een VerkenningVerwelkte Bloemen van Herinnering VergetenPolitiek Manifest van een dromerKleurenzee van AnarchieVladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische PolitiekHet Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het SchrijvenDada Gaza: Een Schreeuw van PijnEen Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en ConflictDe Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en GevolgenEen Toekomst van Gelijkheid:De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische VerkenningDe Donkere Dans van Armoede en CriminaliteitNogmaals een Nieuw HoofdstukAnarchie: De Opstand van de VrijheidHet Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende WartaalEen Roep om Verandering: Kapitalisme en OnrechtDe Absurditeit van StaatsfalenGroeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in RuslandHet recht op geluk verkracht door bureaucratische ellendeDraaikolk van onrustFatanarchieAnarchistisch Bewustzijn: Een Neurowetenschappelijk PerspectiefToenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflictOpium Oorlogen: Een Geschiedenis van Westerse Expansie en Chinese Weerstand, en de Hedendaagse LessenEen Existentialistische Analyse van de Oorlog in OekraïneOpkomende Wereldwijde Conflicten: Een Tikkende TijdbomDe Duistere Neigingen van de Mens: Over Heerszucht en OnderdrukkingDe Kunst van Voorspelling: Analyse van het Anticiperen op Toekomstige GebeurtenissenOp zoek naar Waarheid: De Invloed van Sociale Conditionering op Ons GewetenDansje van Woorden: Een Ode aan de VerbeeldingDe Ambiguïteit van het Leven: Reflecties op Chaos en Verwondering in een Vreemde WereldDromen en Bedrogen WerkelijkhedenSterrenstof in het Niets: Een Absurde Dans van BetekenisloosheidDe Filosofische Overdenkingen van een Ongelukkige Patstelling: Reflecties op de Oorlog in OekraïneEen Filosofische Reflectie op een Verijdelde Aanslag op de KrimHet Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren DurfVelden van VernietigingFlakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt
ART- Langemarkstraat 6, 8980 Zonnebeke, W-Vl., België
25 april 2025
Vaak Gelezen / Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzwVrijheid, Verzet en Oer kennis: Een Pad naar de WerkelijkheidWeeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van CreatieJadadda: Een Dadaïstische OntmoetingWat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in ZonnebekeVanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve VeerkrachtDe Starheid van Overtuigingen: Een Tijdloze KritiekDoorbreek de Isolatie: Cognitieve Inertie als Barrière voor Innovatie en GroeiMachiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het PlebsART-Galerie: Van Open Huis naar Bastion van Kunst en WaarheidSTATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNSTDe Politieke Stilstand en de Onzichtbare Verwaarlozing van OuderenDaDaDagboekske -De Kracht van Stilte en KunstDe Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!Een Verdediging van SubversieHAHA en een Hak op de HakkETakDe Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het ZelfEerlijkheid als Basis van Samenwerking in Onze OrganisatieMan Toch, ofte M/V/X/KweeniePURE DADALaat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgenScherven van MorgenFormele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische StaatEen Open Brief aan Mijn Gezin08 april 2003.De Slachting van het Groene HartHoop! LaMeLacHE -ANnOTaaT 2025AHDADADASTeEkSchRifT +Fabeltastisch! ART-VerkOOp DadAïsTheePorOmOke! F.IT?Meentienie! Tjah! -DADA Promo eh!DADADAGDADABOEKSKE” – Manifest van de ChaosDADADAGDADABOEKSKEPft en nog es, maar ook HAHA, DADAOver de schrijver, de zoektocht en het verstrijken van tijd…Gerookt en Wel: Het Raadsel van Absurditeit en BetekenisGerookt en WelDe Huurmuur vanaf heden tot 15/04/25Voilà: Een Persoonlijke Reflectie26 FEB. 2025 = DADA!Eerlijkheid ten opzichte van de natuurDaDa La Vista: Een Levensboom in Zonnebeke.Het Jaaroverzicht GedichtWederom Een Filosofisch VraagstukMijn NieuwjaarsbriefRaadsel van de Ontletterde Boom: Het Geestelijk Leed van Bureaucratische WortelsFout! Zonder Heerser. O’LaLaLa!!!Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van MachtVan Goddelijkheid tot Techneuten:Raadsel van de Ontletterde BoomZwartkaal AdemtZwartkaal: Een Wereld van Chaos en VrijheidDe Kosmische Dans van Chaos en Vrijheid:Banaal NonsensicaalSchrijven in het Parallelle Zelf: Een Verkenning van Chaos en IdentiteitDe Wanorde Van Mijn ZielMijmeringen over Vrije Wil, Anarchie, en de Flurk als Wetenschappelijke SpiegelVrije Wil en Kwaad: De Extatische ChaostheorieGeraag Langs de WaterkantFlurkastisch Epos van de Dolle NeusZunnebeke: Gedicht van Slyk en DadaGedicht voor het Plagiaat rasDe Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een VerkenningVerwelkte Bloemen van Herinnering VergetenPolitiek Manifest van een dromerKleurenzee van AnarchieVladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische PolitiekHet Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het SchrijvenDada Gaza: Een Schreeuw van PijnEen Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en ConflictDe Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en GevolgenEen Toekomst van Gelijkheid:De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische VerkenningDe Donkere Dans van Armoede en CriminaliteitNogmaals een Nieuw HoofdstukAnarchie: De Opstand van de VrijheidHet Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende WartaalEen Roep om Verandering: Kapitalisme en OnrechtDe Absurditeit van StaatsfalenGroeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in RuslandHet recht op geluk verkracht door bureaucratische ellendeDraaikolk van onrustFatanarchieAnarchistisch Bewustzijn: Een Neurowetenschappelijk PerspectiefToenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflictOpium Oorlogen: Een Geschiedenis van Westerse Expansie en Chinese Weerstand, en de Hedendaagse LessenEen Existentialistische Analyse van de Oorlog in OekraïneOpkomende Wereldwijde Conflicten: Een Tikkende TijdbomDe Duistere Neigingen van de Mens: Over Heerszucht en OnderdrukkingDe Kunst van Voorspelling: Analyse van het Anticiperen op Toekomstige GebeurtenissenOp zoek naar Waarheid: De Invloed van Sociale Conditionering op Ons GewetenDansje van Woorden: Een Ode aan de VerbeeldingDe Ambiguïteit van het Leven: Reflecties op Chaos en Verwondering in een Vreemde WereldDromen en Bedrogen WerkelijkhedenSterrenstof in het Niets: Een Absurde Dans van BetekenisloosheidDe Filosofische Overdenkingen van een Ongelukkige Patstelling: Reflecties op de Oorlog in OekraïneEen Filosofische Reflectie op een Verijdelde Aanslag op de KrimHet Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren DurfVelden van VernietigingFlakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt
ART- Langemarkstraat 6, 8980 Zonnebeke, W-Vl., België
De Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?
De Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?

Een kritische analyse van het huidige politieke systeem, waarin politici vaak meer geïnteresseerd zijn in hun eigen macht en gewin dan in het werkelijke welzijn van de samenleving. Het stuk stelt dat de politiek gedomineerd wordt door gevestigde belangen, zoals vastgoedontwikkelaars en multinationals, die de behoeften van de burgers negeren. Dit creëert een maatschappij waarin de echte zorgen van de bevolking worden onderdrukt door een politiek die zichzelf in stand houdt door middel van manipulatie en zelfverrijking.

De auteur wijst erop dat echte verandering niet van de elite kan komen, omdat zij te veel gebonden zijn aan het systeem dat hen in stand houdt. In plaats daarvan is het de verantwoordelijkheid van de gemeenschap zelf om verandering teweeg te brengen. De nadruk ligt hierbij op het belang van solidariteit en samenwerking, waarbij het welzijn van de ander centraal staat in plaats van het persoonlijke gewin.

Politici die zich presenteren als voorvechters van sociale rechtvaardigheid, maar in werkelijkheid uit zijn op macht en bezit, worden scherp bekritiseerd. De oplossing ligt in een fundamentele verschuiving van waarden, waarbij de gemeenschap de leiding neemt en zich niet laat misleiden door valse beloften van de gevestigde orde. Het stuk pleit voor een samenleving waarin wederzijdse zorg, gemeenschapszin en gezamenlijke verantwoordelijkheid centraal staan, en waar de politiek niet langer een middel is voor persoonlijke verrijking.

Lees Meer

Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!
Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!

Beste Burgers,

Dit manifest vormt een vurige oproep tot verzet tegen een staat die jongeren, arbeiders en gewone burgers systematisch als pionnen in een economisch en militair spel inzet. Het betoog stelt dat de overheid, in nauwe samenwerking met de elite, de jeugd verleidt met de illusie van een ‘vrijwillige’ dienstplicht, terwijl dit in werkelijkheid neerkomt op een gedwongen en commercieel gemotiveerde exploitatie. De tekst bekritiseert de toenemende militarisering en de groeiende afhankelijkheid van externe geopolitieke machten, waarbij België als satellietstaat fungeert voor de bredere militaire agenda van de NAVO en trans-Atlantische belangen. Historische misstanden, zoals de gruweldaden van Leopold II in Congo, worden als voorbeeld aangehaald van een langdurige traditie van onmenselijke onderdrukking en uitbuiting. Het manifest benadrukt dat deze patronen niet louter van het verleden zijn, maar zich in de hedendaagse politieke en economische structuren manifesteren. In dit kader wordt de elite, vertegenwoordigd door figuren als Theo Francken, afgeschilderd als een verlengstuk van een corrupte machtscultuur, die de jeugd tot marionetten wil maken voor hun eigen gewin. Mijn taak is het om deze boodschap via elk mogelijk kanaal kenbaar te maken, zodat een breed publiek bewust wordt van de onrechtvaardigheden en de noodzaak van een alternatief, gebaseerd op solidariteit en vrijheid. Dit oproep tot actie beoogt een maatschappelijk debat te ontketenen dat leidt tot het afbreken van de hegemonie van de gevestigde orde en het creëren van een toekomst waarin menselijke waardigheid en autonomie centraal staan.

Het is mijn vaste taak om deze boodschap via elk kanaal bekend te maken.

Lees Meer

Een Verdediging van Subversie
Een Verdediging van Subversie

Dit werk benadrukt de rol van subversie als een krachtige vorm van verzet tegen de gevestigde normen, autoriteit en maatschappelijke structuren. Subversie wordt gepresenteerd als een daad die de fundamenten van heersende ideologieën uitdaagt, of het nu gaat om religie, politiek of kunst. De kunst wordt niet gezien als een zoektocht naar erkenning, maar als een noodzakelijke expressie van autonomie en creativiteit die zich verzet tegen de onderdrukkende krachten in de samenleving.

Er wordt ingegaan op de manipulatie van religieuze en culturele normen, waarbij bijvoorbeeld de Bhagavad Gita wordt besproken en de manier waarop religieuze en politieke machten deze tekst vaak verdraaien. Dit levert kritiek op de rol van kerken en religieuze instellingen als machtsinstrumenten, die vaak de essentie van het geloof aanpassen om hun invloed te behouden. Subversie wordt in dit geval gepresenteerd als een oproep om terug te keren naar de ware betekenis van geloof, los van dogma’s.

Daarnaast wordt het belang van zelfkennis en persoonlijke strijd aangekaart. De auteur reflecteert op de dagelijkse innerlijke strijd die hij ervaart als chronisch pijnpatiënt, een thema dat eveneens in de Bhagavad Gita wordt aangesneden. De kunst fungeert als een manifestatie van deze persoonlijke strijd, waarbij het niet om medelijden gaat, maar om een authentieke expressie van de wil om door te gaan, ondanks fysieke beperkingen.

In het digitale tijdperk wordt het internet gepositioneerd als een platform voor subversie, waarbij het digitale medium wordt gezien als een krachtig middel van verzet tegen gevestigde media, politiek en de commerciële kunstwereld. Kunst wordt gezien als een manier om onderdrukte waarheden te onderzoeken en de heersende verwachtingen te doorbreken. Het digitale platform biedt de vrijheid van expressie, waardoor het werk met een breder publiek kan worden gedeeld zonder de censuur van traditionele instituties.

Subversie wordt gepresenteerd als een middel van bevrijding, niet door destructie, maar door het doorbreken van mentale en maatschappelijke grenzen die de vrijheid van individuen beperken. Kunst, in haar meest radicale vorm, is een kracht die mensen uitdaagt om buiten de gebaande paden te denken en te handelen. Het roept op tot vrijheid – de vrijheid om te zijn wie men werkelijk is, ongeacht de sociale beperkingen die opgelegd worden.

Het werk sluit af met de metaforische ‘genadeslag’ van woordkunst, als een subversieve daad die de heersende denkwijzen uitdaagt en ruimte maakt voor een nieuwe werkelijkheid. Waar waarheid niet langer als een vast bezit wordt beschouwd, maar als een dynamisch begrip. De schreeuw van de woordkunst wordt gepresenteerd als de laatste adem van verzet tegen de gevestigde orde, die de muren van traditie en norm doorbreekt en de weg vrijmaakt voor een transformatie van denken en zijn.

Lees Meer

HAHA en een Hak op de HakkETak
HAHA en een Hak op de HakkETak

Mijn excuses voor de beknoptheid. “HAHA Hak op de HakkETak” is een werk dat de absurditeit van sociale structuren onderzoekt en de rol van eerlijkheid in organisaties reflecteert. Het gebruik van dadaïstische technieken benadrukt de tegenstrijdigheden in onze samenleving en stelt kritische vragen over macht en samenwerking. Vanuit een menswetenschappelijk perspectief stelt het werk de lezer wel in staat om na te denken over hoe persoonlijke authenticiteit zich verhoudt tot maatschappelijke verwachtingen en hoe waarheden in sociale systemen worden gevormd en gemanipuleerd.

In een kritische reflectie over de huidige staat van de Kerk van Zonnebeke en de bredere maatschappelijke context, wordt de rol van gevestigde structuren in vraag gesteld. De kerk, die ooit een symbool was van gemeenschap en traditie, wordt gezien als een overblijfsel van dogma’s en controle, die nu vooral kosten met zich meebrengt zonder waarde toe te voegen. Het argument wordt geponeerd dat, in plaats van belastinggeld in de restauratie van deze ‘ruïne’ te pompen, er behoefte is aan een herwaardering van wat werkelijk van betekenis is voor de gemeenschap.

In de bredere politieke context wordt het idee van verzet tegen starre systemen belicht, met een nadruk op anarchisme en dadaïsme. Het anarchistische perspectief benadrukt de noodzaak voor horizontale samenwerking en het doorbreken van hiërarchieën, terwijl het dadaïstische standpunt stelt dat de absurditeit van onze tijd ruimte moet geven aan nieuwe vormen van expressie. Samen bieden deze visies een oproep tot verandering, niet door het redden van verouderde structuren, maar door iets nieuws te creëren dat zichzelf staande houdt.

De gevestigde reacties op deze oproep tot vernieuwing worden echter snel afgedaan als louter bureaucratisch en conservatief. De kerk, volgens de Kerkfabriek en lokale politiek, wordt nog steeds beschouwd als erfgoed, ondanks dat het weinig functie meer vervult voor de gemeenschap. Dit duidt op een bredere passiviteit in de samenleving, waar mensen zich vaak niet geroepen voelen om zich tegen de gevestigde orde te verzetten. De vraag wordt gesteld of het nog wel de moeite is om een bevolking te helpen die zich zo weinig beweegt, en of het wellicht tijd is om verder te kijken dan wat er nu is en een radicaal andere toekomst te omarmen.

De tekst sluit af met een krachtige oproep om niet langer vast te houden aan verouderde structuren, zoals de kerk, en in plaats daarvan te bouwen aan iets nieuws, een revolutie die zich niet baseert op het behouden van wat was, maar op het creëren van wat kan zijn.

Lees Meer

De Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het Zelf
De Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het Zelf

De vraag “Ben ik?” is eenvoudig in formulering, maar raakt de essentie van ons bestaan, onze identiteit en zelfbewustzijn. De voortdurende veranderingen in ons lichaam, onze gedachten en de wereld om ons heen maken het moeilijk om te zeggen dat ons ‘zelf’ ooit vaststaat. Ons ‘zelf’ is geen statisch gegeven, maar een dynamisch proces van voortdurende transformatie, beïnvloed door onze ervaringen en interacties met de wereld. De zoektocht naar een ‘verloren zelf’ suggereert dat ons ‘zelf’ niet vastligt, maar juist steeds in beweging is.

In plaats van te zoeken naar een origineel of onveranderlijk zelf, zou ons ‘zelf’ kunnen worden gezien als een verhaal dat zich constant herschrijft. Elke ervaring en elk moment draagt bij aan wie we zijn, maar tegelijkertijd is niets van wat we waren definitief vastgelegd. In plaats van op zoek te gaan naar een verloren identiteit, kunnen we het proces van ‘worden’ omarmen als het eigenlijke wezen van ons bestaan. De vraag “Ben ik?” wordt dan niet slechts een zoektocht naar een vaststaand antwoord, maar een uitnodiging om deel te nemen aan het proces van worden, waarbij we onszelf in al zijn veranderlijkheid omarmen.

De relatie tussen denken en zijn is complex. Denken is niet alleen een reflectie van de werkelijkheid, maar creëert ons zelfbeeld. Het bewustzijn en denken zijn onlosmakelijk verbonden met de wereld. Descartes’ uitspraak “Cogito, ergo sum” stelt dat denken de basis van ons bestaan is, maar denken is vaak gekleurd door eerdere ervaringen en overtuigingen, en kan nooit de essentie van ons diepste ‘zijn’ vastleggen. Ons wezen ligt vaak buiten het denken om en wordt beter ervaren door los te komen van de dwang van onze gedachten.

De zoektocht naar het ‘verloren zelf’ kan worden opgevat als een herinnering van wat al was, een terugkeer naar een authentieke ervaring van ‘zijn’. Het ‘verloren zelf’ is wellicht nooit echt verloren, maar verborgen achter de lagen van gedachten en overtuigingen. In plaats van deze complexiteit te ontleden, kunnen we leren accepteren dat eenvoud gevonden kan worden in het omarmen van de complexiteit zelf.

In de stilte, buiten de grenzen van het denken, zou ons ‘zijn’ zich kunnen tonen als een open, veranderlijk proces, dat voorbijgaat aan elke definitie die we eraan geven.

Lees Meer

Man Toch, ofte M/V/X/Kweenie
Man Toch, ofte M/V/X/Kweenie

Jean-Pascal Salomez’s tekst is een speelse en chaotische uitdrukking van dadaïstisch denken, waarin hij de grenzen van taal en betekenis verlegt. Het stuk speelt met de herhaling van ideeën en de afwezigheid van logica, wat typerend is voor de dadaïstische beweging. Het is een soort manifest waarin de kunst van het chaos en de vrijheid centraal staat. Salomez weerspiegelt zijn eigen filosofie: kunst is geen zoektocht naar betekenis, maar een ervaring die de grenzen van de verbeelding en structuur verstoort. Hij spreekt van de levensboom als symbool voor cyclussen van waarheid en waan, en benadrukt dat wat vandaag wordt gedacht, morgen alweer wordt ontkend.

De tekst biedt een uitnodiging om deze chaos te omarmen, zonder de behoefte om alles te begrijpen. Het is een reflectie op de anarchistische en creatieve kracht van kunst, en een oproep om vastgeroeste denkpatronen los te laten. Het is niet bedoeld als een verslag of een uitbarsting van gedachten, maar als een spel van klanken, woorden, en betekenissen die zich aan de grillen van de geest onderwerpen. Salomez zet hiermee de toon voor een nieuwe benadering van kunst, communicatie, en denken: een wereld zonder grenzen, waar creatie en anarchie hand in hand gaan.

Lees Meer

Laat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgen
Laat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgen

Schrijven. De wereld liet geen andere keuze. Niet uit zwakte, maar uit noodzaak. Niet uit overgave, maar uit de keiharde confrontatie met een realiteit die mij voortdurend probeerde te breken.

Mijn pad is er een van strijd—niet alleen tegen fysieke pijn, maar tegen een samenleving die betekenis uitholt, waarheid vervormt en rechtvaardigheid inruilt voor conformisme. Echte vrijheid ligt niet in meegaan met een systeem dat mij als overbodig ziet, maar in het forceren van mijn eigen weg, tegen alle weerstand in.

Pijn, beperkingen en ontberingen hebben mij niet klein gekregen, maar gevormd. Ik heb mezelf herschapen—niet als slachtoffer, maar als vechter. Mijn wapens zijn woorden en kunst, denken en doen, weigeren te zwijgen waar anderen de leugen als norm hanteren.

Ik ben hier omdat ik weiger te buigen. Mijn stem is geen echo, maar een oerkreet die trilt in de fundamenten van een wereld die liever niet luistert. En dus spreek ik. En dus schrijf ik. En dus besta ik—ondanks alles.

Lees Meer

Formele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische Staat
Formele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische Staat

Uitnodiging tot dialoog en actie

Deze tekst is geen eindpunt, maar een begin. Een aanklacht tegen het falende westerse bestel en de Belgische staat, voortkomend uit persoonlijke ervaring en maatschappelijke observatie. Dit is een oproep aan iedereen die zich herkent in de realiteit van institutioneel onrecht, sociale afbraak en een elite die zich verschuilt achter bureaucratie.

Dit document wordt gepubliceerd als een bewerkconcept—een levend manifest waarin ideeën kunnen rijpen en gedeeld worden. Voel je vrij om het te lezen, te bekritiseren, aan te vullen en te versterken. We zoeken geen klagende toeschouwers, maar denkers en doeners. Mensen die begrijpen dat echte verandering begint met het benoemen van de realiteit en de moed om een nieuw pad te banen.

Wil je meewerken, meedenken of je eigen ervaringen delen? Jouw stem en inzichten zijn welkom. Samen kunnen we een nieuw verhaal schrijven.

ARTvzw@outlook.com

Lees Meer

08 april 2003.
08 april 2003.

Ik heb ervoor gekozen om geen interactie met mijn lezers aan te gaan. Lang geleden al. Reacties staan uit. Niet omdat ik geen dialoog wil, maar omdat sommige mensenreacties te pijnlijk zijn. Mijn woorden zijn geen uitnodiging tot discussie, maar een weerspiegeling van mijn beleving.

—

Tussen Staal en Woorden

Op 8 april 2003 sloot een stalen greep zich rond mijn bestaan. Eén moment, een schip, een touw – en een lot dat zich onverbiddelijk voltrok. Mijn benen braken zoals vertrouwen breekt in een machine die weigert te luisteren. De Bjarne V. was geen schip, maar een metgezel op een reis die abrupt eindigde.

Wat volgde, was pijn. Niet alleen fysiek, in een lichaam dat schreeuwde, maar ook mentaal, in een geest die al eerder breuken had gekend. De dood van mijn ouders, de sluimerende eenzaamheid – het waren slechts andere golven in een zee die geen rust kent.

Ik leerde leven tussen pijn en taal. Woorden werden touwen die mij overeind hielden, kunst een balsem voor zenuwen die nooit zwijgen. Mijn benen laten mij soms in de steek, maar mijn pen niet. Schrijven werd mijn ademhaling, een manier om verder te reiken dan mijn lichaam toelaat.

Pijn nestelt zich als een parasiet, weigert los te laten. De wetenschap noemt het nociplastische pijn, ik noem het een verstekeling aan boord. Toch blijf ik sturen. Ik bepaal de koers, zelfs als de zee ruw is.

Eenzaamheid dreigt, maar biedt ook ruimte. Een plek waar woorden groeien, waar pijn betekenis krijgt. Ik ben een maker, een vertaler van leed naar inzicht. Niet om te verdwijnen in het donker, maar om, ondanks alles, vuur brandend te houden. Want zolang ik schrijf, beweeg ik.

Lees Meer

De Slachting van het Groene Hart
De Slachting van het Groene Hart

De natuur in Zonnebeke ondergaat een stille maar genadeloze transformatie. Wat ooit een vrij groeiend landschap was, wordt nu systematisch beheerd, gesnoeid en gekapt onder het mom van vooruitgang. Bomen verdwijnen, struiken worden vermalen en hele stukken groen worden gereduceerd tot handelswaar – aarde in plastic zakjes, bestemd voor de consument, maar zonder blijvende vruchtbaarheid tenzij chemisch bijgestuurd.

Deze cyclus van vernietiging herhaalt zich keer op keer, een proces dat sterk doet denken aan hoe machtssystemen in het verleden groepen en ideeën onderdrukten. Net zoals volkeren eerst ontmenselijkt werden voordat ze uitgeroeid werden, zo wordt de natuur vandaag herleid tot een product, beheerst, gecontroleerd en uiteindelijk vernietigd.

Maar de natuur is geen eigendom, geen grondstof die eindeloos kan worden uitgebuit zonder gevolgen. Dit is geen beheer – dit is een ecologische slachting. Wanneer zelfs de bomen het zwijgen wordt opgelegd, wat blijft er dan nog over van onze verbondenheid met het land?

Het is tijd om in te grijpen, om te spreken namens datgene wat zelf geen stem heeft. Om de fluistering van de bladeren en de schreeuw van omgezaagde bomen te vertalen naar een stem die wél gehoord wordt. En misschien – heel binnenkort – zal die stem luider klinken dan ooit. Hou de golven in de gaten, want ART- komt tot leven. Niet alleen in woord en kunst, maar ook daar waar beelden spreken en echo’s van vrijheid niet langer genegeerd kunnen worden.🚨🔴

Lees Meer

Genoeg te zien van Jean Pascal Salomez

KKK

  • december 31, 2023
KKK

Triptiek Doornik

  • december 8, 2023
Triptiek Doornik

Kortrijk / Boezinge

  • april 26, 2023
Kortrijk / Boezinge

Fotografie te Zonnebeke

  • april 3, 2023
Fotografie te Zonnebeke

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info