Stille oceaan
Nieuw Calédoniehart van de Stille Oceaanblauwschakeringen, schoonheid, water en zandgesust door zachte passaatwindenschuivend begrip Als ik de dagen telmet schelpen in mijn handals een baken op het strand De oceaan…
Lees MeerNieuw Calédoniehart van de Stille Oceaanblauwschakeringen, schoonheid, water en zandgesust door zachte passaatwindenschuivend begrip Als ik de dagen telmet schelpen in mijn handals een baken op het strand De oceaan…
Lees MeerIn een wereld waar gevogelde goden als roofvogels boven de chaos zweven, tekent het leven diepgaande littekens van lijden. De vermeende rechtvaardigheid van oorlogen, gevoerd in hun naam, stuwt wereldwijde wapenverkopen naar nieuwe hoogten. Temidden van democratische pretenties blijven we blind voor onrecht, zowel hier als elders. Als samenleving gedragen we ons als dwaze pubers, onze egoïstische waarden opleggend aan de wereld, en we verliezen onze morele integriteit in de obsessie met economische groei. Het resultaat is een wereld van geestelijke armoede, waar egoïsme triomfeert en medemenselijkheid onderdrukt wordt.
In een wereld van toenemend wantrouwen leren onze kinderen niet alleen hun voordeursloten te ontgrendelen, maar worden ze ook geconfronteerd met angstaanjagende YouTube-video’s. Tenzij we handelen, zijn we allemaal verloren, inclusief de toekomstige generaties. Een revolutie tegen onrecht en onderdrukking is broodnodig, waarbij de roep om waardigheid voor elk individu wereldwijd centraal staat. Deze revolutie vereist moedige sociale burgers die bereid zijn offers te brengen en hun overheden onder druk te zetten voor verandering. Als we gezamenlijk optreden en verantwoording eisen, kan deze revolutie beginnen, absurd maar vol ware idealen.
Lees MeerRoeselare Een stad in een constante ontwikkeling. De modernisatie heeft altijd hoogtij gevierd in deze winkelstad. Een stad met veel verschillen en culturen welke regelmatig van zich laat horen op…
IHet gedicht van Jean Pascal Salomez is geschreven in een taal die hij liefheeft en die steeds meer in de verdrukking lijkt te komen in het digitale tijdperk van hapklare schrijfseltjes. Hij bekritiseert het feit dat vrienden heimwee hebben naar iemand die het woord “epigoon” kent en dat jonge mensen zich afvragen of hij niet te veel koketteert met moeilijke woorden. Hij volgt de discussie over het taalgebruik op de voet, maar wil geen taalpurist worden. Het gedicht heeft een absurdistische en dadaïstische inslag en is een kritische reflectie op de normen en waarden van de huidige maatschappij.
Lees MeerDit gedicht beschrijft de gevoelens van de dichter ten opzichte van vriendschap en sociale interacties. De dichter voelt zich benauwd en beklemmend door de verwachtingen van vrienden en vindt het moeilijk om zich open te stellen voor anderen. De dichter erkent zijn hooggevoeligheid en hoe deze subtiele informatie, vaak negatief, zijn onderbewustzijn bezighoudt. Het gedicht geeft een introspectieve kijk op de persoonlijke uitdagingen van de dichter in zijn relaties met anderen.
Lees MeerEen verteller vertelt over zijn ontmoeting met het crapuul van Kusmekloteland, een groep mensen die bekend staan om hun vreemde en onvoorspelbare gedrag. Terwijl hij zich probeert te distantiëren van hun wereld, wordt hij toch betoverd door hun aanwezigheid en vraagt hij zich af of hij ooit weer zal terugkeren naar hun surrealistische wereld.
Vanuit het dadaïstische filosofische perspectief zou de tekst kunnen worden gezien als een satirische uitdrukking van de absurditeit van de menselijke psyche. De beschrijving van de crapulekes als jaloers en voyeuristisch, en hun diefstal van lolly’s van vrouwen die zichzelf plezierden, kan worden gezien als een kritiek op de hypocriete en oppervlakkige aard van de menselijke verlangens en de manier waarop deze verlangens soms worden onderdrukt of juist worden geuit op ongepaste manieren.
Daarnaast kan de tekst ook worden gezien als een uitdrukking van het dadaïstische idee dat de wereld een chaotische en absurde plaats is, waarin conventionele normen en waarden worden uitgedaagd en ondermijnd. Het feit dat de crapulekes zichzelf beschouwen als “crapulesk crapuul” en zich bezighouden met het stelen van fietsen van politiecommissarissen en lolly’s van vrouwen, kan worden gezien als een parodie op de gevestigde machtsstructuren en sociale normen die de samenleving beheersen.
Kortom, de tekst kan worden gezien als een dadaïstische uiting van de menselijke psyche en de absurditeit van de wereld waarin we leven.
Lees MeerBray-Dunes est une commune française, sous-préfecture du département du Nord-Pas-de-Calais-Picardie. Elle a la particularité d’être la commune la plus au nord de la France, outre-mer inclus
Dit gedicht van Jean Pascal Salomez is een persoonlijke reflectie over de rol van vaders in het leven en hoe ze soms over het hoofd worden gezien. Het begint met het vermelden van Venus van Pescara en groeit met liefde. Het doel van jaren was kwetsbaar en het was soms moeilijk, maar toch werd er rust gevonden in de familie. Er wordt gesproken over het ouder worden van de vader, maar zijn accent en handen spreken nog steeds echt. Het gedicht eindigt met een vraag aan zijn vader over wat er zou gebeuren als hij er niet meer was.
Lees MeerDeze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies. Meer info