Jean-Pascal Salomez

KKK

Triptiek Doornik

Onderweg naar overal

De oude Leie

Verhaal in foto’s

Tynecot

Sunflower

De Schrijver

Kunstkerk Bossuit

Spreken Vogel

Zonnebeke

Gent nog een keer

Chaos

Wood abstraction

Distortions

Ghost warrior

Maks / Donovan

Tree

Vuur

Ephro

Flowers

Masks

Things

Trains

Architecture

Gotcha

Brussel

Elvis van ’t ka…

In het gefluister van sommige roddels slaak ik een gil, Maar breken, dat lukt niet, ondanks woede en verdriet. Wij weten hoe het zit, een mens zonder pit. Het lied…

Lees Meer

De laatste snik

In dit gedicht wordt de pijnlijke realiteit beschreven van hoe de persoon in kwestie alles wordt ontnomen, inclusief hun naam, stem en tranen. Ondanks dat ze willen stoppen met denken aan hun verdriet, worden ze toch opgejaagd door sensatiezoekers die hen willen uitbuiten voor hun eigen doeleinden. De laatste zin van het gedicht suggereert dat de persoon in kwestie zichzelf gebroken voelt en geen hoop meer heeft. De titel “Geen Genade voor Verdriet” benadrukt het harde en meedogenloze karakter van de wereld waarin we leven, waarin het verdriet van anderen vaak wordt genegeerd en uitgebuit.

Lees Meer

Ergens tussenin.

Het gedicht beschrijft de onzekerheid van het leven en de vraag wat er met ons zal gebeuren in de toekomst. Het suggereert dat we misschien slechts een klein fragment zijn van een groter universum dat geen zin of reden lijkt te hebben. Het gedicht speelt met de ideeën van absurditeit en het lot en beschrijft hoe we kunnen worden gezien als een grap in het grotere kosmische geheel. Het gedicht lijkt te suggereren dat het leven misschien geen logica heeft en dat we gewoon moeten accepteren wat er gebeurt.

Lees Meer

De Ochtendboom

**Samenvatting**

Het gedicht “De Ochtendboom” schildert een beeld van de natuur als stille, eeuwige toeschouwer van menselijke verlangens en herinneringen. De boom, symbolisch en majestueus, staat stevig geworteld als een wachter die in de ochtend de wereld begroet. Zijn takken zijn als heraldische wapenschilden, symbool van kracht en sereniteit in een chaotische wereld. De papavers, felrood tegen het vlakke Vlaamse land, roepen herinneringen op aan zowel schoonheid als vergankelijkheid, misschien zelfs aan de offers en dromen van het verleden. Ze staan daar als stille getuigen, hun kleur een visuele echo van vergeten idealen en koninklijke dromen.

Het gedicht brengt ook het thema van vergankelijkheid naar voren. De dauw verdampt zonder een spoor achter te laten, net zoals herinneringen en stemmen met de tijd vervagen, ondanks de diepe verlangens en emoties die ooit wortel schoten in de ziel. De boom daarentegen blijft onaangedaan door het voorbijgaan van mensen en gebeurtenissen, als een symbool van continuïteit en stilte.

Deze beelden roepen reflecties op over het menselijke streven en het contrast met de onveranderlijke natuur. De ochtendboom staat als een onverstoorbare metgezel van de tijd, die in zijn eenvoud een goede morgen wenst aan de voorbijgaande stervelingen. Het gedicht geeft een contemplatieve kijk op het leven, waarin kleine details uit de natuur ons herinneren aan de grootsheid van het bestaan en de rust die gevonden kan worden in een wereld die ons vaak haastig en vluchtig voorkomt.

Over weglopers

De tekst beschrijft de mogelijke oorzaken van het ontvrienden op sociale media, en specifiek op Facebook. Volgens de auteur kan het ontvrienden een teken zijn van een narcistische persoonlijkheidsstoornis. Mensen met deze stoornis hebben een overdreven gevoel van eigenwaarde, willen bewonderd worden en hebben een laag inlevingsvermogen. Op de korte termijn kunnen ze charmant en interessant overkomen, maar op de lange termijn kunnen ze veeleisend en gevoelig voor kritiek worden.

De auteur suggereert ook dat mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis kwetsbaar kunnen zijn en gemakkelijk gekrenkt kunnen worden. Dit kan leiden tot negatieve uitvallen en het zoeken naar bevestiging elders.

Over het algemeen kan deze tekst worden gezien als een waarschuwing voor mensen om alert te zijn op de tekenen van narcisme bij hun vrienden en sociale media-contacten. Het is echter belangrijk om op te merken dat niet iedereen die ontvriendt of gevoelig is voor kritiek, een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft. Het is daarom belangrijk om voorzichtig te zijn bij het trekken van dergelijke conclusies en om in plaats daarvan open te staan voor gesprekken en dialoog.

Lees Meer

Voor mijn Kind’ren

Jaren zijn nu reeds voorbij Spijt? Ja, natuurlijk, weleensvoor al wat mis, voor al wat fout is gegaan‘k Heb soms weleens iemand pijn gedaanmaar, dat was nooit mijn bedoeling Ik…

Lees Meer

Meer dan 100 Gedichten van Jean Pascal Salomez

De Wanorde Van Mijn Ziel

  • november 1, 2024

Geraag Langs de Waterkant

  • september 28, 2024

Kleurenzee van Anarchie

  • juni 18, 2024

Draaikolk van onrust

  • maart 27, 2024

Fatanarchie

  • maart 14, 2024

Velden van Vernietiging

  • februari 3, 2024

Echo’s van Verbittering

  • februari 1, 2024

In de Schaduwen van Ideeën

  • januari 3, 2024

Het jaaroverzicht gedicht

  • december 31, 2023

Flurkende Schurken

  • december 29, 2023

Schaduwen van de Ziel

  • december 15, 2023

Dwaze Dans van Herinneringen

  • december 3, 2023

Lachende Echo’s van Vrijheid

  • november 24, 2023

Betekenisloze Hoop

  • november 10, 2023

Een verlicht pad

  • oktober 25, 2023

De Dans van Strijd en Vrede

  • oktober 13, 2023

Over Koetjes en kalfjes

  • september 1, 2023

Zzzzzzzzzz…

  • juni 2, 2023

Chaos en onzekerheid

  • maart 15, 2023

Evy, de spiegel van mijn ziel.

  • februari 24, 2023

Dansend in het absurde

  • juli 12, 2022

Als een afgedankte lappenpop

  • december 7, 2019

Als ik zou kunnen dromen

  • januari 13, 2019

Punt, komma, uit!

  • december 23, 2018

Liefste

  • december 23, 2018

Iedere klank beschuldigt

  • augustus 15, 2018

Vlucht

  • juli 11, 2018

De Groteske Vertoning

  • april 10, 2018

Wie de duivel aait

  • september 12, 2017

De wraak van de clown

  • mei 11, 2017

Leven met de waarheid

  • april 14, 2017

Werkelijk alles

  • april 13, 2017

Lig stil, beweeg niet

  • april 8, 2017

Grote ogen van opwinding

  • april 8, 2017

Straks, dan ben ik vrij

  • april 8, 2017

Onvoorwaardelijke liefde

  • april 1, 2017

Band met de dood

  • maart 12, 2017

Gans menselijk geslacht

  • maart 10, 2017

Voor mijn zeldzame

  • januari 20, 2017

Als water en vuur

  • mei 5, 2016

Dans met de draak

  • april 10, 2016

Stille oceaan

  • december 1, 2015

Juist! Dat ben ik.

  • juli 23, 2015

Ik wil geen vrienden

  • april 5, 2015

Vermoeiend hart.

  • december 15, 2014

Viva! Ik faal.

  • mei 30, 2014

Fak!

  • januari 7, 2014

Een Dans van Reflecties

  • januari 2, 2014

H-eerlijk

  • december 11, 2013

Elvis van ’t ka…

  • juli 19, 2013

De laatste snik

  • juni 26, 2013

Ergens tussenin.

  • juni 24, 2013

De Ochtendboom

  • juni 18, 2013

Voor mijn Kind’ren

  • april 10, 2013

Materialistisch kwaad

  • november 6, 2012

Ga naar huis, lafaards.

  • oktober 13, 2012

Kind van glas

  • april 25, 2012

Mijn strijd is voorbij.

  • maart 18, 2012

Babylonisch Bloed

  • maart 15, 2012

Ook dat nog.

  • december 16, 2011

Waarom zou je huilen

  • december 16, 2011

Jaren

  • december 11, 2011

Heroine godverdomme

  • juni 23, 2011

Tip van het hart

  • juni 21, 2011

Zo tikt, tikte, de tijd.

  • juni 20, 2011

Het leven zoals het is

  • juni 20, 2011

Tot beneden geleden.

  • mei 31, 2011

My daddy is a cyberlover

  • maart 25, 2011

De lachende schurk

  • maart 23, 2011

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info