• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Wetenschap en overtuiging
• juni 6, 2024
• 10 minutes Read

De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische Verkenning

Het schrijven over niks was een uitdagende en introspectieve ervaring. Het begon als een experiment in het verkennen van de conceptuele grenzen van betekenis en inhoud binnen een verhaal. Vanaf het allereerste begin was mijn intentie om niet alleen de leegte te beschrijven, maar om de leegte zelf te laten spreken.

In mijn schrijfsels over niks heb ik bewust afgezien van traditionele elementen zoals personages, plotontwikkeling of zelfs maar een duidelijk beginpunt. Dit was geen oefening in minimalisme of abstractie, maar eerder een poging om de essentie van het niets te vatten – een uitdaging om te zien wat er overblijft als alle bekende structuren van verhalen worden weggenomen.

Terwijl ik voortging met schrijven, merkte ik hoe moeilijk het was om vast te houden aan een dergelijk concept zonder terug te vallen op gebruikelijke verhalende patronen. De voortdurende leegte bracht me tot een diepere reflectie over de aard van betekenis in creatieve expressie. Het verhaal evolueerde niet in de traditionele zin van het woord; het veranderde eerder in een meditatie over het contrast tussen betekenisvolle inhoud en de lege ruimte.

Bij het reflecteren op mijn schrijfsels over niks besef ik nu dat dit niet alleen een literaire oefening was, maar ook een filosofische verkenning van de grenzen van menselijke creativiteit. Het daagde me uit om te denken buiten de gevestigde kaders en om te experimenteren met nieuwe vormen van expressie die de conventionele verwachtingen overstijgen.

In essentie waren mijn schrijfsels over niks een uitnodiging aan mezelf – en aan de lezer – om na te denken over wat er gebeurt als we de verhalen wegnemen die ons definiëren. Het was een zoektocht naar de diepere betekenis van leegte en stilte in een wereld die voortdurend verlangt naar betekenis en verhalen.

• Jean-Pascal Salomez
• criminaliteit
• juni 1, 2024
• 2 minutes Read

De Donkere Dans van Armoede en Criminaliteit

In het gedicht, de schrijnende realiteit van individuen die gevangen zitten in de vicieuze cirkel van armoede en criminaliteit. Het beschrijft de verstikkende omgeving waarin zij leven, gekenmerkt door uitzichtloosheid, honger en verlies van hoop. Ondanks hun verlangen naar een beter leven, worden ze gedreven tot criminele daden als een laatste poging tot overleving in een samenleving die hen vergeten lijkt te zijn. Het gedicht werpt een kritische blik op de structurele ongelijkheden die deze situatie voeden en vraagt ​​zich af wie verantwoordelijk is voor het doorbreken van deze cyclus van ellende. Met krachtige beelden en metaforen onderstreept het gedicht de noodzaak van empathie, begrip en collectieve actie om de diepgewortelde problemen van armoede en criminaliteit aan te pakken.

• Jean-Pascal Salomez
• Leana
• Scheepvaart
• mei 28, 2024
• 4 minutes Read

Nogmaals een Nieuw Hoofdstuk

Mijn boot ligt stil en verlaten in de jachthaven van Ieper, een herinnering aan vervlogen tijden van avontuur. Nu draait mijn wereld om mijn dochter Leana, die mijn volledige aandacht krijgt. Het vaderschap heeft mijn passie voor varen vervangen. Elke keer dat ik naar de jachthaven ga, zie ik mijn boot liggen, een symbool van wat was en wat ik heb gewonnen. In de tussentijd vind ik vreugde in het schrijven over mijn ervaringen en in het zien van Leana opgroeien. Het leven is veranderd, maar goed. Varen zal altijd een deel van mij blijven, een belofte voor de toekomst, terwijl ik nu het vaderschap omarm als mijn nieuwe avontuur.

Het gedicht benadrukt de waarde van persoonlijke verhalen. Het beschrijft hoe schrijven helpt bij zelfontdekking en emotionele heling. Verhalen verbinden mensen, bewaren geschiedenis en cultuur, en verrijken het onderwijs. Schrijven wordt geprezen als een creatieve uitlaatklep en een middel om maatschappelijke verandering te stimuleren. Het gedicht moedigt aan om te blijven schrijven, omdat verhalen een krachtige impact hebben op zowel de schrijver als de lezer.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• mei 5, 2024
• 3 minutes Read

Anarchie: De Opstand van de Vrijheid

het verhaal van een wereld waarin de gevestigde orde is ingestort onder de druk van hebzucht en onderdrukking. In de nasleep van de grote omwenteling komen anarchisten samen om te bouwen aan een nieuwe samenleving gebaseerd op principes van vrijheid, gelijkheid en zelfbeschikking. Zonder leiders en hiërarchieën werken gemeenschappen samen om schade te herstellen en duurzame, rechtvaardige structuren op te bouwen. Besluitvorming gebeurt door consensus, waar elk individu wordt gehoord en gerespecteerd. De focus ligt op het delen van hulpbronnen, het beschermen van zwakkeren en het gebruiken van technologie voor verbinding in plaats van controle. Buitenstaanders kijken met gemengde gevoelens naar deze anarchistische samenleving, die conflicten oplost zonder geweld en streven naar gemeenschappelijke grond. Ondanks uitdagingen beseffen de anarchisten dat hun visie op een vrije samenleving langzaam werkelijkheid wordt. Terwijl ze vooruitgaan, stap voor stap, weten ze dat de weg naar vrijheid en rechtvaardigheid nooit gemakkelijk zal zijn, maar ze zijn vastberaden om die weg te bewandelen, en zo een nieuwe, hoopvolle hoofdstuk in de geschiedenis van de mensheid te schrijven.

• Jean-Pascal Salomez
• België
• criminaliteit
• mei 3, 2024
• 5 minutes Read

Het Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende Wartaal

In mijn laatste mijmeringen, verstrikt in de wirwar van gedachten die mijn geest bevolken, kon ik niet anders dan de absurditeit van het Belgische bestaan onder ogen zien. Te midden van deze labyrintische gedachten kwam een verontrustend vooruitzicht naar voren: oorlog lijkt onvermijdelijk en zelfs onze kinderen worden bedreigd als pionnen in het sinistere spel van de machtigen.

Kunnen we werkelijk geloven dat de Belgische staat, die zo duidelijk wordt geleid door kippen zonder kop, ons zal beschermen in tijden van oorlog? Durven we te geloven dat zij niet zullen aarzelen om zelfs onze kinderen te offeren als kanonnenvoer, zoals we dat in Rusland hebben gezien?

Te midden van deze gedachtenstorm, omgeven door de absurditeiten van bureaucratische nonsens en politieke wartaal, voel ik de onheilspellende schaduw van conflict naderen. De klok tikt, de toekomst is onzeker, en ik vraag me af wat er van ons zal worden.

• Jean-Pascal Salomez
• Over Dictatuur
• mei 2, 2024
• 3 minutes Read

Een Roep om Verandering: Kapitalisme en Onrecht

Europa staat voor tal van uitdagingen die voortkomen uit groeiende ongelijkheid, kapitalistische dictatuur en een toenemend gevoel van onbehagen. Oorlogen en financiële lasten drukken op de samenleving, terwijl lonen en uitkeringen slinken en gezondheidszorg onbetaalbaar wordt. Zelfs in ontwikkelde landen stapelen rekeningen zich op voor werkende mensen onder onzekere arbeidsomstandigheden. Een klein aantal kapitalisten bezit enorm veel rijkdom, terwijl miljoenen gedwongen worden te vluchten voor rampen en geweld. De pandemie en klimaatcrises benadrukken de tekortkomingen van het kapitalisme in het waarborgen van basisbehoeften en bescherming. Kapitalisten eisen belastingvoordelen en drukken hun verliezen af op de gemeenschap, terwijl politici toegeven aan hun dictaten. Een overgang naar hernieuwbare energie vereist enorme investeringen die ook kunnen worden gebruikt voor sociale voorzieningen en armoedebestrijding. Het is tijd om de rode loper uit te rollen voor mensen, niet voor kapitalisten, en te streven naar een Europa gebaseerd op solidariteit, gelijkheid en duurzaamheid om een rechtvaardigere toekomst te bouwen.

• Jean-Pascal Salomez
• april 30, 2024
• 1 minute Read

De Absurditeit van Staatsfalen

In mijn gedichtt verwoord ik mijn gevoelens van teleurstelling en machteloosheid ten opzichte van de Belgische staat. Ik beschrijf hoe ik, ondanks mijn inspanningen, geen enkele steun of zekerheid heb gekregen van de staat. Geconfronteerd met de kafkaëske bureaucratie en het gebrek aan erkenning voor mijn werk, voel ik me verloren en verward.

Het gedicht roept de absurditeit op van een systeem waarin geld en macht de boventoon voeren, terwijl de belangen van het volk worden vergeten. Ik beschrijf hoe ik, na jaren van hard werken, geen pensioen of enige vorm van zekerheid heb gekregen voor de toekomst.

Maar het gedicht gaat verder dan alleen mijn persoonlijke ervaringen. Het beschrijft ook de dreiging van oorlog en conflict, en hoe zelfs onze kinderen dreigen te worden gebruikt als pionnen in het spel van de machtigen der aarde.

Ondanks de sombere vooruitzichten weiger ik echter te zwijgen. Ik roep op tot verzet tegen de absurditeit van het Belgische beleid en tot strijd voor een rechtvaardiger en menselijker samenleving. Ik geloof dat we samen kunnen komen en verandering kunnen bewerkstelligen, en dat we een einde kunnen maken aan de absurditeit van staatsfalen.

• Jean-Pascal Salomez
• Over Dictatuur
• april 16, 2024
• 5 minutes Read

Groeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in Rusland

De groeiende ongelijkheid in Rusland, gekenmerkt door een schrijnende kloof tussen de rijken en de armen, en de roep om verandering worden steeds luider. Recentelijke rampen en tragedies hebben de noodzaak tot ingrijpende veranderingen benadrukt, terwijl het land worstelt met de belofte van democratie en welvaart na de val van het Sovjetregime. Poetins streven naar een persoonlijk keizerrijk heeft geleid tot desastreuze gevolgen, zowel binnenlands als internationaal, met een meedogenloze zoektocht naar macht die de behoeften van het volk negeert. Zijn retoriek wordt steeds meer als wartaal beschouwd, terwijl het Russische volk steeds vastberadener wordt in hun verlangen naar vrijheid en rechtvaardigheid. De weg naar vrijheid zal niet gemakkelijk zijn, maar met vastberadenheid en internationale steun, kan Rusland een nieuw tijdperk van inclusiviteit en welzijn tegemoet treden.

• Jean-Pascal Salomez
• België
• JPS
• maart 29, 2024
• 7 minutes Read

Het recht op geluk verkracht door bureaucratische ellende

In een tijd van geopolitieke spanningen en politieke herdefiniëring, worstelt een vader met de opkomende verplichting voor zijn kinderen om te stemmen en mogelijk deel te nemen aan een dienstplichtig leger in een onzekere toekomst. Tegelijkertijd wordt zijn persoonlijke leven overhoop gehaald door bureaucratische inspecteurs die zijn privacy schenden onder het mom van wettelijke naleving. Deze vader, die zijn eigen strijd heeft gevoerd en zijn leven heeft heropgebouwd, staat nu voor een nieuwe uitdaging: hoe kan hij zijn kinderen beschermen tegen politieke en militaire verplichtingen die hij als ongewenst en gevaarlijk beschouwt?

Terwijl de vader worstelt met de autoriteiten, groeit zijn verzet tegen wat hij ziet als corruptie en machtsmisbruik in de politiek. Hij weigert toe te staan dat zijn kinderen worden geregeerd door een systeem dat hij als verderfelijk beschouwt en pleit voor verzet tegen de heersende machtsstructuren. Zijn verhaal illustreert niet alleen de persoonlijke strijd van een vader, maar ook de bredere strijd van individuen tegen bureaucratische onderdrukking en politieke onrechtvaardigheid. In een tijd van onzekerheid en verandering zoekt hij naar een manier om zijn kinderen te beschermen en te strijden voor een rechtvaardigere wereld.

• Jean-Pascal Salomez
• maart 27, 2024
• 1 minute Read

Draaikolk van onrust

In “De Draaikolk van Onrust” wordt de innerlijke strijd van een individu weerspiegeld te midden van een tumultueuze tijd, waarin boosheid en frustratie de overhand nemen. Op 61-jarige leeftijd wordt de protagonist plotseling geconfronteerd met een diepe zucht van onvrede tegenover het maatschappelijk bestel dat het vertrouwen lijkt te ontvluchten. Geleefd en ervaren, maar ook getekend door teleurstellingen, worstelt hij met de voortdurende confrontatie met onrecht en ongelijkheid die als een schaduw over zijn bestaan hangen. De botsing van generaties en verlies van traditionele waarden versterken het gevoel van verstoordheid in de samenleving, terwijl machteloosheid zwaar op hem drukt, als een afgrond van hopeloosheid.

Maar te midden van deze duisternis, deze innerlijke strijd, gloort geen sprankje hoop. Het gedicht roept op tot begrip, verbondenheid en verandering als antwoord op de overweldigende onrust. Hoewel de lasten van anderen niet altijd gedragen worden en erbarmen soms schaars lijkt, benadrukt het gedicht de kracht van collectieve actie en solidariteit. Het roept op tot samenwerking, niet alleen om te overleven, maar om te gedijen in een wereld die zijn beloften van vrijheid en rechtvaardigheid nakomt. “De Draaikolk van Onrust” is een emotioneel geladen uiting van de menselijke zoektocht naar betekenis te midden van chaos, en een pleidooi voor hoop te midden van duisternis.