Ook dat nog.
Op een laddertje sta ik, terwijl de zwaartekracht haar greep verliest. Mijn verlangen om te reiken, wordt belichaamd door ledematen die uitrekken, tot ze zich om de sterren heen wikkelen.…
Lees MeerWaarom zou je huilen
De liefde van jullie, mijn Kind’ren, was royaal
Ik heb jullie mijn hart graag gegeven
en wel duizenden keren wat ik heb gegeven
heb ik teruggekregen
Nu heb ik zeker geen dromen meer, Willem!
De spreker beschrijft hoe hij zich herinnert dat Willem hem ooit opwachtte op het station en hoe goed hij zich voelde bij zijn aanwezigheid. Hoewel ze geen vrienden waren, deelden ze een overtuiging en respect. De spreker voelt geen verdriet over het verlies van Willem, maar eerder een gevoel van rijkdom door de kunst die hij deelde en de voorbeelden die hij naliet. In plaats van verdrietig te zijn, gaat de spreker vanavond naar buiten om naar de sterren te kijken en voelt hij zich dichter bij Willem en zijn dromen.
Lees Meer