Man Toch, ofte M/V/X/Kweenie
Jean-Pascal Salomez’s tekst is een speelse en chaotische uitdrukking van dadaïstisch denken, waarin hij de grenzen van taal en betekenis verlegt. Het stuk speelt met de herhaling van ideeën en de afwezigheid van logica, wat typerend is voor de dadaïstische beweging. Het is een soort manifest waarin de kunst van het chaos en de vrijheid centraal staat. Salomez weerspiegelt zijn eigen filosofie: kunst is geen zoektocht naar betekenis, maar een ervaring die de grenzen van de verbeelding en structuur verstoort. Hij spreekt van de levensboom als symbool voor cyclussen van waarheid en waan, en benadrukt dat wat vandaag wordt gedacht, morgen alweer wordt ontkend.
De tekst biedt een uitnodiging om deze chaos te omarmen, zonder de behoefte om alles te begrijpen. Het is een reflectie op de anarchistische en creatieve kracht van kunst, en een oproep om vastgeroeste denkpatronen los te laten. Het is niet bedoeld als een verslag of een uitbarsting van gedachten, maar als een spel van klanken, woorden, en betekenissen die zich aan de grillen van de geest onderwerpen. Salomez zet hiermee de toon voor een nieuwe benadering van kunst, communicatie, en denken: een wereld zonder grenzen, waar creatie en anarchie hand in hand gaan.
Lees Meer