• Jean-Pascal Salomez
• België
• DaDa
• februari 3, 2024
• 3 minutes Read

Het Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren Durf

In het satirische stuk “Het Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren Durf” van Jean-Pascal Salomez wordt de Belgische politiek beschreven als een absurd theaterstuk. Jonge politici tonen durf met strategische zetten, terwijl erfgenamen van politieke dynastieën diplomatiek dansen om denkbeeldige bedreigingen te vermijden. Het schrappen van de legerdienst wordt belicht als een meesterlijke zet, zij het met de ironische vraag wie België eigenlijk zou willen binnenvallen. Het fictieve personage Poetein de Grote verschijnt als een verlichte figuur die nieuwe inzichten biedt in de waarde van durf.

Het tweede deel, “Van Croque Monsieur Machines tot Politieke Circusacts: Een Levenswijsheid in Absurde Tijden,” reflecteert op de politieke arena als een surrealistisch speelveld. De auteur benadrukt de kloof tussen eenvoudige symbolen zoals de croque monsieur machine en de complexiteit van geopolitieke intriges. Historische referenties, zoals de Amerikaanse maanlanding, worden gebruikt om de opwinding van ontdekking te vergelijken met twijfelachtige politieke ensceneringen.

Salomez deelt zijn mening over de politieke machine met een mix van cynisme en wijsheid, terwijl hij pleit voor oprechtheid en sociaal welzijn te midden van politieke grotesken. Het stuk eindigt met de hoop op een wereld waar eerlijkheid niet slechts een voetnoot is in het grootschalige politieke toneelstuk genaamd ‘Leven’.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Drugs
• februari 2, 2024
• 6 minutes Read

Flakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt

In het artikel “Flakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt” benadrukt Jean-Pascal Salomez de ernst van de Flakka-epidemie in Roeselare. De auteur, ooit zelf een drugsverslaafde, beschrijft hoe de synthetische drug de stad heeft getransformeerd tot een dystopische omgeving waar mensen als zombies door de straten dwalen. Hij uit persoonlijke bezorgdheid als ouder en roept op tot bewustwording en actie. Salomez benadrukt dat de overheid haar verantwoordelijkheid moet nemen om de bevolking te informeren over de gevaren van Flakka en vergelijkbare stoffen om de verspreiding van de epidemie te stoppen.

In het stuk “Moet het met DaDa DaDa zijn, of is het niet DaDa” neemt de auteur een meer artistieke benadering. De groteske beschrijving van Flakka als een hallucinerende clown op het cerebrale speelveld van de samenleving en de vergelijking van de stad met een dadaïstisch spektakel onderstrepen de surrealistische impact van de drug. De auteur dringt aan op actie tegen Flakka’s invloed en onthult de noodzaak van een radicale verandering in de aanpak van de drugsepidemie.

“Flakka’s Bittere Smaak” biedt een poëtische samenvatting van de gevolgen van Flakka voor de stad. De vijfduimer van waanzin doorboort de rust, terwijl zombiedansers dwalen. De hallucinerende symfonie van verdriet en de bittere smaak van Flakka worden poëtisch weergegeven. De oproep om niet te lachen maar krachtig te vechten tegen Flakka’s greep en de regering te ontmaskeren, benadrukt de ernst van de situatie en de noodzaak van actie en bewustwording.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• februari 1, 2024
• 1 minute Read

Echo’s van Verbittering

Hier verkent Jean Pascal Salomez krachtige taal om diepe emoties rondom het thema van Flakka en menselijk ongenoegen uit te drukken. De woorden vormen een stroom van scheldwoorden, als een rauwe uiting van frustratie en verontwaardiging. Flakka, geportretteerd als een vloek van het duister uur, roept sterke negatieve emoties op die worden geuit door krachtige scheldwoorden en verwensingen. De dichter gebruikt deze taal als een kunstzinnige uitlaatklep om de diepe verontrusting en afkeuring jegens de duistere kant van menselijk gedrag en de impact van Flakka op de samenleving te uiten.

De titel “Echo’s van Verbittering” suggereert dat deze krachtige woorden resoneren als een echo, een herinnering aan de diepgewortelde emoties die het gedicht bezielen. Het gedicht fungeert als een expressief ventiel, waarin de dichter zijn gevoelens kan uiten en de lezer wordt uitgenodigd om de onderliggende verbittering te begrijpen. Het roept op tot reflectie over de duistere kanten van de menselijke ervaring en dient als een artistieke uiting van de impact van Flakka op individuen en gemeenschappen, en de bredere uitdagingen waarmee de samenleving wordt geconfronteerd.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Over Dictatuur
• februari 1, 2024
• 3 minutes Read

Poetin: Duitsland vernietigt zijn auto-industrie en Rusland moet helpen

In een opmerkelijke en licht absurde wending van geopolitieke retoriek heeft de Russische president Vladimir Poetin verklaard dat Duitsland momenteel zijn auto-industrie vernietigt en dat Rusland moet helpen om een heuse ‘Wolga’-ramp te voorkomen. Tijdens een persconferentie benadrukte Poetin op speelse wijze dat Rusland eerder de Duitse auto-industrie een duwtje heeft gegeven, verwijzend naar een komische anekdote over de Wolga-auto. Deze uitspraken, doorspekt met DaDa-stijl elementen, lijken eerder poëtische hyperbool dan een feitelijke weergave van de geschiedenis. Het historische feit dat de Duitse auto-industrie zich voornamelijk na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelde met steun van geallieerde landen, werd op ludieke wijze terzijde geschoven.

Het blijft onduidelijk of Poetins uitspraken zullen leiden tot concrete acties of enkel tot hilariteit en diplomatieke gesprekken tussen Rusland en Duitsland. Deze surrealistische verklaring werpt een eigenaardig licht op de geopolitieke en economische dynamiek tussen de twee landen. Hoewel de auto-industrie een serieuze kwestie is, lijkt de politiek soms meer op een kunstvorm dan een strikt rationeel proces, met een vleugje absurditeit en humor. Het is afwachten hoe deze komische episode zich verder ontwikkelt en welke reacties het zal uitlokken.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• JPS
• januari 30, 2024
• 4 minutes Read

Verbleekte Reflecties en Vervaagde Gezichten: Een Ouder Wordende Symfonie

In “Verbleekte Reflecties en Vervaagde Gezichten: Een Ouder Wordende Symfonie” verkent de verteller zijn herinneringen als keurig ingelijste schilderijen in de kamers van zijn geest. De herinneringen, eens scherp en levendig, vervagen naarmate de tijd verstrijkt, als gezichten die verbleken in oude foto’s. Het proces van ouder worden brengt niet alleen fysieke uitdagingen met zich mee, maar ook het langzaam verliezen van de scherpte van het verleden. De verteller overdenkt of dit aan zijn bril ligt, een praktisch hulpmiddel dat symbolisch wordt voor de manier waarop we soms de helderheid van ons verleden verliezen.

Te midden van deze reflecties worstelt de verteller met de grillige streken van zijn eigen gedachten, die soms kunnen neigen naar waangedachten. Het ouder worden is een complexe symfonie van ervaringen, humor en melancholie vermengen zich terwijl de verteller zijn eigen pad in de tijd volgt. De tekst roept ook een gevoel van verlies en vergankelijkheid op, niet alleen van de scherpte van herinneringen maar ook van de mensen die ooit levendig in die kaders stonden.

Achter de ogenschijnlijk lichte toon van zelfspot ligt een diepere reflectie op het ouder worden en de uitdagingen die het met zich meebrengt. De suggestie van het zoeken naar hulp in “OOOOOHm” kan zowel een verwijzing zijn naar meditatieve rust als naar het lachwekkende aspect van het ouder worden, wat de tekst een subtiele, maar complexe nuance geeft.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Over Dictatuur
• januari 18, 2024
• 4 minutes Read

Fietsen, Vluchtelingen en Grenzeloze Chaos: Een Dadaïstisch Kijk op Ongebruikelijke Gebeurtenissen

Aan de Russisch-Finse grens ontvouwt zich momenteel een surrealistisch schouwspel dat de grenzen tussen absurditeit en realiteit doet vervagen. Russische grenswachters, schijnbaar vergetend wat hun traditionele rol inhoudt, treden op als fietsenverstrekkers voor migrerende vluchtelingen. De beelden, als abstracte penseelstreken op het canvas van de werkelijkheid, tonen een dadaïstische choreografie van menselijke bewegingen.

De schijnbare komische interventie van de Russische overheid onthult echter een diepere satire op het migratie- en vluchtelingenvraagstuk. De fietsen, voorheen eenvoudige voertuigen, transformeren tot iconen van een surrealistisch avontuur aan de rand van de wereld. Internationale reacties variëren van verontwaardiging tot amusement, terwijl diplomaten zich afvragen of dit politiek statement of groteske grap is.

De dadaïstische lens onthult niet alleen de absurditeit van de situatie, maar ook de tragiek van de vluchtelingen die zich met fietsen een weg banen door een wereld waar de grens tussen humanitaire hulp en groteske komedie vervaagt. Als toeschouwers worden we uitgedaagd om vastgeroeste denkpatronen los te laten en de irrationaliteit te omarmen.

Het schouwspel blijft evolueren, en terwijl de wereld toekijkt, dringt de vraag zich op of er achter de maskers van absurditeit en chaos een diepere boodschap schuilgaat. Het is van groot belang dat we onszelf informeren via diverse nieuwsbronnen om de complexiteit van deze situatie te begrijpen, want in deze tijd is onwetendheid een fout die vermeden moet worden.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• JPS
• januari 6, 2024
• 4 minutes Read

Digitale Dans: Reflecties op Oorlog en Technologie in de Moderne Wereld

In mijn reflectie op de moderne wereld beschrijf ik de dagelijkse rituelen die verlicht worden door de opkomende zon en de digitale realiteit die inherent is aan het hedendaagse leven. In deze schijnbaar oneindige digitale horizon zie ik echter een schaduw van oorlog opdoemen, een herinnering aan historische manipulaties zoals die van de Rothschild-familie. Voor mij is oorlog niet alleen een wereldwijd conflict, maar ook een persoonlijke strijd die ik voer met woorden en meningen.

De last van deze strijd weegt zwaar, maar te midden van deze beproevingen vind ik troost in de rust van de natuur. Mijn droom reikt naar een toekomst waarin we gezamenlijk de lasten van oorlog kunnen dragen. Mijn reis voert me tussen de digitale wereld en de natuurlijke harmonie, waarbij ik voortdurend zoek naar evenwicht en begrip.

Terwijl mijn reis voortgaat, reflecteer ik op de huidige situatie in Europa, waar de gevolgen van oorlog en overheersing tastbaar zijn. Ironisch genoeg oogsten we nu de zure vruchten van oorlogen die we ooit financierden, een karmische afrekening die langzaam tot uiting komt. Mijn overpeinzingen reiken ook naar de impact van technologie, met name chips, op geopolitieke conflicten en de toekomst van oorlog.

In deze reflectie roep ik op tot bewustwording van onze capaciteiten in het licht van de uitdagingen die voor ons liggen. Het is een zoektocht naar begrip te midden van paradoxen, waarbij ik mijn weg probeer te vinden in deze complexe dans van verandering.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• JPS
• december 31, 2023
• 4 minutes Read

Dwalen door Gedachten: Een Epos van Mijmeringen over Kronkels van Gedachten

Het artikel biedt een reflectie op het jaar 2023. De auteur beschrijft zijn contemplatieve reis door de complexe tuinen van filosofie en reflectie. De odyssee begint met een zoektocht naar betekenis in een wereld die zowel danst als struikelt op de chaotische tonen van het leven. De auteur deelt zijn medeleven voor de actuele tragedies in de wereld, met specifieke vermeldingen van de impact van oorlogen en geopolitieke dynamieken.

De reis neemt de lezer mee naar waar de schaduwen van geschiedenis en politiek het pad van contemplatie doorkruisen. De auteur onderzoekt de verbinding tussen opiumoorlogen, de farmaceutische wereld en de zoektocht naar macht, waarbij hij waarschuwt voor mogelijke wereldwijde conflicten.

Psychoanalyse en dadaïsme worden geïntroduceerd als metgezellen op deze contemplatieve reis, die een surrealistisch landschap van gedachten en emoties onthullen. Liefde en weerbaarheid weerklinken als verheffende melodieën, doordrenkt met de noodzaak om weerstand te bieden aan opkomende duisternis.

Het hoogtepunt van de mijmeringen ligt in de erkenning van collectieve verantwoordelijkheid en maatschappelijke schuldbekentenis. De auteur reflecteert op de betekenis van solidariteit en gezamenlijke actie als medereizigers op deze aardbol. Het artikel sluit af met de weving van diverse thema’s tot een verhaal van reflectie en mijmeringen, waarbij de auteur blijft dwalen en gedreven wordt door de drang om de diepten van het menselijk denken te verkennen. Te midden van deze mijmeringen gloort een visionair gedachtegoed dat de toekomst met open ogen tegemoet treedt.

Het dichterlijke werk, “Dwaaltocht der Gedachten,” biedt een poëtische samenvatting van het jaar, waarbij absurditeit, filosofie, wetenschap en liefde harmonieus samenkomen in een doorlopende odyssee door de waanzin van de menselijke aard.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Kortrijk
• december 31, 2023
• 1 minute Read

KKK

“Drie keer K” toont een verkenning van Kortrijk in de vorm van een triptiek. De eerste afbeelding toont een absurd tafereel waar een gebouw doordrenkt is met boten, wat een surrealistische en nonsensicale sfeer oproept. In de tweede foto wordt een flatgebouw gepresenteerd, waardoor het alledaagse wordt omgevormd tot een absurd en vervreemdend schouwspel. De derde afbeelding betreft een abstracte weergave van de Broeltoren, waarbij de herkenbare kenmerken worden verdraaid in een dadaïstische stijl. Deze triptiek biedt een bizar en fascinerend perspectief op Kortrijk, doordrenkt met nonsens, wat resulteert in een unieke en uitdagende ervaring.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• december 27, 2023
• 6 minutes Read

In de Stilte van het Scherm: Reflecties op Externalisatie, Luiheid en Existentie

In het artikel verkent Jean-Pascal Salomez de complexe relatie tussen externalisatie, luiheid en de existentiële impact van deze fenomenen. Hij benadrukt de surrealistische paradox van het externaliseren van taken in een wereld die gedreven wordt door technologische vooruitgang. Salomez ontleedt de kritiek van François de la Rochefoucauld op luiheid als een heimelijke en destructieve hartstocht en vraagt zich af of externalisatie mogelijk een vorm van sociale komedie is.

Door een samenspel van filosofie, wetenschap en persoonlijke reflectie onderzoekt hij de absurditeit van deze menselijke neigingen. Hij verkent de mogelijkheid dat luiheid niet slechts een ondeugd is, maar eerder een evolutionaire strategie om energie te besparen. Het artikel onthult dat externalisatie niet alleen een zoektocht naar efficiëntie is, maar ook een komische act die verweven is met de biologische en existentiële dwaasheid van de mens.

Salomez voert een diepgaande discussie over de existentiële aspecten van externalisatie, waarbij hij verwijst naar de onthulling van interne emoties via externe kanalen als een vorm van catharsis. Hij nodigt uit tot introspectie over de aard van verlichting en confronteert de lezer met de paradox van het uitbesteden van denken en de gevolgen daarvan voor onze innerlijke wereld. Het artikel eindigt met een poëtische en filosofische noot, waarbij Salomez de absurditeit van het menselijk bestaan viert en de zinloosheid omarmt als een paradoxale vorm van bevrijding.