Jean-Pascal Salomez
Fietsen, Vluchtelingen en Grenzeloze Chaos: Een Dadaïstisch Kijk op Ongebruikelijke Gebeurtenissen

Aan de Russisch-Finse grens ontvouwt zich momenteel een surrealistisch schouwspel dat de grenzen tussen absurditeit en realiteit doet vervagen. Russische grenswachters, schijnbaar vergetend wat hun traditionele rol inhoudt, treden op als fietsenverstrekkers voor migrerende vluchtelingen. De beelden, als abstracte penseelstreken op het canvas van de werkelijkheid, tonen een dadaïstische choreografie van menselijke bewegingen.

De schijnbare komische interventie van de Russische overheid onthult echter een diepere satire op het migratie- en vluchtelingenvraagstuk. De fietsen, voorheen eenvoudige voertuigen, transformeren tot iconen van een surrealistisch avontuur aan de rand van de wereld. Internationale reacties variëren van verontwaardiging tot amusement, terwijl diplomaten zich afvragen of dit politiek statement of groteske grap is.

De dadaïstische lens onthult niet alleen de absurditeit van de situatie, maar ook de tragiek van de vluchtelingen die zich met fietsen een weg banen door een wereld waar de grens tussen humanitaire hulp en groteske komedie vervaagt. Als toeschouwers worden we uitgedaagd om vastgeroeste denkpatronen los te laten en de irrationaliteit te omarmen.

Het schouwspel blijft evolueren, en terwijl de wereld toekijkt, dringt de vraag zich op of er achter de maskers van absurditeit en chaos een diepere boodschap schuilgaat. Het is van groot belang dat we onszelf informeren via diverse nieuwsbronnen om de complexiteit van deze situatie te begrijpen, want in deze tijd is onwetendheid een fout die vermeden moet worden.

Lees Meer

Digitale Dans: Reflecties op Oorlog en Technologie in de Moderne Wereld

In mijn reflectie op de moderne wereld beschrijf ik de dagelijkse rituelen die verlicht worden door de opkomende zon en de digitale realiteit die inherent is aan het hedendaagse leven. In deze schijnbaar oneindige digitale horizon zie ik echter een schaduw van oorlog opdoemen, een herinnering aan historische manipulaties zoals die van de Rothschild-familie. Voor mij is oorlog niet alleen een wereldwijd conflict, maar ook een persoonlijke strijd die ik voer met woorden en meningen.

De last van deze strijd weegt zwaar, maar te midden van deze beproevingen vind ik troost in de rust van de natuur. Mijn droom reikt naar een toekomst waarin we gezamenlijk de lasten van oorlog kunnen dragen. Mijn reis voert me tussen de digitale wereld en de natuurlijke harmonie, waarbij ik voortdurend zoek naar evenwicht en begrip.

Terwijl mijn reis voortgaat, reflecteer ik op de huidige situatie in Europa, waar de gevolgen van oorlog en overheersing tastbaar zijn. Ironisch genoeg oogsten we nu de zure vruchten van oorlogen die we ooit financierden, een karmische afrekening die langzaam tot uiting komt. Mijn overpeinzingen reiken ook naar de impact van technologie, met name chips, op geopolitieke conflicten en de toekomst van oorlog.

In deze reflectie roep ik op tot bewustwording van onze capaciteiten in het licht van de uitdagingen die voor ons liggen. Het is een zoektocht naar begrip te midden van paradoxen, waarbij ik mijn weg probeer te vinden in deze complexe dans van verandering.

Lees Meer

Dwalen door Gedachten: Een Epos van Mijmeringen over Kronkels van Gedachten

Het artikel biedt een reflectie op het jaar 2023. De auteur beschrijft zijn contemplatieve reis door de complexe tuinen van filosofie en reflectie. De odyssee begint met een zoektocht naar betekenis in een wereld die zowel danst als struikelt op de chaotische tonen van het leven. De auteur deelt zijn medeleven voor de actuele tragedies in de wereld, met specifieke vermeldingen van de impact van oorlogen en geopolitieke dynamieken.

De reis neemt de lezer mee naar waar de schaduwen van geschiedenis en politiek het pad van contemplatie doorkruisen. De auteur onderzoekt de verbinding tussen opiumoorlogen, de farmaceutische wereld en de zoektocht naar macht, waarbij hij waarschuwt voor mogelijke wereldwijde conflicten.

Psychoanalyse en dadaïsme worden geïntroduceerd als metgezellen op deze contemplatieve reis, die een surrealistisch landschap van gedachten en emoties onthullen. Liefde en weerbaarheid weerklinken als verheffende melodieën, doordrenkt met de noodzaak om weerstand te bieden aan opkomende duisternis.

Het hoogtepunt van de mijmeringen ligt in de erkenning van collectieve verantwoordelijkheid en maatschappelijke schuldbekentenis. De auteur reflecteert op de betekenis van solidariteit en gezamenlijke actie als medereizigers op deze aardbol. Het artikel sluit af met de weving van diverse thema’s tot een verhaal van reflectie en mijmeringen, waarbij de auteur blijft dwalen en gedreven wordt door de drang om de diepten van het menselijk denken te verkennen. Te midden van deze mijmeringen gloort een visionair gedachtegoed dat de toekomst met open ogen tegemoet treedt.

Het dichterlijke werk, “Dwaaltocht der Gedachten,” biedt een poëtische samenvatting van het jaar, waarbij absurditeit, filosofie, wetenschap en liefde harmonieus samenkomen in een doorlopende odyssee door de waanzin van de menselijke aard.

Lees Meer

KKK

“Drie keer K” toont een verkenning van Kortrijk in de vorm van een triptiek. De eerste afbeelding toont een absurd tafereel waar een gebouw doordrenkt is met boten, wat een surrealistische en nonsensicale sfeer oproept. In de tweede foto wordt een flatgebouw gepresenteerd, waardoor het alledaagse wordt omgevormd tot een absurd en vervreemdend schouwspel. De derde afbeelding betreft een abstracte weergave van de Broeltoren, waarbij de herkenbare kenmerken worden verdraaid in een dadaïstische stijl. Deze triptiek biedt een bizar en fascinerend perspectief op Kortrijk, doordrenkt met nonsens, wat resulteert in een unieke en uitdagende ervaring.

Lees Meer

In de Stilte van het Scherm: Reflecties op Externalisatie, Luiheid en Existentie

In het artikel verkent Jean-Pascal Salomez de complexe relatie tussen externalisatie, luiheid en de existentiële impact van deze fenomenen. Hij benadrukt de surrealistische paradox van het externaliseren van taken in een wereld die gedreven wordt door technologische vooruitgang. Salomez ontleedt de kritiek van François de la Rochefoucauld op luiheid als een heimelijke en destructieve hartstocht en vraagt zich af of externalisatie mogelijk een vorm van sociale komedie is.

Door een samenspel van filosofie, wetenschap en persoonlijke reflectie onderzoekt hij de absurditeit van deze menselijke neigingen. Hij verkent de mogelijkheid dat luiheid niet slechts een ondeugd is, maar eerder een evolutionaire strategie om energie te besparen. Het artikel onthult dat externalisatie niet alleen een zoektocht naar efficiëntie is, maar ook een komische act die verweven is met de biologische en existentiële dwaasheid van de mens.

Salomez voert een diepgaande discussie over de existentiële aspecten van externalisatie, waarbij hij verwijst naar de onthulling van interne emoties via externe kanalen als een vorm van catharsis. Hij nodigt uit tot introspectie over de aard van verlichting en confronteert de lezer met de paradox van het uitbesteden van denken en de gevolgen daarvan voor onze innerlijke wereld. Het artikel eindigt met een poëtische en filosofische noot, waarbij Salomez de absurditeit van het menselijk bestaan viert en de zinloosheid omarmt als een paradoxale vorm van bevrijding.

Lees Meer

De Wispelturige Polka van de Farmaceutische Kangoeroe op het Opiumbal: Een Grillige Analyse

In dit absurde betoog wordt het verband tussen de farmaceutische industrie, vooral in de Verenigde Staten, en de opiumproductie in Afghanistan belicht. De farmaceutische nar, als hoofdrolspeler, draagt op een grillige manier bij aan de wereldwijde vraag naar opioïden, wat de economie van Afghanistan op bizarre wijze beïnvloedt. Lobbyactiviteiten van deze clownsachtige industrie dragen ook bij aan het in stand houden van de opiumproductie.

De absurditeit bereikt nieuwe hoogten met de suggestie om alternatieve medicijnen en lachtherapie te omarmen als een manier om de vraag naar opioïden te verminderen. De analyse wijst op de ethische kolder binnen de farmaceutische wereld en pleit voor een samenklucht tussen overheden en deze industrie om sjokkende oplossingen te vinden. Het doel is om de onderliggende factoren van de opiumproblematiek aan te pakken en te streven naar een wereld waarin de farmaceutische gekte geen bijdrage levert aan de verwoesting van samenlevingen zoals die in Afghanistan. De kolderieke polka van de farmaceutische nar wordt gepresenteerd als een absurde maar krachtige eenheid van narren, overheden en maatschappelijke organisaties om de opiumproblematiek te doorbreken en een wereld zonder farmaceutische gekte na te streven.

Lees Meer

Dwaze Dans van Herinneringen

“Dwaze Dans van Herinneringen” werpt een surreële blik op jeugdige avonturen doordrenkt met absurditeit. De verteller, Jean-Pascal Salomez, gidst de lezer door kleurrijke scènes van Passendale’s fietspaden tot bezoeken aan excentrieke figuren als Noël De Coiffeur en Georgette De Varkensboerin. De jeugd lijkt vrij van ernstige ondeugden, maar er sluimert een vreemde ondertoon.

De kusttrip, doordrongen van eigenaardige geuren, onthult een nonchalante houding ten opzichte van hygiëne, alsmede een onuitgesproken rebelse geest. Een Toyota Crown fungeert als symbool van stabiliteit, totdat een noodlottig ongeluk een onverwachte wending aan het verhaal geeft. De auto wordt een stille getuige van verlies en verandering.

Terwijl herinneringen aan douaniers, Franse reizen en bijzondere ontmoetingen aan de grens opduiken, vervaagt de grens tussen absurditeit en realiteit. De jeugdige onschuld lijkt normaal, maar onder het oppervlak ontvouwen zich vreemde gebeurtenissen. “Dwaze Dans van Herinneringen” biedt een poëtische reis door een verleden doordrenkt met absurde momenten, waarbij de verteller worstelt met de keuze om deze kostbare herinneringen te koesteren of met anderen te delen, wetende dat ze gekwetst kunnen worden door onachtzaamheid.

Lees Meer

De Theatrale Tragikomedie van het Moderne Bestaan: Een Dwaaltocht door de Absurde Realiteit

In de schaduw van alledaagse normaliteit ontvouwt zich een theatrale tragikomedie van absurditeit. Het politieke toneel onthult leiders als karikaturen in een komedie der vergissingen, waar verkiezingsbeloften als confetti dwarrelen en toespraken een surrealistisch schouwspel zijn. De technologische tango brengt een ironische dans van innovatie, waar kunstmatige intelligentie en robotica jongleren met taken, maar falen in het evenaren van menselijke absurditeit. De ultieme ironie komt naar voren als de rode draad die het alles doordringt; het moderne bestaan lijkt doordrenkt van paradoxen en tegenstrijdigheden.

De Dadaïstische reflectie nodigt uit om niet slechts toeschouwers te zijn, maar acteurs in het absurde theater van het leven. Ironie fungeert als gids, en het leven wordt een dans van chaos en betekenis. De conclusie brengt een uitnodiging tot Dadaïsme: laten we gewapend met het absurde als kompas, onze eigen dans in het schouwspel van het leven choreograferen. In het theater van het absurde vinden we vrijheid in het lachen om het lachwekkende, het dansen met het irrationele, en het omarmen van wat absoluut, en toch prachtig, absurd is.

Lees Meer

Lachende Echo’s van Vrijheid

In het laatste ademhalen van absurditeit fluisteren we dada’s finale groet, een hymne van non-conformiteit. Chaos en betekenis vloeien samen terwijl de wereld wordt uitgedaagd door de ultieme dada eindnoot. De spiegel der willekeurige reflecties toont onze eigen gekte, en rationaliteit wordt verslagen door het lachende monster van absurditeit.

In deze caleidoscopische apotheose verenigen betekenis en onzin zich in een vreemde dans. Dadaïstische waanzin verlicht en beëindigt het serieuze spel van het dagelijkse leven. Woorden ontsporen als treinen, en zinnen worden kunstwerken van grillige schoonheid.

De ultieme eindnoot, geschreven in het alfabet van chaos, verlangt geen begrip maar zoekt verwondering. Het is het slotakkoord van een symfonie van dwaasheid, een laatste grijns op het gezicht van ernst. In dit laatste hoofdstuk van nonsensicaliteit is er geen conclusie, slechts vrolijke onzekerheid.

Moge de dadaïstische eindnoot resoneren als een lachende echo door de gangen van het denken, een herinnering dat de ultieme zinloosheid misschien wel de meest zinvolle bevrijding is.

Lees Meer

De Zinloze Reis van Gedachten

Het artikel “De Zinloze Reis van Gedachten” geschreven door Jean-Pascal Salomez verkent diepgaand de complexe aard van menselijke hoop, betekenis en de strijd met de illusies van het leven. Door gebruik te maken van poëtische taal en surrealistische beelden, nodigt de auteur de lezer uit om na te denken over de betekenis van betekenisloosheid en de paradoxen van het menselijk bestaan. De tekst belicht de uitdagingen van het omgaan met de grenzen van begrip en het balanceren tussen hoop en leegte. Terwijl het stuk diep filosofisch is, biedt het een introspectieve kijk op de menselijke zoektocht naar betekenis in een schijnbaar zinloze wereld.

Lees Meer

Meer dan 100 Gedichten van Jean Pascal Salomez

Zwartkaal Ademt

  • december 2, 2024

Banaal Nonsensicaal

  • november 24, 2024

De Wanorde Van Mijn Ziel

  • november 1, 2024

Geraag Langs de Waterkant

  • september 28, 2024

Kleurenzee van Anarchie

  • juni 18, 2024

Draaikolk van onrust

  • maart 27, 2024

Fatanarchie

  • maart 14, 2024

Velden van Vernietiging

  • februari 3, 2024

Echo’s van Verbittering

  • februari 1, 2024

In de Schaduwen van Ideeën

  • januari 3, 2024

Het jaaroverzicht gedicht

  • december 31, 2023

Flurkende Schurken

  • december 29, 2023

Schaduwen van de Ziel

  • december 15, 2023

Dwaze Dans van Herinneringen

  • december 3, 2023

Lachende Echo’s van Vrijheid

  • november 24, 2023

Betekenisloze Hoop

  • november 10, 2023

Een verlicht pad

  • oktober 25, 2023

De Dans van Strijd en Vrede

  • oktober 13, 2023

Over Koetjes en kalfjes

  • september 1, 2023

Zzzzzzzzzz…

  • juni 2, 2023

Chaos en onzekerheid

  • maart 15, 2023

Evy, de spiegel van mijn ziel.

  • februari 24, 2023

Dansend in het absurde

  • juli 12, 2022

Als een afgedankte lappenpop

  • december 7, 2019

Als ik zou kunnen dromen

  • januari 13, 2019

Punt, komma, uit!

  • december 23, 2018

Liefste

  • december 23, 2018

Iedere klank beschuldigt

  • augustus 15, 2018

Vlucht

  • juli 11, 2018

De Groteske Vertoning

  • april 10, 2018

Wie de duivel aait

  • september 12, 2017

De wraak van de clown

  • mei 11, 2017

Leven met de waarheid

  • april 14, 2017

Werkelijk alles

  • april 13, 2017

Lig stil, beweeg niet

  • april 8, 2017

Grote ogen van opwinding

  • april 8, 2017

Straks, dan ben ik vrij

  • april 8, 2017

Onvoorwaardelijke liefde

  • april 1, 2017

Band met de dood

  • maart 12, 2017

Gans menselijk geslacht

  • maart 10, 2017

Voor mijn zeldzame

  • januari 20, 2017

Als water en vuur

  • mei 5, 2016

Dans met de draak

  • april 10, 2016

Stille oceaan

  • december 1, 2015

Juist! Dat ben ik.

  • juli 23, 2015

Ik wil geen vrienden

  • april 5, 2015

Vermoeiend hart.

  • december 15, 2014

Viva! Ik faal.

  • mei 30, 2014

Fak!

  • januari 7, 2014

Een Dans van Reflecties

  • januari 2, 2014

H-eerlijk

  • december 11, 2013

Elvis van ’t ka…

  • juli 19, 2013

De laatste snik

  • juni 26, 2013

Ergens tussenin.

  • juni 24, 2013

De Ochtendboom

  • juni 18, 2013

Voor mijn Kind’ren

  • april 10, 2013

Materialistisch kwaad

  • november 6, 2012

Ga naar huis, lafaards.

  • oktober 13, 2012

Kind van glas

  • april 25, 2012

Mijn strijd is voorbij.

  • maart 18, 2012

Babylonisch Bloed

  • maart 15, 2012

Ook dat nog.

  • december 16, 2011

Waarom zou je huilen

  • december 16, 2011

Jaren

  • december 11, 2011

Heroine godverdomme

  • juni 23, 2011

Tip van het hart

  • juni 21, 2011

Zo tikt, tikte, de tijd.

  • juni 20, 2011

Het leven zoals het is

  • juni 20, 2011

Tot beneden geleden.

  • mei 31, 2011

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info