Die Donovan toch …
Af en toe weet men hem al weleens een taak toe te vertrouwen. Dat lukt aardig dan. En dan denk je, eindelijk, de tijd komt eraan. Die tijd dat ze…
Lees MeerAf en toe weet men hem al weleens een taak toe te vertrouwen. Dat lukt aardig dan. En dan denk je, eindelijk, de tijd komt eraan. Die tijd dat ze…
Lees MeerIn de wereld van Donovan, mijn kind, brengen zijn speelse fratsen altijd een glimlach op mijn gezicht. Wanneer ik hem vraag wat er met hem aan de hand is en hij antwoordt met “Ik heb schuim in mijn neus,” realiseer ik me dat kinderen met hun eenvoudige logica vaak wijzer zijn dan volwassenen. Zijn onschuldige kijk op de wereld doet me beseffen hoe complexe situaties soms kunnen worden benaderd met eenvoud en vreugde. Het spel van het leven lijkt te laten zien dat in ons huis, degenen die als ‘gek’ worden beschouwd, eigenlijk degenen zijn die de subtiele schoonheden van het bestaan begrijpen.
Lees MeerRust in huis en alles zoals het hoort, met de twee kleinste, Neha en Marco. Spelend en lachend en weinig kattenkwaad. Precies zoals een alleenstaande Papa het wenst. En het…
Lees MeerMet zijn vriend waar ie maar niet over uitgepraat raakt. Of ik een foto wilde maken. Eer ik het goed en wel besefte stond daar de hele reutemeteut. En een…
Lees MeerNee hoor, Donovan die gaat nog niet slapen. Hij maakt zich wel in alle haast klaar. Het lijkt er alleen maar op dat ie gaat slapen. Maar dat is niet…
Lees MeerIk zit rustig achter de computer, niets aan de hand. Donovan geniet van een sappige peer. Soms noem ik hem ‘meneer Peermeneer’ omdat hij er dol op is. Alles lijkt…
Lees MeerHoewel de gezichten op foto’s zo onschuldig lijken, omarmt me ’s avonds een welkome rust wanneer het tijd is om te gaan slapen. Een rust waar ik de hele dag…
Lees MeerDeze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies. Meer info