15 april 2025
Vaak Gelezen / Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzwVrijheid, Verzet en Oer kennis: Een Pad naar de WerkelijkheidWeeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van CreatieJadadda: Een Dadaïstische OntmoetingWat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in ZonnebekeVanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve VeerkrachtDe Starheid van Overtuigingen: Een Tijdloze KritiekDoorbreek de Isolatie: Cognitieve Inertie als Barrière voor Innovatie en GroeiMachiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het PlebsART-Galerie: Van Open Huis naar Bastion van Kunst en WaarheidSTATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNSTDe Politieke Stilstand en de Onzichtbare Verwaarlozing van OuderenDaDaDagboekske -De Kracht van Stilte en KunstDe Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!Een Verdediging van SubversieHAHA en een Hak op de HakkETakDe Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het ZelfEerlijkheid als Basis van Samenwerking in Onze OrganisatieMan Toch, ofte M/V/X/KweeniePURE DADALaat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgenScherven van MorgenFormele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische StaatEen Open Brief aan Mijn Gezin08 april 2003.De Slachting van het Groene HartHoop! LaMeLacHE -ANnOTaaT 2025AHDADADASTeEkSchRifT +Fabeltastisch! ART-VerkOOp DadAïsTheePorOmOke! F.IT?Meentienie! Tjah! -DADA Promo eh!DADADAGDADABOEKSKE” – Manifest van de ChaosDADADAGDADABOEKSKEPft en nog es, maar ook HAHA, DADAOver de schrijver, de zoektocht en het verstrijken van tijd…Gerookt en Wel: Het Raadsel van Absurditeit en BetekenisGerookt en WelDe Huurmuur vanaf heden tot 15/04/25Voilà: Een Persoonlijke Reflectie26 FEB. 2025 = DADA!Eerlijkheid ten opzichte van de natuurDaDa La Vista: Een Levensboom in Zonnebeke.Het Jaaroverzicht GedichtWederom Een Filosofisch VraagstukMijn NieuwjaarsbriefRaadsel van de Ontletterde Boom: Het Geestelijk Leed van Bureaucratische WortelsFout! Zonder Heerser. O’LaLaLa!!!Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van MachtVan Goddelijkheid tot Techneuten:Raadsel van de Ontletterde BoomZwartkaal AdemtZwartkaal: Een Wereld van Chaos en VrijheidDe Kosmische Dans van Chaos en Vrijheid:Banaal NonsensicaalSchrijven in het Parallelle Zelf: Een Verkenning van Chaos en IdentiteitDe Wanorde Van Mijn ZielMijmeringen over Vrije Wil, Anarchie, en de Flurk als Wetenschappelijke SpiegelVrije Wil en Kwaad: De Extatische ChaostheorieGeraag Langs de WaterkantFlurkastisch Epos van de Dolle NeusZunnebeke: Gedicht van Slyk en DadaGedicht voor het Plagiaat rasDe Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een VerkenningVerwelkte Bloemen van Herinnering VergetenPolitiek Manifest van een dromerKleurenzee van AnarchieVladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische PolitiekHet Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het SchrijvenDada Gaza: Een Schreeuw van PijnEen Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en ConflictDe Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en GevolgenEen Toekomst van Gelijkheid:De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische VerkenningDe Donkere Dans van Armoede en CriminaliteitNogmaals een Nieuw HoofdstukAnarchie: De Opstand van de VrijheidHet Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende WartaalEen Roep om Verandering: Kapitalisme en OnrechtDe Absurditeit van StaatsfalenGroeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in RuslandHet recht op geluk verkracht door bureaucratische ellendeDraaikolk van onrustFatanarchieAnarchistisch Bewustzijn: Een Neurowetenschappelijk PerspectiefToenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflictOpium Oorlogen: Een Geschiedenis van Westerse Expansie en Chinese Weerstand, en de Hedendaagse LessenEen Existentialistische Analyse van de Oorlog in OekraïneOpkomende Wereldwijde Conflicten: Een Tikkende TijdbomDe Duistere Neigingen van de Mens: Over Heerszucht en OnderdrukkingDe Kunst van Voorspelling: Analyse van het Anticiperen op Toekomstige GebeurtenissenOp zoek naar Waarheid: De Invloed van Sociale Conditionering op Ons GewetenDansje van Woorden: Een Ode aan de VerbeeldingDe Ambiguïteit van het Leven: Reflecties op Chaos en Verwondering in een Vreemde WereldDromen en Bedrogen WerkelijkhedenSterrenstof in het Niets: Een Absurde Dans van BetekenisloosheidDe Filosofische Overdenkingen van een Ongelukkige Patstelling: Reflecties op de Oorlog in OekraïneEen Filosofische Reflectie op een Verijdelde Aanslag op de KrimHet Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren DurfVelden van VernietigingFlakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt
ART- Langemarkstraat 6, 8980 Zonnebeke, W-Vl., België
15 april 2025
Vaak Gelezen / Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzwVrijheid, Verzet en Oer kennis: Een Pad naar de WerkelijkheidWeeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van CreatieJadadda: Een Dadaïstische OntmoetingWat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in ZonnebekeVanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve VeerkrachtDe Starheid van Overtuigingen: Een Tijdloze KritiekDoorbreek de Isolatie: Cognitieve Inertie als Barrière voor Innovatie en GroeiMachiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het PlebsART-Galerie: Van Open Huis naar Bastion van Kunst en WaarheidSTATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNSTDe Politieke Stilstand en de Onzichtbare Verwaarlozing van OuderenDaDaDagboekske -De Kracht van Stilte en KunstDe Zelfzuchtige Politiek van Zelfbedrog: Wie Leeft Echt Voor het Volk?Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!Een Verdediging van SubversieHAHA en een Hak op de HakkETakDe Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het ZelfEerlijkheid als Basis van Samenwerking in Onze OrganisatieMan Toch, ofte M/V/X/KweeniePURE DADALaat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgenScherven van MorgenFormele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische StaatEen Open Brief aan Mijn Gezin08 april 2003.De Slachting van het Groene HartHoop! LaMeLacHE -ANnOTaaT 2025AHDADADASTeEkSchRifT +Fabeltastisch! ART-VerkOOp DadAïsTheePorOmOke! F.IT?Meentienie! Tjah! -DADA Promo eh!DADADAGDADABOEKSKE” – Manifest van de ChaosDADADAGDADABOEKSKEPft en nog es, maar ook HAHA, DADAOver de schrijver, de zoektocht en het verstrijken van tijd…Gerookt en Wel: Het Raadsel van Absurditeit en BetekenisGerookt en WelDe Huurmuur vanaf heden tot 15/04/25Voilà: Een Persoonlijke Reflectie26 FEB. 2025 = DADA!Eerlijkheid ten opzichte van de natuurDaDa La Vista: Een Levensboom in Zonnebeke.Het Jaaroverzicht GedichtWederom Een Filosofisch VraagstukMijn NieuwjaarsbriefRaadsel van de Ontletterde Boom: Het Geestelijk Leed van Bureaucratische WortelsFout! Zonder Heerser. O’LaLaLa!!!Waarom? Het Vragend Vlak in een Wereld van MachtVan Goddelijkheid tot Techneuten:Raadsel van de Ontletterde BoomZwartkaal AdemtZwartkaal: Een Wereld van Chaos en VrijheidDe Kosmische Dans van Chaos en Vrijheid:Banaal NonsensicaalSchrijven in het Parallelle Zelf: Een Verkenning van Chaos en IdentiteitDe Wanorde Van Mijn ZielMijmeringen over Vrije Wil, Anarchie, en de Flurk als Wetenschappelijke SpiegelVrije Wil en Kwaad: De Extatische ChaostheorieGeraag Langs de WaterkantFlurkastisch Epos van de Dolle NeusZunnebeke: Gedicht van Slyk en DadaGedicht voor het Plagiaat rasDe Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een VerkenningVerwelkte Bloemen van Herinnering VergetenPolitiek Manifest van een dromerKleurenzee van AnarchieVladimir Poetins Vredeplan: Een Reflectie op Kosmische PolitiekHet Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het SchrijvenDada Gaza: Een Schreeuw van PijnEen Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en ConflictDe Opkomst van Extreemrechts in België: Oorzaken en GevolgenEen Toekomst van Gelijkheid:De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische VerkenningDe Donkere Dans van Armoede en CriminaliteitNogmaals een Nieuw HoofdstukAnarchie: De Opstand van de VrijheidHet Onbeweeglijk Gevogelte van Staatsfalen: Een Mijmerende WartaalEen Roep om Verandering: Kapitalisme en OnrechtDe Absurditeit van StaatsfalenGroeiende Ongelijkheid en Roep om Verandering in RuslandHet recht op geluk verkracht door bureaucratische ellendeDraaikolk van onrustFatanarchieAnarchistisch Bewustzijn: Een Neurowetenschappelijk PerspectiefToenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflictOpium Oorlogen: Een Geschiedenis van Westerse Expansie en Chinese Weerstand, en de Hedendaagse LessenEen Existentialistische Analyse van de Oorlog in OekraïneOpkomende Wereldwijde Conflicten: Een Tikkende TijdbomDe Duistere Neigingen van de Mens: Over Heerszucht en OnderdrukkingDe Kunst van Voorspelling: Analyse van het Anticiperen op Toekomstige GebeurtenissenOp zoek naar Waarheid: De Invloed van Sociale Conditionering op Ons GewetenDansje van Woorden: Een Ode aan de VerbeeldingDe Ambiguïteit van het Leven: Reflecties op Chaos en Verwondering in een Vreemde WereldDromen en Bedrogen WerkelijkhedenSterrenstof in het Niets: Een Absurde Dans van BetekenisloosheidDe Filosofische Overdenkingen van een Ongelukkige Patstelling: Reflecties op de Oorlog in OekraïneEen Filosofische Reflectie op een Verijdelde Aanslag op de KrimHet Grote Politieke Carnaval: Jonge Durvers en Verloren DurfVelden van VernietigingFlakka Epidemie in Roeselare: De Oorlogsdrug die de Stad in zijn Greep Houdt
ART- Langemarkstraat 6, 8980 Zonnebeke, W-Vl., België
Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzw
Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzw

Het Zwoordkunst Manifest is een scherpe en onverbloemde reflectie op de maatschappelijke onverschilligheid die zich uit in alledaagse situaties, zoals de nonchalance rond publieke ruimte in Zonnebeke.

Jean-Pascal Salomez analyseert hoe stilzwijgende goedkeuring van klein onrecht leidt tot een bredere verwaarlozing van sociale normen. Hij hekelt de passieve houding van burgers en beleidsmakers, die ongemak negeren en verantwoordelijkheid ontlopen. Toch erkent hij ook de positieve ontwikkelingen in Zonnebeke en begrijpt hij de complexiteit van gemeentelijk bestuur.

Het manifest pleit voor bewustwording, verantwoordelijkheid en een daadkrachtige visie op gedeelde ruimte en gemeenschap.

De Stilte van het Ongezegde

Ze zeggen dat we zwijgen,
Dat stilte de beste taal is,
Maar ik heb geen woorden
Die fluisteren in de schaduw,
Geen mond die zich past voegt in hun stilgelegde symfonie.
Ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen,
Die pijnlijke waarheid
Die recht door de muren van hun illusie snijdt.

Want er is geen stilte,
Alleen een ijle echo van wat er nooit werd gezegd,
En de stemmen in mijn hoofd roepen,
Roept de verloren geesten van de vergeten stad.
De stad van de dromen die we ruilden voor beton,
Waar bomen geen wortels meer vinden
En kinderen worden verkocht als de soldaten van hun oorlogen.

Ik ben de dichter van de gebroken wereld,
De schilder van wat ze niet zien willen.
Mijn kwast is gesmeerd in de olie van verzet,
Mijn inkt doordrenkt met het bloed van wat verloren ging.
De woorden die ik schrijf branden als een kaars
In de nacht van de collectieve slaap.

Er is geen vrede zonder strijd,
En geen kunst zonder de chaos van het onbekende.
Mijn pen is het wapen
Dat ze liever niet in handen hebben.
Maar ik blijf schrijven,
Tot de muren van hun vervormde waarheid
In een regen van as veranderen.
Want ik ben de dichter,
En ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen.

Lees Meer

Wat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in Zonnebeke
Wat is er nog over, wanneer alles wat ‘ogenschijnlijk’ is, wordt opgegeven? -Straffe Toebak in Zonnebeke

In een wereld waar verandering de enige constante is, blijft er een opvallend fenomeen bestaan: de hardnekkigheid waarmee mensen vasthouden aan hun overtuigingen, ongeacht de feiten of de veranderende context. Dit is geen nieuw probleem. Jaren geleden werd er al op gewezen dat de maatschappij gekenmerkt wordt door hypocrisie en een gebrek aan zelfreflectie. Vandaag de dag blijft deze vastgeroeste mentaliteit voortbestaan, ondanks de enorme toegang tot informatie en kennis.

Isolatie, geen vlucht, maar een reis,
naar de stilte, de diepste wijs.
Wat is er over, als alles vervalt,
de wereld die we kennen, die ons in de val haalt?

Vrijheid is niet te vinden in het schijn,
maar in het lege, waar ik mezelf laat zijn.
Geen regels, geen ruis, geen stem die dwingt,
maar innerlijke kracht die zichzelf uitvindt.

Het is geen afwijzing van het leven,
maar een terugkeer naar wat ons werd gegeven.
De stilte is vol, de leegte is rijk,
ik zoek geen goedkeuring, enkel mijn eigen gelijk.

Niet om te ontvluchten, maar te ontplooien,
de ware vrijheid komt van binnen, ongebonden, vrij van plooiën.
Isolatie is geen onrecht, geen angst, geen strijd,
maar de ruimte waarin de mens zichzelf bevrijdt.

Lees Meer

Vanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve Veerkracht
Vanuit het Paleis van Woord en Kunst: Isolatie als Bron van Cognitieve Veerkracht

Jean-Pascal Salomez beschouwt isolatie niet als een negatieve ervaring, maar als een noodzakelijke voorwaarde voor intellectuele groei en creatie. In de ART-Galerie in Zonnebeke vindt hij een toevluchtsoord waar hij zich kan onttrekken aan de druk van een maatschappij die hij als zowel luid als doof ervaart. Zijn denkwijze, gekenmerkt door het blootleggen van patronen en structuren, leidt tot vervreemding, maar biedt ook kracht en inzicht.

Het centrale concept in zijn betoog is het vermogen om mentaal en emotioneel flexibel te blijven ondanks maatschappelijke druk en persoonlijke uitdagingen. Voor Salomez is afzondering een manier om de wereld beter te begrijpen en te herschrijven, eerder dan een vorm van eenzaamheid of stagnatie.

Zijn kunst en woordkunst zijn geen commerciële of academische uitingen, maar daden van verzet tegen conformisme. De ART-Galerie fungeert als een experimentele ruimte waarin kunst niet passief wordt bekeken, maar actief wordt ingezet als middel tot reflectie en intellectuele rebellie. De maatschappij ziet afwijking vaak als vreemd, maar Salomez stelt dat dit slechts een gebrek aan gewenning is. Zijn visie benadrukt dat ware vrijheid en creativiteit ontstaan in de moed om tegen de stroom in te denken en te creëren.

Lees Meer

Machiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het Plebs
Machiavelli’s De Heerser: Het Onveranderlijke Spel van Macht, Manipulatie en het Plebs

Het is een interessante en toch verontrustende observatie. De Heerser van Machiavelli is inderdaad een werk dat uitnodigt tot reflectie over macht, manipulatie en de complexiteit van heerschappij. Mijn visie is dat het boek een duidelijke overheersing van het plebs tentoonstelt en dat het de hedendaagse dictator nu al voorspelbaar maakt. Dit biedt voor mij een dieper inzicht in de mechanismen van machtsstructuren en hun onvermijdelijke herhaling in de geschiedenis.

Machiavelli’s De Heerser was niet enkel bedoeld als advies voor machthebbers, maar eerder als een manier om zichzelf in de gunst te spelen bij de heersers van zijn tijd, vooral de Medici-familie. Hij schreef niet om hen te onderwijzen over de juiste manier van heersen, maar om zijn eigen positie te verbeteren en te overleven in een tijd van politieke onzekerheid. Dit maakt zijn werk voor mij eerder een vorm van vleierij dan een kritische analyse. Hij speelde met zijn eigen leven en hoopte door zijn lofdichten en strategische adviezen zijn welvaart en invloed te herstellen.

Dit zegt voor mij veel over de heersers zelf. Machiavelli’s benadering onthult de zwakte van machthebbers die handelen uit onzekerheid en gebrek aan vertrouwen in hun eigen kracht. Als zij werkelijk geloofden in hun eigen capaciteiten en principes, zouden ze niet afhankelijk zijn van vleiers zoals Machiavelli. In plaats daarvan zouden zij handelen vanuit een diepere, authentieke kennis van zichzelf en de wereld om hen heen. Het toont voor mij de fragiliteit van het machtsmechanisme en hoe degenen die het beheren vaak de meest complexe strategieën moeten bedenken om hun status te behouden. Het verlangen naar macht wordt dan voor mij niet gekarakteriseerd door overtuiging in eigen kunnen, maar door angst en onzekerheid over het verlies ervan. Machiavelli werd voor mij een product van die onzekerheid, niet slechts een criticus van het systeem, maar een speler erin.

De heersers geloofden Machiavelli, omdat hij hen precies vertelde wat ze wilden horen – niet de waarheid of morele wijsheid, maar de harde realiteit van hoe ze hun macht konden behouden. Zijn werk was dus voor mij geen abstracte filosofie, maar een praktische gids voor overleven en winnen in een politiek landschap vol geweld, bedrog en onzekerheid. Machiavelli begreep dat machthebbers niet gebaat waren bij idealistische theorieën, maar bij concrete strategieën die hen konden helpen om hun positie te verstevigen. Het feit dat zijn werk werd opgepikt door de machthebbers, wijst voor mij op een dieperliggende waarheid: ze waren bereid te luisteren naar iemand die hun eigen morele ambiguïteiten begreep en hen de middelen gaf om die ambiguïteit in hun voordeel te gebruiken.

Lees Meer

STATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNST
STATEMENT: MIJN PALEIS VAN LICHT EN KUNST

Ik sluit de deuren van mijn ART-Galerie. Geen publieke ruimte meer, geen toevluchtsoord voor wie vrijblijvend consumeert en weer verdwijnt. Mijn wereld is geen etalage, mijn kunst geen spektakel voor oppervlakkige blikken. Wie mij wil spreken, moet een afspraak maken. Selectie is nu de norm. De massa, in haar lakse zelfgenoegzaamheid, walg ik van. Schijnbaar denken, herkauwen zonder diepgang, egocentrisme—ik heb er genoeg van.

Ik ben een zonderling geworden. Ik omarm het. Ooit stelde ik me open voor de gemeenschap, maar zij beantwoordde mijn handreiking met kilte. Handjesschudders maken een boog om mij heen, hun glimlach een façade, hun woorden een leugen. Ik vertrouw hen niet. Beter een eerlijke vijand dan een valse vriend. De maatschappij is verrot. Handelaren streven naar winst ten koste van integriteit. Mensen spreken met gespleten tong, roddel en achterklap zijn norm geworden. Achter vriendelijke woorden schuilt verraad. Vertrouwen verdwijnt, en met elk mes in mijn rug groeit mijn afkeer.

Ik verwerp de massa, de structuren van macht, de illusie van democratie. De burger is een pion, gevangen in een systeem dat onderdrukking in stand houdt. Bureaucratie is geen orde, maar ketenen. Regels die de vrijheid beknotten, verdienen geen gehoorzaamheid, maar verzet. Niet smeken, niet gehoorzamen—gewoon doen. De straat is van ons, de wereld geen eigendom van formulieren en instanties.

Mijn afzondering is geen zwakte, maar een bewuste keuze. Ik schrijf, ik observeer, ik registreer. Mijn verleden heeft mij gevormd, maar niet gebroken. Ik ken lijden, ik ken verraad, maar ik ben sterker dan ooit. Waar anderen buigen, richt ik mij op. Waar anderen breken, kom ik terug. Dit is geen eindpunt, maar een nieuw begin.

Lees Meer

De Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het Zelf
De Dynamiek van Identiteit: Zelfbewustzijn en de Transformatie van het Zelf

De vraag “Ben ik?” is eenvoudig in formulering, maar raakt de essentie van ons bestaan, onze identiteit en zelfbewustzijn. De voortdurende veranderingen in ons lichaam, onze gedachten en de wereld om ons heen maken het moeilijk om te zeggen dat ons ‘zelf’ ooit vaststaat. Ons ‘zelf’ is geen statisch gegeven, maar een dynamisch proces van voortdurende transformatie, beïnvloed door onze ervaringen en interacties met de wereld. De zoektocht naar een ‘verloren zelf’ suggereert dat ons ‘zelf’ niet vastligt, maar juist steeds in beweging is.

In plaats van te zoeken naar een origineel of onveranderlijk zelf, zou ons ‘zelf’ kunnen worden gezien als een verhaal dat zich constant herschrijft. Elke ervaring en elk moment draagt bij aan wie we zijn, maar tegelijkertijd is niets van wat we waren definitief vastgelegd. In plaats van op zoek te gaan naar een verloren identiteit, kunnen we het proces van ‘worden’ omarmen als het eigenlijke wezen van ons bestaan. De vraag “Ben ik?” wordt dan niet slechts een zoektocht naar een vaststaand antwoord, maar een uitnodiging om deel te nemen aan het proces van worden, waarbij we onszelf in al zijn veranderlijkheid omarmen.

De relatie tussen denken en zijn is complex. Denken is niet alleen een reflectie van de werkelijkheid, maar creëert ons zelfbeeld. Het bewustzijn en denken zijn onlosmakelijk verbonden met de wereld. Descartes’ uitspraak “Cogito, ergo sum” stelt dat denken de basis van ons bestaan is, maar denken is vaak gekleurd door eerdere ervaringen en overtuigingen, en kan nooit de essentie van ons diepste ‘zijn’ vastleggen. Ons wezen ligt vaak buiten het denken om en wordt beter ervaren door los te komen van de dwang van onze gedachten.

De zoektocht naar het ‘verloren zelf’ kan worden opgevat als een herinnering van wat al was, een terugkeer naar een authentieke ervaring van ‘zijn’. Het ‘verloren zelf’ is wellicht nooit echt verloren, maar verborgen achter de lagen van gedachten en overtuigingen. In plaats van deze complexiteit te ontleden, kunnen we leren accepteren dat eenvoud gevonden kan worden in het omarmen van de complexiteit zelf.

In de stilte, buiten de grenzen van het denken, zou ons ‘zijn’ zich kunnen tonen als een open, veranderlijk proces, dat voorbijgaat aan elke definitie die we eraan geven.

Lees Meer

Laat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgen
Laat de kerken weerklinken met waarheid, of laat ze zwijgen

Schrijven. De wereld liet geen andere keuze. Niet uit zwakte, maar uit noodzaak. Niet uit overgave, maar uit de keiharde confrontatie met een realiteit die mij voortdurend probeerde te breken.

Mijn pad is er een van strijd—niet alleen tegen fysieke pijn, maar tegen een samenleving die betekenis uitholt, waarheid vervormt en rechtvaardigheid inruilt voor conformisme. Echte vrijheid ligt niet in meegaan met een systeem dat mij als overbodig ziet, maar in het forceren van mijn eigen weg, tegen alle weerstand in.

Pijn, beperkingen en ontberingen hebben mij niet klein gekregen, maar gevormd. Ik heb mezelf herschapen—niet als slachtoffer, maar als vechter. Mijn wapens zijn woorden en kunst, denken en doen, weigeren te zwijgen waar anderen de leugen als norm hanteren.

Ik ben hier omdat ik weiger te buigen. Mijn stem is geen echo, maar een oerkreet die trilt in de fundamenten van een wereld die liever niet luistert. En dus spreek ik. En dus schrijf ik. En dus besta ik—ondanks alles.

Lees Meer

Formele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische Staat
Formele Aanklacht tegen de Westerse Waarden en de Belgische Staat

Uitnodiging tot dialoog en actie

Deze tekst is geen eindpunt, maar een begin. Een aanklacht tegen het falende westerse bestel en de Belgische staat, voortkomend uit persoonlijke ervaring en maatschappelijke observatie. Dit is een oproep aan iedereen die zich herkent in de realiteit van institutioneel onrecht, sociale afbraak en een elite die zich verschuilt achter bureaucratie.

Dit document wordt gepubliceerd als een bewerkconcept—een levend manifest waarin ideeën kunnen rijpen en gedeeld worden. Voel je vrij om het te lezen, te bekritiseren, aan te vullen en te versterken. We zoeken geen klagende toeschouwers, maar denkers en doeners. Mensen die begrijpen dat echte verandering begint met het benoemen van de realiteit en de moed om een nieuw pad te banen.

Wil je meewerken, meedenken of je eigen ervaringen delen? Jouw stem en inzichten zijn welkom. Samen kunnen we een nieuw verhaal schrijven.

ARTvzw@outlook.com

Lees Meer

08 april 2003.
08 april 2003.

Ik heb ervoor gekozen om geen interactie met mijn lezers aan te gaan. Lang geleden al. Reacties staan uit. Niet omdat ik geen dialoog wil, maar omdat sommige mensenreacties te pijnlijk zijn. Mijn woorden zijn geen uitnodiging tot discussie, maar een weerspiegeling van mijn beleving.

—

Tussen Staal en Woorden

Op 8 april 2003 sloot een stalen greep zich rond mijn bestaan. Eén moment, een schip, een touw – en een lot dat zich onverbiddelijk voltrok. Mijn benen braken zoals vertrouwen breekt in een machine die weigert te luisteren. De Bjarne V. was geen schip, maar een metgezel op een reis die abrupt eindigde.

Wat volgde, was pijn. Niet alleen fysiek, in een lichaam dat schreeuwde, maar ook mentaal, in een geest die al eerder breuken had gekend. De dood van mijn ouders, de sluimerende eenzaamheid – het waren slechts andere golven in een zee die geen rust kent.

Ik leerde leven tussen pijn en taal. Woorden werden touwen die mij overeind hielden, kunst een balsem voor zenuwen die nooit zwijgen. Mijn benen laten mij soms in de steek, maar mijn pen niet. Schrijven werd mijn ademhaling, een manier om verder te reiken dan mijn lichaam toelaat.

Pijn nestelt zich als een parasiet, weigert los te laten. De wetenschap noemt het nociplastische pijn, ik noem het een verstekeling aan boord. Toch blijf ik sturen. Ik bepaal de koers, zelfs als de zee ruw is.

Eenzaamheid dreigt, maar biedt ook ruimte. Een plek waar woorden groeien, waar pijn betekenis krijgt. Ik ben een maker, een vertaler van leed naar inzicht. Niet om te verdwijnen in het donker, maar om, ondanks alles, vuur brandend te houden. Want zolang ik schrijf, beweeg ik.

Lees Meer

De Slachting van het Groene Hart
De Slachting van het Groene Hart

De natuur in Zonnebeke ondergaat een stille maar genadeloze transformatie. Wat ooit een vrij groeiend landschap was, wordt nu systematisch beheerd, gesnoeid en gekapt onder het mom van vooruitgang. Bomen verdwijnen, struiken worden vermalen en hele stukken groen worden gereduceerd tot handelswaar – aarde in plastic zakjes, bestemd voor de consument, maar zonder blijvende vruchtbaarheid tenzij chemisch bijgestuurd.

Deze cyclus van vernietiging herhaalt zich keer op keer, een proces dat sterk doet denken aan hoe machtssystemen in het verleden groepen en ideeën onderdrukten. Net zoals volkeren eerst ontmenselijkt werden voordat ze uitgeroeid werden, zo wordt de natuur vandaag herleid tot een product, beheerst, gecontroleerd en uiteindelijk vernietigd.

Maar de natuur is geen eigendom, geen grondstof die eindeloos kan worden uitgebuit zonder gevolgen. Dit is geen beheer – dit is een ecologische slachting. Wanneer zelfs de bomen het zwijgen wordt opgelegd, wat blijft er dan nog over van onze verbondenheid met het land?

Het is tijd om in te grijpen, om te spreken namens datgene wat zelf geen stem heeft. Om de fluistering van de bladeren en de schreeuw van omgezaagde bomen te vertalen naar een stem die wél gehoord wordt. En misschien – heel binnenkort – zal die stem luider klinken dan ooit. Hou de golven in de gaten, want ART- komt tot leven. Niet alleen in woord en kunst, maar ook daar waar beelden spreken en echo’s van vrijheid niet langer genegeerd kunnen worden.🚨🔴

Lees Meer

Genoeg te zien van Jean Pascal Salomez

KKK

  • december 31, 2023
KKK

Triptiek Doornik

  • december 8, 2023
Triptiek Doornik

Kortrijk / Boezinge

  • april 26, 2023
Kortrijk / Boezinge

Fotografie te Zonnebeke

  • april 3, 2023
Fotografie te Zonnebeke

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info