Zwoordkunst Manifest Jean-Pascal Salomez, Voorzitter ART- vzw

Het Zwoordkunst Manifest is een scherpe en onverbloemde reflectie op de maatschappelijke onverschilligheid die zich uit in alledaagse situaties, zoals de nonchalance rond publieke ruimte in Zonnebeke.

Jean-Pascal Salomez analyseert hoe stilzwijgende goedkeuring van klein onrecht leidt tot een bredere verwaarlozing van sociale normen. Hij hekelt de passieve houding van burgers en beleidsmakers, die ongemak negeren en verantwoordelijkheid ontlopen. Toch erkent hij ook de positieve ontwikkelingen in Zonnebeke en begrijpt hij de complexiteit van gemeentelijk bestuur.

Het manifest pleit voor bewustwording, verantwoordelijkheid en een daadkrachtige visie op gedeelde ruimte en gemeenschap.

De Stilte van het Ongezegde

Ze zeggen dat we zwijgen,
Dat stilte de beste taal is,
Maar ik heb geen woorden
Die fluisteren in de schaduw,
Geen mond die zich past voegt in hun stilgelegde symfonie.
Ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen,
Die pijnlijke waarheid
Die recht door de muren van hun illusie snijdt.

Want er is geen stilte,
Alleen een ijle echo van wat er nooit werd gezegd,
En de stemmen in mijn hoofd roepen,
Roept de verloren geesten van de vergeten stad.
De stad van de dromen die we ruilden voor beton,
Waar bomen geen wortels meer vinden
En kinderen worden verkocht als de soldaten van hun oorlogen.

Ik ben de dichter van de gebroken wereld,
De schilder van wat ze niet zien willen.
Mijn kwast is gesmeerd in de olie van verzet,
Mijn inkt doordrenkt met het bloed van wat verloren ging.
De woorden die ik schrijf branden als een kaars
In de nacht van de collectieve slaap.

Er is geen vrede zonder strijd,
En geen kunst zonder de chaos van het onbekende.
Mijn pen is het wapen
Dat ze liever niet in handen hebben.
Maar ik blijf schrijven,
Tot de muren van hun vervormde waarheid
In een regen van as veranderen.
Want ik ben de dichter,
En ik schrijf de woorden
Die niemand had willen horen.

Lees Meer

Weeral een Dialoog Tussen Die Twee, Nietzsche en Dada: De Chaos van Creatie

De tegenstelling tussen Nietzsche en Dada, evenals tussen Kant en Dada, roept fundamentele vragen op over de aard van chaos, vrijheid en creatie. In mijn werk sluit ik me aan bij de Dadaïstische benadering, die chaos niet als een middel ziet om een hogere orde te bereiken, zoals Nietzsche doet met zijn concept van de “Übermensch”, maar juist chaos omarmt als het doel op zich. Voor Dada is chaos de ware vrijheid, een ruimte waar creatie niet wordt gedwongen door logica of structuur. Dit komt overeen met mijn streven om in mijn kunst de pure ervaring van het moment vast te leggen, zonder de grenzen van traditionele vormen of verwachtingen.

Wat betreft Kant en Dada, verwerpt Dada de rationele vrijheid die Kant voorstaat. Kant gelooft dat echte vrijheid alleen mogelijk is binnen de grenzen van de rede en structuur, maar Dada ziet deze structuren juist als belemmeringen voor ware vrijheid. In mijn werk zie ik de vrijheid die voortkomt uit het breken van rationele kaders en het omarmen van het absurde en irrationele als de ware bevrijding. Voor Dada is vrijheid geen gecontroleerde ruimte, maar een spontane, niet-geordende handeling die buiten de logica van het denken valt.

In de reflectie op mijn eigen werk en filosofie zoek ik geen hogere orde of controle, maar wil ik de chaos zelf omarmen als de bron van creatie en vrijheid. Mijn kunst komt voort uit de spontane, ongebonden ervaring van het absurde en niet-georganiseerde. Chaos is voor mij geen overgang naar iets beters, maar de essentie van creatie, een afwijzing van de maatschappelijke normen en verwachtingen. Dit biedt de ruimte om nieuwe betekenissen te ontdekken, zonder de druk van een rationele of logische ordening.

Deze benadering van chaos als vrijheid sluit aan bij mijn streven naar een samenleving waarin regels niet bepalend zijn voor creatie of vrijheid, maar waarin juist het ongebonden en absurde centraal staan. Dit vormt ook de basis van mijn visie op heerschappij, gemeenschapszin en de vrijheid die ik wil onderzoeken in mijn werk en in de themadagen die ik organiseer. De vraag is: moet chaos geordend worden om naar iets beters te leiden, of is chaos zelf het uiteindelijke doel, de ultieme vrijheid?

Lees Meer

Politieke Manipulatie: NEEN, NIET ONS VLEES EN BLOED! – Mijn Schreeuw, NIET MIJN VLEES EN BLOED!

Beste Burgers,

Dit manifest vormt een vurige oproep tot verzet tegen een staat die jongeren, arbeiders en gewone burgers systematisch als pionnen in een economisch en militair spel inzet. Het betoog stelt dat de overheid, in nauwe samenwerking met de elite, de jeugd verleidt met de illusie van een ‘vrijwillige’ dienstplicht, terwijl dit in werkelijkheid neerkomt op een gedwongen en commercieel gemotiveerde exploitatie. De tekst bekritiseert de toenemende militarisering en de groeiende afhankelijkheid van externe geopolitieke machten, waarbij België als satellietstaat fungeert voor de bredere militaire agenda van de NAVO en trans-Atlantische belangen. Historische misstanden, zoals de gruweldaden van Leopold II in Congo, worden als voorbeeld aangehaald van een langdurige traditie van onmenselijke onderdrukking en uitbuiting. Het manifest benadrukt dat deze patronen niet louter van het verleden zijn, maar zich in de hedendaagse politieke en economische structuren manifesteren. In dit kader wordt de elite, vertegenwoordigd door figuren als Theo Francken, afgeschilderd als een verlengstuk van een corrupte machtscultuur, die de jeugd tot marionetten wil maken voor hun eigen gewin. Mijn taak is het om deze boodschap via elk mogelijk kanaal kenbaar te maken, zodat een breed publiek bewust wordt van de onrechtvaardigheden en de noodzaak van een alternatief, gebaseerd op solidariteit en vrijheid. Dit oproep tot actie beoogt een maatschappelijk debat te ontketenen dat leidt tot het afbreken van de hegemonie van de gevestigde orde en het creëren van een toekomst waarin menselijke waardigheid en autonomie centraal staan.

Het is mijn vaste taak om deze boodschap via elk kanaal bekend te maken.

Lees Meer

Zunnebeke: Gedicht van Slyk en Dada

Het gedicht is een evocatieve reflectie op de gruwelen van oorlog, specifiek gericht op de Eerste Wereldoorlog en de beruchte Slag bij Passendale, die plaatsvond in de regio Zonnebeke, België. Het gedicht mengt surrealistische en dadaïstische elementen om de chaos, het lijden en de verwoesting van de oorlog weer te geven.

De eerste strofen beschrijven het landschap van Zonnebeke, waar modder, bloed en poppies symbool staan voor de tragische schoonheid van een plek getekend door geweld. De schaduwen van Zonnebeke dansen over velden van rusteloze herinnering, wat de blijvende impact van de oorlog op de geest van de overlevenden benadrukt.

De introductie van dadaïstische elementen, zoals gaswolken en soldaten met maskers, schetst een surrealistisch beeld van de oorlog als een groteske voorstelling. Dit wordt versterkt door beelden van klinkers die schreeuwen naar de maan en klokken die huilen in ruïnes, wat de waanzin en de surrealiteit van het conflict benadrukt.

De referenties aan Passendale en poppies (klaprozen) roepen de herinnering op aan de talloze soldaten die stierven in de modderige slagvelden, met de rode bloemen als symbolen van zowel bloedvergieten als hoop op herstel. De beelden van een wereld waarin het leven langzaam zijn kleur herwint, suggereren een moeizaam proces van wederopbouw en verzoening.

De dadaïstische invloeden komen opnieuw naar voren in de beschrijvingen van de chaos, de dans van niet-zijn en de fragmentarische, grillige aard van de tijd en herinnering. Het gedicht eindigt met een erkenning van de blijvende impact van Zonnebeke, een plaats waar oorlog en vrede, pijn en vreugde, verweven zijn in een complexe, voortdurende dynamiek.

Lees Meer

Een Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en Conflict

De wereld waarin wij leven wordt gekenmerkt door chaos en onrecht veroorzaakt door cynische machtshebbers die de aarde als hun schaakbord beschouwen. Leiders zonder ziel voeren eindeloze oorlogen en vernietigen talloze levens, terwijl hun eigen volk lijdt onder armoede, werkloosheid en honger. Deze grootmachten spelen geopolitieke spelletjes en zenden miljarden naar oorlogsgebieden, terwijl de gewone mensen honger lijden en hun toekomst onzeker is.

Mensen, het is tijd om wakker te worden. Wij, het volk, moeten ons losmaken van deze krankzinnige spelletjes en ons verenigen in vrede en rechtvaardigheid. Vechten is niet goed, het moet verboden worden. Oorlogen zijn een absurde nachtmerrie die alleen maar meer haat en verdriet creëren.

Armoede en hongersnood drukken zwaar op de wereld, met miljoenen mensen die in stilte lijden terwijl multinationals hun winsten oppotten. Gaza, Syrië, Jemen, Afghanistan en Oekraïne zijn slechts enkele voorbeelden van plaatsen waar de vlammen van oorlog onophoudelijk branden. Daarnaast staan potentiële conflicten met China en Noord-Korea te dreigen.

Vladimir Poetin en andere geopolitieke actoren, zoals China en Noord-Korea, spelen een gevaarlijk spel van bloedvergieten en chaos. De dreiging is reëel, en we moeten de ogen openen voor de groeiende spanningen tussen de democratische wereld en het autoritaire Chinese regime. Als we de dreiging onderschatten, kunnen onze democratische waarden en vrijheden verloren gaan.

Dit is een oproep aan de mensheid om onze ogen te openen en te vechten voor onze waarden, vrijheid en toekomst. Laten we met vastberadenheid en eenheid onze stem laten horen en onze leiders ter verantwoording roepen. Het is tijd om op te staan en te strijden voor wat juist is.

Lees Meer

Toenemende internationale spanningen escaleren naar wereldwijd conflict

Dit artikel lijkt een diepgaande analyse te bieden van het conflict tussen Oekraïne en Rusland, waarbij het Oekraïense zomeroffensief van 2023 wordt vergeleken met historische militaire operaties, met name de Duitse Operatie Citadel uit 1943. Het onderzoekt de strategieën, tactieken en geopolitieke implicaties van het conflict, gebaseerd op de expertise van Konstantin Sivkov, een vooraanstaand figuur op het gebied van militaire wetenschappen in Rusland.

De vergelijking tussen het Oekraïense offensief en Operatie Citadel werpt licht op de strategische doelen van beide partijen, waarbij wordt benadrukt hoe het Oekraïense leger probeerde de toevoerlijnen tussen Rusland en de Krim af te snijden, wat een directe uitdaging vormde voor Rusland. De analyse richt zich ook op de samenstelling en kracht van de troepen aan beide zijden, evenals de technische en strategische maatregelen die werden genomen om de verdediging te versterken.

Interessant is de vergelijking tussen de Russische en westerse militaire doctrines, waarbij wordt gesuggereerd dat het Oekraïense leger westerse modellen en doctrines heeft overgenomen, maar uiteindelijk faalde vanwege operationele tekortkomingen. Deze analyse biedt inzicht in de complexiteit van moderne oorlogsvoering en benadrukt de rol van militaire doctrine en strategie in hedendaagse conflicten.

Lees Meer

Opium Oorlogen: Een Geschiedenis van Westerse Expansie en Chinese Weerstand, en de Hedendaagse Lessen

De Opiumoorlogen tussen China en het Westen in de 19e eeuw symboliseren de botsing van verschillende machtsdynamieken en wereldbeelden. China, beschouwd als het centrum van de beschaving, werd geconfronteerd met de expansiedrang van westerse mogendheden die economische belangen nastreefden ten koste van de stabiliteit van de Chinese samenleving. De opkomst van de opiumhandel als duistere tactiek van het Westen leidde tot verwoestende gevolgen voor China, resulterend in de Opiumoorlogen en vernederende verdragen.

Deze historische lessen zijn relevant voor hedendaagse uitdagingen, zoals de wereldwijde drugshandel, waar drugs nog steeds worden gebruikt als strategisch middel door zowel statelijke als niet-statelijke actoren. De opkomst van synthetische drugs, zoals fentanyl, benadrukt de urgentie van het aanpakken van deze problematiek.

Tegelijkertijd groeit het besef van wereldburgerschap, waarbij mensen zich meer verbonden voelen met de wereld als geheel dan met nationale of continentale identiteiten. Het streven naar een wereld zonder opgelegde machtsstructuren, waar gelijkheid en vrijheid centraal staan, blijft een nobel doel.

Vooruitkijkend is zelfreflectie en het aanpakken van interne problemen essentieel voordat externe kwesties worden aangepakt. De Europese Unie kan een rol spelen in het bevorderen van positieve veranderingen op zowel nationaal als mondiaal niveau door samenwerking, verzoening en het ondersteunen van duurzame ontwikkeling. Deze inspanningen moeten oprecht zijn en niet louter worden gezien als public relations-oefeningen.

Lees Meer

Een Existentialistische Analyse van de Oorlog in Oekraïne

Het artikel biedt een diepgaande existentiële analyse van de oorlog in Oekraïne, waarbij het de nadruk legt op existentiële thema’s zoals vrijheid, keuze en authenticiteit. Het benadrukt de existentiële angst die ontstaat door de dreiging van dood en vernietiging, zowel voor soldaten als burgers. Bovendien onderzoekt het de menselijke vrijheid en verantwoordelijkheid in het maken van keuzes te midden van politieke en sociale druk, en de strijd om authenticiteit te behouden in een omgeving van compromissen en dilemma’s.

Het artikel brengt ook de existentiële vragen rond solidariteit en gemeenschap naar voren, met de steun van westerse landen aan Oekraïne als voorbeeld. Het werpt de vraag op naar de aard van menselijke verbondenheid en empathie te midden van geopolitieke spanningen. Het sluit af met de waarschuwing voor een mogelijke opkomst van een nieuwe dictatuur in Europa, benadrukkend dat waakzaamheid en betrokkenheid van burgers essentieel zijn om democratische waarden te beschermen.

Echter, de vermelding van Dmitry Medvedev’s openlijke overwegingen om Kiev binnen te vallen werpt een schaduw over de hoop op vrede en stabiliteit in de regio. Zijn uitspraken illustreren de dreiging van verdere escalatie van het conflict tussen Rusland en Oekraïne, wat de alarmerende realiteit van de geopolitieke situatie onderstreept.

Over het algemeen biedt het artikel een diepgaande existentiële analyse van de oorlog in Oekraïne, waarbij het de lezers aanmoedigt om na te denken over de existentiële aspecten van het menselijk bestaan te midden van crisis en conflict.

Lees Meer

De Filosofische Overdenkingen van een Ongelukkige Patstelling: Reflecties op de Oorlog in Oekraïne

Oekraïne: De Ontregelde Oorlog tussen Realiteit en Illusie” presenteert een machiavellistisch perspectief op het conflict tussen Oekraïne en Rusland, waarbij de nadruk ligt op de manipulatieve spelletjes en strategische misleiding die beide partijen inzetten. Het artikel benadrukt de illusies die Oekraïne koestert over een triomfantelijke overwinning, terwijl het in werkelijkheid geconfronteerd wordt met strategische impotentie en interne verdeeldheid. Aan de andere kant wordt Rusland afgeschilderd als meester van manipulatie en machtsspelletjes, die de chaos van oorlog omarmt om zijn invloedssfeer uit te breiden. Filosofisch gezien roept het artikel op tot een heroverweging van de aard van macht en realiteit, waarbij de grenzen tussen waarheid en illusie vervagen te midden van het geopolitieke theater.

“Europa’s Hoogmoed: Een Oproep tot Ontwaken in Tijden van Dreigend Conflict” waarschuwt voor de hoogmoed van Europese regeringen die de mensheid in een oorlogsdraaikolk lijken te duwen. Het beschrijft Europa’s blinde arrogantie en het gebrek aan realiteitszin ten opzichte van de groeiende dreiging van conflict. De oproep tot ontwaken benadrukt het belang van het heroverwegen van de koers richting vrede en diplomatie, en het afzweren van roekeloos verlangen naar macht. Het artikel spoort aan tot actie om de fouten uit het verleden niet te herhalen en te streven naar een wereld waar vrede en welvaart domineren boven oorlog en vernietiging.

Lees Meer

Vergeten Strijd: De Krimoorlog (1853-1856)

In de negentiende-eeuwse schaduw van Europese macht ontvouwt zich de vergeten Krimoorlog, een conflict tussen Ottomaanse, Franse, Britse en Russische rijken dat zich tussen 1853 en 1856 afspeelde. Het gedicht begint met de context en achtergrond van de oorlog, waar territoriale belangen en religieuze spanningen de Europese grootmachten tot een dramatische dans leiden. Belangrijke slagen en belegeringen, zoals die bij Alma en Sebastopol, vormen het epicentrum van deze historische symfonie.

Diplomatieke manoeuvres weven een delicaat web van allianties en intriges, waar Europese grootmachten het lot van de regio bepalen. Het impact op de regio wordt belicht, met een blijvende erfenis van geopolitieke veranderingen en de impact op religieuze minderheden.

Technologische ontwikkelingen, zoals stoomschepen en moderne wapens, worden beschouwd als een evolutie die de Krimoorlog markeert. Culturele en maatschappelijke reflecties tonen hoe kunst en literatuur de ervaringen weerspiegelen, en het gedicht eert de vergeten helden en slachtoffers.

De conclusie weeft de Krimoorlog in de mist van het verleden, een hoofdstuk dat vaak over het hoofd wordt gezien in de geschiedenisboeken. Het gedicht herrijst deze vergeten strijd in poëtische staat, als een herinnering aan een tijdperk dat diep in de vergetelheid is gezonken, maar nu in poëzie nieuw leven krijgt.

Lees Meer

Genoeg te zien van Jean Pascal Salomez

KKK

  • december 31, 2023

Triptiek Doornik

  • december 8, 2023

Kortrijk / Boezinge

  • april 26, 2023

Fotografie te Zonnebeke

  • april 3, 2023

Deze website maakt gebruik van cookies. Door deze site te gebruiken, accepteert u het gebruik van deze cookies.  Meer info