• Jean-Pascal Salomez
• Over Dictatuur
• Wetenschap en overtuiging
• december 3, 2024
• 5 minutes Read

Van Goddelijkheid tot Techneuten:

De vroege jaren 1900 waren een tijd van monumentale veranderingen, gedomineerd door een elite die zichzelf beschouwde als bijna goddelijk. Met rijkdom, macht en pseudowetenschappelijke overtuigingen zoals sociaal darwinisme en eugenetica rechtvaardigden zij hun dominante positie. Deze zelfverheffing leidde tot een wereld van extreme ongelijkheid, koloniale uitbuiting en geopolitieke rivaliteit. De gevolgen waren ingrijpend: maatschappelijke onrust, opstanden en uiteindelijk de catastrofale Eerste Wereldoorlog.

Tegenwoordig heeft de elite een nieuwe vorm aangenomen, gedreven door technologische en economische globalisering. De industriëlen en monarchen van toen zijn vervangen door techmagnaten, financiële elites en megacorporaties die evenzeer de wereld vormgeven. In plaats van goddelijkheid hanteren zij innovatie en data als de nieuwe taal van macht. Onder een façade van vooruitgang en duurzaamheid blijft echter een groeiende kloof tussen rijk en arm zichtbaar.

Dit artikel onderzoekt de overeenkomsten en verschillen tussen de elite van de vroege 20e eeuw en die van nu. Hoe veranderden hun middelen en strategieën? Wat bleef hetzelfde in hun drang naar macht en invloed? En hoe reageren samenlevingen op deze concentratie van macht?

De vergelijking tussen toen en nu biedt inzicht in de dynamiek van macht, ongelijkheid en verzet. Het werpt een belangrijke vraag op: leren we werkelijk van de geschiedenis, of blijven we gevangen in een cyclus van elites die de grenzen van hun macht verkennen, tot ze worden uitgedaagd door de samenleving?

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Wetenschap en overtuiging
• december 1, 2024
• 5 minutes Read

Zwartkaal: Een Wereld van Chaos en Vrijheid

Zwartkaal is een fictief dorp waar chaos en vrijheid samenkomen, geïnspireerd door anarchisme en dadaïsme. Het werd geboren uit de verlangens van een groep die zich verzette tegen conventies en regels. Geïnspireerd door denkers als **Emma Goldman** en **Max Stirner**, creëerden de bewoners een gemeenschap zonder wetten, waar de enige waarheid was: *”Wat wij vandaag dromen.”* Het dorp bestond uit huizen van papier-maché, gebroken klokken en een “Raad van Niets” waar chaos regeerde in plaats van orde.

De bewoners van Zwartkaal omarmden de chaos als een bron van vrijheid en creativiteit. Ze beschouwden anarchie niet als wanorde, maar als een bevrijding van onderdrukking. **Sterrenzoon**, een poëet uit het dorp, symboliseerde deze filosofie door zijn werk niet op te schrijven, maar met as te creëren. Hij stichtte een ritueel van vernietiging, waarbij teksten en betekenis werden verbrand, als een manier om steeds opnieuw te beginnen.

Zwartkaal is geen fysieke plek, maar een idee dat draait om vrijheid, creativiteit en de afwijzing van vaststaande normen. Het dorp leert ons dat betekenis tijdelijk is en altijd in verandering, en moedigt aan om de chaos te omarmen als een manier van leven. Het is een herinnering dat de zoektocht naar vrijheid en zelfexpressie altijd doorgaat, buiten de grenzen van de gevestigde orde.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Wetenschap en overtuiging
• november 29, 2024
• 4 minutes Read

De Kosmische Dans van Chaos en Vrijheid:

In het spel van het universum ontmoeten anarchie, Dada en de mythen van Krishna elkaar in een revolutionaire dans. Krishna’s lila, het goddelijke spel dat conventies tart en nieuwe werkelijkheden creëert, weerspiegelt de kern van anarchie en Dada. Waar Krishna chaos en orde samenbrengt in een speelse harmonie, nodigen anarchie en Dada ons uit om de wereld te zien als een canvas dat voortdurend herschilderd kan worden.

De moderne samenleving, gebouwd op regels, hiërarchie en autoriteit, presenteert zichzelf als noodzakelijk om chaos te temmen. Maar wat als chaos geen vijand is, maar een bron van creativiteit en vrijheid? Krishna’s dans, waarin hij speelt met de slangenkoppen van Kaliya, illustreert dat chaos en orde samen een kosmische symfonie vormen. Net zo stelt anarchie de macht van staten en autoriteiten ter discussie, terwijl Dada de logica en betekenis van structuren verbrijzelt.

Deze filosofieën delen een kernidee: niets is definitief. Anarchie bevrijdt de mens van autoriteit, Dada bevrijdt de geest van logica, en Krishna’s spel herinnert ons eraan dat leven voortdurend in beweging is. Samen nodigen ze uit tot een leven van vrijheid, verbeelding en collectieve creatie.

In plaats van regels te volgen, kunnen we dansen op het ritme van chaos en harmonie. Het leven is geen machine, maar een draaimolen van mogelijkheden. Breek de ketens, omarm de vrijheid en leef in het spel van het leven, zoals Krishna, Dada en anarchie ons leren.

• Jean-Pascal Salomez
• Wetenschap en overtuiging
• november 21, 2024
• 4 minutes Read

Schrijven in het Parallelle Zelf: Een Verkenning van Chaos en Identiteit

Het artikel onderzoekt hoe iemand zichzelf zou schrijven in een parallel universum, een wereld waar tijd, ruimte en identiteit fluïde zijn. In deze alternatieve realiteit is het zelf geen vaststaande vorm, maar een constant veranderend proces. Het concept van zelfdefinitie wordt vervangen door een voortdurende zoektocht naar vrijheid en chaos.

In dit universum zijn er geen wetten, verwachtingen of conventies. Het schrijven is niet gericht op het vastleggen van herinneringen of waarheden, maar op het verkennen van de beweging van gedachten en het ontstaan van nieuwe ideeën. De schrijver is geen statisch individu, maar een levend proces dat zichzelf telkens opnieuw uitvindt. Chaos wordt niet als bedreigend gezien, maar als een creatieve kracht die vrijheid mogelijk maakt.

De tekst benadrukt dat identiteit in een parallel universum niet iets is dat wordt vastgelegd, maar iets dat steeds opnieuw wordt herschreven. Schrijven is geen middel om een geschiedenis te bewaren, maar een manier om deel te nemen aan een oneindig proces van verandering en evolutie.

In plaats van een afgesloten verhaal biedt het artikel een filosofische verkenning van wat het betekent om te bestaan in een wereld zonder grenzen. Het nodigt uit om vrijheid te omarmen en de chaos te zien als een bron van creatie en zelfontdekking. Dit idee weerspiegelt een kernboodschap: dat wie we zijn, net als het universum zelf, altijd in beweging blijft.

• Jean-Pascal Salomez
• Wetenschap en overtuiging
• juli 5, 2024
• 4 minutes Read

De Gelaagdheid van de Sociale Media Paradox: Een Verkenning

Sociale media zijn cruciaal in het dagelijks leven van jongeren, met platforms zoals Instagram, TikTok en Snapchat die mogelijkheden bieden voor zelfexpressie en gemeenschapsvorming. Echter, deze platforms brengen een paradox met zich mee: jongeren worden aangemoedigd om authentiek te zijn, terwijl ze tegelijkertijd worden geconfronteerd met perfect gecureerde digitale realiteiten. Dit creëert een spanningsveld tussen het streven naar perfectie en het verlangen naar echtheid.

De druk om een perfecte online persona te creëren, gecombineerd met voortdurende blootstelling aan gefilterde en bewerkte beelden, kan leiden tot een vertekend zelfbeeld. Jongeren voelen zich vaak gedwongen om te voldoen aan onrealistische schoonheidsnormen en sociale verwachtingen, wat hun gevoel van eigenwaarde en authenticiteit ondermijnt. Sociale media versterken ook sociale vergelijking, wat kan resulteren in gevoelens van onzekerheid en minderwaardigheid.

Tegelijkertijd bieden sociale media kansen voor zelfexpressie, empowerment en het vormen van gemeenschappen waarin jongeren zich gesteund en erkend voelen. Deze platforms kunnen een ruimte zijn voor inclusiviteit en authenticiteit.

Om de sociale media paradox te begrijpen en aan te pakken, is een genuanceerd begrip van deze dynamiek noodzakelijk. Educatie en bewustwording, promotie van digitale geletterdheid, mentale gezondheidszorg, en de steun van ouders en opvoeders zijn cruciaal. Het stimuleren van positieve online gemeenschappen kan jongeren helpen een gezond en positief zelfbeeld te ontwikkelen. Zo kunnen we jongeren ondersteunen bij het navigeren door de complexe wereld van sociale media en hen helpen een balans te vinden tussen hun online en offline leven.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• DaDa
• juni 18, 2024
• 19 minutes Read

Politiek Manifest van een dromer

Mijn politiek manifest, getiteld “De Vrije Anarchistische beweging: Een Kleurige Revolutie in Absurditeit”, beschrijft een gedurfde visie op een maatschappij die gebaseerd is op creativiteit, vrijheid en sociale rechtvaardigheid. Het manifest begint met mijn persoonlijke droom van een wereld waarin spontane creativiteit en vrijheid de norm zijn, en waar kunst en expressie toegankelijk zijn voor iedereen. Deze visie wordt gedreven door een diep verlangen naar verandering en een betere toekomst, waarbij ik de heersende normen uitdaag en pleit voor een radicale herdefiniëring van waarden en structuren.

Centraal in mijn droom staat het concept van goddelijkheid binnenin elk individu, geïnspireerd door hindoeïstische filosofieën. Dit concept benadrukt dat we allemaal de potentie hebben om grootsheid te bereiken en onze eigen realiteit vorm te geven, wat mij motiveert om te streven naar collectieve vooruitgang en harmonie.

Een belangrijk aspect van mijn visie is het streven naar sociale en economische gelijkheid, ondersteund door wetenschappelijke studies en voorbeelden zoals het basisinkomenexperiment in Finland. Ik geloof dat een systeem zonder geld, waarbij middelen worden uitgewisseld op basis van behoeften en samenwerking, een eerlijker en rechtvaardiger samenleving kan bevorderen.

Verder pleit ik voor een samenleving waarin spontane creativiteit wordt omarmd, heersende normen worden uitgedaagd, en waar absurdisme en anarchie worden gezien als bronnen van vrijheid en vernieuwing. Dit perspectief moedigt aan om buiten de gebaande paden te denken en de irrationele kant van het menselijk bestaan te omarmen, zoals beschreven door filosofen als Albert Camus.

Educatie speelt een cruciale rol in mijn visie, waarbij ik pleit voor humanistisch en anarchistisch denken in het onderwijs om zelfexpressie, mededogen en sociale verantwoordelijkheid te bevorderen. Ik stel voor om een verplichte civiele dienst in te voeren na de schooltijd, gericht op gemeenschapsgerichte activiteiten en het aanwakkeren van een gevoel van burgerzin.

Een ander belangrijk aspect van mijn droom is de promotie van vreedzame spelervaringen als alternatief voor gewelddadige videospellen, gebaseerd op wetenschappelijke bevindingen over de invloed van verschillende soorten spellen op gedrag en geestelijke gezondheid.

De uitzonderlijke wending in mijn droom beschrijft mijn onverwachte opkomst aan de macht, waarbij ik een revolutionair systeem introduceer van lampen die het welzijn van mensen weergeven in kleuren, wat leidt tot verbeterde communicatie en orde in sociale interacties.

Kortom, mijn politiek manifest roept op tot een kleurrijke revolutie in absurditeit, gedreven door idealisme en passie, en gericht op een wereld waarin creativiteit, vrijheid en sociale rechtvaardigheid centraal staan.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• DaDa
• juni 14, 2024
• 7 minutes Read

Het Verhaal van Niets: Sarcasme, Bewustwording en de Kunst van het Schrijven

Dit artikel verkent de filosofische diepgang van “Niets” en de rol van sarcasme als krachtige katalysatoren voor creatieve introspectie. Geïnspireerd door dadaïsme, nodigt het uit tot een heroverweging van traditionele betekenisstructuren en omarmt het het absurde als een bron van creatieve groei. Door sarcasme te omarmen, transformeert het artikel pijn en frustratie tot een bron van creatieve expressie, terwijl het de leegte van “Niets” verkent als een vruchtbare bodem voor nieuwe ideeën en persoonlijke ontwikkeling. Met praktische voorbeelden en filosofische inzichten uit werken als “Wachten op Godot” van Samuel Beckett en Marcel Duchamp’s “Fontein”, nodigt dit epistel uit tot reflectie op de betekenis van het leven in de confrontatie met het onverwachte en de mogelijkheden van creatieve groei in de leegte van het bestaan.

—

Deze samenvatting vat de kern van het artikel samen, waarbij de nadruk ligt op de exploratie van “Niets”, sarcasme en creatieve bewustwording door de lens van filosofische inzichten en praktische voorbeelden.

• Jean-Pascal Salomez
• Oorlog
• Over Dictatuur
• juni 12, 2024
• 18 minutes Read

Een Epistel van Woede: Onze Wereld in Chaos en Conflict

De wereld waarin wij leven wordt gekenmerkt door chaos en onrecht veroorzaakt door cynische machtshebbers die de aarde als hun schaakbord beschouwen. Leiders zonder ziel voeren eindeloze oorlogen en vernietigen talloze levens, terwijl hun eigen volk lijdt onder armoede, werkloosheid en honger. Deze grootmachten spelen geopolitieke spelletjes en zenden miljarden naar oorlogsgebieden, terwijl de gewone mensen honger lijden en hun toekomst onzeker is.

Mensen, het is tijd om wakker te worden. Wij, het volk, moeten ons losmaken van deze krankzinnige spelletjes en ons verenigen in vrede en rechtvaardigheid. Vechten is niet goed, het moet verboden worden. Oorlogen zijn een absurde nachtmerrie die alleen maar meer haat en verdriet creëren.

Armoede en hongersnood drukken zwaar op de wereld, met miljoenen mensen die in stilte lijden terwijl multinationals hun winsten oppotten. Gaza, Syrië, Jemen, Afghanistan en Oekraïne zijn slechts enkele voorbeelden van plaatsen waar de vlammen van oorlog onophoudelijk branden. Daarnaast staan potentiële conflicten met China en Noord-Korea te dreigen.

Vladimir Poetin en andere geopolitieke actoren, zoals China en Noord-Korea, spelen een gevaarlijk spel van bloedvergieten en chaos. De dreiging is reëel, en we moeten de ogen openen voor de groeiende spanningen tussen de democratische wereld en het autoritaire Chinese regime. Als we de dreiging onderschatten, kunnen onze democratische waarden en vrijheden verloren gaan.

Dit is een oproep aan de mensheid om onze ogen te openen en te vechten voor onze waarden, vrijheid en toekomst. Laten we met vastberadenheid en eenheid onze stem laten horen en onze leiders ter verantwoording roepen. Het is tijd om op te staan en te strijden voor wat juist is.

• Jean-Pascal Salomez
• DaDa
• Wetenschap en overtuiging
• juni 6, 2024
• 10 minutes Read

De Filosofische Dimensie van “Niks”: Een Dadaïstische Verkenning

Het schrijven over niks was een uitdagende en introspectieve ervaring. Het begon als een experiment in het verkennen van de conceptuele grenzen van betekenis en inhoud binnen een verhaal. Vanaf het allereerste begin was mijn intentie om niet alleen de leegte te beschrijven, maar om de leegte zelf te laten spreken.

In mijn schrijfsels over niks heb ik bewust afgezien van traditionele elementen zoals personages, plotontwikkeling of zelfs maar een duidelijk beginpunt. Dit was geen oefening in minimalisme of abstractie, maar eerder een poging om de essentie van het niets te vatten – een uitdaging om te zien wat er overblijft als alle bekende structuren van verhalen worden weggenomen.

Terwijl ik voortging met schrijven, merkte ik hoe moeilijk het was om vast te houden aan een dergelijk concept zonder terug te vallen op gebruikelijke verhalende patronen. De voortdurende leegte bracht me tot een diepere reflectie over de aard van betekenis in creatieve expressie. Het verhaal evolueerde niet in de traditionele zin van het woord; het veranderde eerder in een meditatie over het contrast tussen betekenisvolle inhoud en de lege ruimte.

Bij het reflecteren op mijn schrijfsels over niks besef ik nu dat dit niet alleen een literaire oefening was, maar ook een filosofische verkenning van de grenzen van menselijke creativiteit. Het daagde me uit om te denken buiten de gevestigde kaders en om te experimenteren met nieuwe vormen van expressie die de conventionele verwachtingen overstijgen.

In essentie waren mijn schrijfsels over niks een uitnodiging aan mezelf – en aan de lezer – om na te denken over wat er gebeurt als we de verhalen wegnemen die ons definiëren. Het was een zoektocht naar de diepere betekenis van leegte en stilte in een wereld die voortdurend verlangt naar betekenis en verhalen.

• Jean-Pascal Salomez
• Anarchie
• Wetenschap en overtuiging
• maart 4, 2024
• 4 minutes Read

Anarchistisch Bewustzijn: Een Neurowetenschappelijk Perspectief

Het anarchistische bewustzijn wordt steeds meer onderzocht vanuit een neurowetenschappelijk perspectief, waarbij de focus ligt op de rol van neurale processen in het vormgeven van politieke overtuigingen. Recente studies tonen aan dat politieke opvattingen diepgeworteld zijn in de werking van de hersenen, waarbij individuen met verschillende politieke overtuigingen verschillende neurale reacties vertonen bij het verwerken van politiek relevante informatie. Voorstanders van het anarchistische gedachtegoed vertonen bijvoorbeeld vaak een verhoogde activiteit in hersengebieden die geassocieerd worden met zelfbeschikking, autonomie en afkeer van autoriteit. Deze neurologische kenmerken kunnen worden beïnvloed door genetische aanleg, levenservaringen en sociale omgeving.

Neurowetenschappelijke studies tonen aan dat de ontwikkeling van politieke overtuigingen en attitudes een dynamisch proces is dat plaatsvindt gedurende het hele leven, mede dankzij neuroplasticiteit. Het erkennen van het anarchistische bewustzijn als een product van de hersenen heeft belangrijke implicaties voor ons begrip van politieke verandering en activisme, waarbij empathie, dialoog en begrip cruciaal zijn in politieke discussies en conflicten.

Door anarchistische overtuigingen vanuit een neurowetenschappelijk perspectief te bestuderen, kunnen we nieuwe inzichten verwerven in de aard van politieke ideologieën en de mechanismen achter politiek gedrag. Deze benadering opent de deur naar interdisciplinaire samenwerking tussen neurowetenschappers, politicologen en sociale wetenschappers, wat kan leiden tot een dieper begrip van de complexe relatie tussen hersenen, geest en maatschappij.